Minder bekend in Nederland en België is dat hij een groot aantal boeken voor tieners en jongvolwassenen schreef. Patterson debuteerde in 1976 met het boek The Thomas Berryman number, waarmee hij de Edgar Allan Poe Award won voor het beste debuut. Inmiddels is hij een van de bestverkopende auteurs ter wereld, met meer dan driehonderd miljoen verkochte exemplaren op zijn naam.

Een aantal van zijn verhalen is verfilmd. Zo was de verfilming van Meisjes plagen... (Kiss the Girls, 1995) van Paramount Pictures (1997), met Morgan Freeman als Alex Cross, een ware kaskraker.

Een groot aantal van zijn boeken schreef hij samen met co-auteurs, waaronder Michael Ledwidge, Maxine Paetro, Andrew Gross en Mark T. Sullivan. Voor de Women's Murder Club is dat al vele jaren Maxime Paetro.

De boeken 
De serie over de Women's Murder Club bestaat tot nu toe uit achttien en een half boeken, waarvan er zestien in het Nederlands vertaald werden. Al heel wat jaren verschijnt in november een deel in het Nederlands. 

- Linsday Boxer (rechercheur Moordzaken bij de San Francisco Police Department)
- Cindy Thomas (een journalist voor de San Francisco Chronicle)
- Claire Washburn (patholoog-anatoom)
- Yuki Castellano (advocaat/officier van justitie)

De vriendinnen ontmoeten elkaar altijd in een café met de naam Suzie's waar ze graag komen voor de sfeer, het pittige eten en de margarita's. Tijdens deze etentjes bespreken zij zeker niet alleen privézaken. Menig politiezaak is door het samenspel van de meiden opgelost.

Lindsay Boxer staat centraal in de boeken, het begint negen van de tien keer met een politiezaak die zij onderzoekt. Ze is 34 jaar aan het begin van de reeks en net gescheiden van haar 'college sweetheart'. Ze woont in een appartement in Potrero Hill samen met haar bordercollie Martha. Haar partner binnen de afdeling Moordzaken is Warren Jacobi, die ondanks zijn grotere ervaring binnen het recherchewerk Lindsay als zijn leidinggevende ziet. Later in de reeks krijgt Lindsay een relatie met Joe Molinari, chef bij de Homeland Security.

Cindy Thomas is het jongste lid van de club. Een knappe, jonge vrouw. Ze werkt als een misdaadjournalist voor de plaatselijke krant San Francisco Chronicle. Ze heeft een ongelimiteerd geheugen en komt altijd met allerlei feiten op de proppen. Ze bijt zich vast in iedere zaak en geeft niet op tot ze de onderste steen boven heeft. Ze bedelt regelmatig bij Lindsay om feiten die andere journalisten niet weten. Ze is impulsief en denkt niet altijd na over de gevolgen van haar acties.

Claire Wasburn is patholoog-anatoom bij het San Francisco Police Department. Ze is getrouwd met Edmund, een muzikant in het San Francisco Symphony Orchestra. Ze is van Afro-Amerikaanse afkomst, is een gezette vrouw en heeft twee zoons. Ze is zelfverzekerd en net als de andere meiden geeft ze nooit op en komt vaak met details op de proppen die een doorbraak forceren in het onderzoek van Lindsay. Ze is de moeder van de groep en degene die vaak het initiatief neemt voor de etentjes bij Suzie's. Ze houdt goed in de gaten of iedereen wel voor zichzelf zorgt.

In het seizoen 2007-2008 was er een serie op de Amerikaanse zender ABC, geinspireerd op de Women's Murder Club. Grappig genoeg speelde donkerharige Angie Hammon de rol van de in de boeken blonde Lindsay Boxer. Angie Hammon speelt ook de rol van Jane Rizzoli in Rizzoli & Isles, geïnspireerd op de boeken van Tess Gerritsen. 

Wat vind ik (Joyce) van de Women's Murder Club? 
Ieder boek dat ik lees in deze serie voelt alsof ik samen met de meiden weer even bijklets. Ze zijn, met inmiddels zestien boeken, oude bekenden van me geworden en ik lees graag hoe het met ze gaat. Het zijn stuk voor stuk interessante karakters die naast hoofdpersonage Lindsay een belangrijke rol in het verhaal en de ontkoping van menige zaak hebben. De andere meiden doen zeker niet onder voor Lindsay en dit maakt het interessant, ze staan allemaal hun mannetje om het zo maar te zeggen en gaan voor elkaar door het vuur. De combinatie van beroepen maakt het een interessant groepje meiden en dat zorgt voor boeiende en vlotte boeken. Ik kijk echt uit naar de jaarlijkse verschijning van de nieuwe vertaling. Ik ben nieuwsgierig naar hun nieuwe ervaringen en word graag weer even bijgepraat door de meiden.

Het vervolg 
Zoals gewoonlijk leest de Thriller Club het eerste boek uit de serie en velt haar oordeel. Lezen jullie mee met De eerstverlorene? Laat ons dan tegen 22 juli per mail jullie mening weten, wij nemen die dan mee in de blog die op 29 juli online komt.

Tot binnenkort, 
Joyce