Duo-jaaroverzicht 2022 (deel 2 van 3)
Gisteren konden jullie ons duo-jaaroverzicht van 2022 lezen voor de maanden januari tot en met april. Vandaag gaan we verder vanaf mei.
Mei
Joke: De opflakkering van april was te danken aan de paasvakantie en dus van korte duur. In mei las ik een teleurstellende 6 boeken. Geen enkele klepper bovendien. 4 boeken las ik als voorselecteur voor de Hebban Debuutprijs. Die scoorden drie keer 3 en één keer 4 sterren. Niet voldoende om mijn eerste boek van mei van de troon te stoten. Het offer van Scarlington van K.R. Valgaren wordt dus boek van de maand mei. Een Vlaamse winnaar bovendien én wederom mijn dikste boek van deze maand.
Marvin: Met minder boeken in mei (16 namelijk) las ik toch 500 pagina’s meer dan in april. Dan weet je al dat het gemiddeld dikkere boeken waren en dat de kans op een klepper groter is. En jawel, eindelijk 3 stuks in één maand, waaronder een superklepper van net geen 1000 bladzijden! De Vlaamse uitdaging klokte af op een zuinige 3 stuks, maar dat is nog altijd eentje meer dan wat ik minstens wil lezen, dus we klagen niet. Helaas weer geen vijfsterrenboeken deze maand. Ik kijk noodgedwongen nog maar eens naar de boeken die ik 4,5 sterren gaf. De zwarte wolvin van Juan Gómez-Jurado was daarbij. Ik kijk op het ogenblik van schrijven erg uit naar het afsluitende deel van deze trilogie dat ondertussen verschenen is, maar dat ik nog niet gelezen heb. Ook Hij wist het niet meer van Wim Opbrouck gaf ik 4,5 sterren. Van dit boek kan je alles lezen in onze boekenpraat. Het was de enige boekenpraat die we in 2022 georganiseerd kregen. Volgend jaar beter, hoop ik. Het beste boek van deze maand echter was zonder meer The Expanse 8 – Tiamat's Wrath van het schrijversduo James S. A. Corey. Het negende en laatste deel kwam uit in het najaar van 2021 en met dit achtste deel staan alle pionnen klaar voor een kletterende finale.
Juni
Marvin: In juni sneuvelde eindelijk de kaap van de 6000 bladzijden. Ik las opnieuw 19 stuks, en daartussen bevindt zich een boek waarmee ik me reuze geamuseerd heb. Ik kan het iedereen die geen afkeer heeft van sciencefiction, een flinke dosis humor, en lezen in het Engels, aanraden. Het is ook nog eens een klepper: The Immortality Thief van Taran Hunt. Wat een heerlijk boek! Ik heb het gerecenseerd, dus ga dat zien! De leukste verrassing kwam aan het eind met de mededeling dat er een vervolg op dit boek zal komen. Verder las ik ook het derde deel van de in april genoemde Koli-trilogie, en dat was ook steengoed, maar The Immortality Thief was nog beter.
Het jaar is halfweg en de tussenstand staat nu op 90 gelezen boeken, waarvan 12 kleppers en 19 Vlaams.
Ik lees elk jaar vlot meer dan 200 boeken. De helft daarvan haal ik doorgaans ergens eind mei. Dit jaar staat de teller nog altijd niet op 100. Slik, zelfs die 200 boeken zijn dit jaar geen zekerheid meer! Wat de kleppers betreft wist ik dat dat kalf verdronken was en ik besloot die uitdaging maar te laten voor wat ze was. Gelukkig was het streefdoel van 24 Vlaamse boeken nu al in zicht. Hierdoor begon ik toch nog matig tevreden aan de zomermaanden, met het vaste voornemen te proberen iets aan die 200 boeken te doen.
Joke: Met 10 boeken lijkt juni het veel beter te doen. De helft Vlaamse literatuur bovendien wat de teller daarvoor op 13 zet. Zou ik dan toch die 24 stuks halen dit jaar? In bladzijden las ik deze maand slechts een kleine 200 bladzijden meer dan in mei. Blij word ik er echt niet van. Blij werd ik wel van mijn eerste fysieke leesclub. De Radetzkymars van Joseph Roth las ik daarvoor en die kreeg 5 sterren. Het was een kanshebber om het boek van de maand te worden. Maar zoals Marvin in mei al zei, deden we nog eens een boekenpraat. De boeken van Wim Opbrouck kreeg ik via een winactie van Hebban. Ik was onder de indruk van het taalgebruik van Opbrouck, die toch ietwat tegen vooroordelen moest opboksen. Vele BV’s voelen zich namelijk geroepen om te gaan schrijven maar het lukt hen zeker niet allemaal even goed. Hij wist het niet meer en Het lied van de bultrug kan je afzonderlijk lezen maar zoals zo vaak is één plus één meer dan twee. Is het valsspelen als ik ze bij deze allebei samen nomineer? Een eervolle vermelding ook voor Straatkat van Yasmina el Messaoudi. Het boek speelt zich af in het geboortedorp van Marvin, het dorp waar ik nu lesgeef. El Messaoudi schrijft over zichzelf als kind tussen twee culturen, over haar vader en de ziekte en het overlijden van haar moeder. Mensen die ik niet persoonlijk ken maar ik weet wie ze zijn. Haar moeder schreef ooit zelf een boek en kwam ik vaak tegen in de bibliotheek. Het is fijn om de plekken en mensen te kennen waarover ze schrijft. Maar het is niet alleen dat, het is ook gewoon een goed geschreven en mooi verhaal.
Ik ben niet tevreden over mijn aantal gelezen boeken, al zit ik met 56 stuks over de helft van mijn doel van 100 en ook voor mijn Vlaamse challenge van 24 zit ik op het goede spoor. Omdat ik ook veel jeugdboeken lees, leg ik mezelf ieder jaar op dat ik minstens één ‘boek voor mezelf’ per week moet lezen. Niet om meer moetjes te hebben, wel uit zelfzorg. Haal ik dat niet, dan betekent dat dat ik te weinig leestijd vrijmaak en ik waarschijnlijk te veel tijd besteed aan werken. Gelukkig staat de teller daar op 33. Nog minstens 19 te gaan de komende jaarhelft en dat met de grote vakantie voor de boeg. Moet lukken, toch?
Juli
Joke: Eindelijk vakantie! Geen reisplannen, wel veel leesplannen. De zon, een zwembad, een ligstoel en wat goede lectuur, meer heeft een mens niet nodig om van vakantie te genieten. Dacht ik althans. Ik las maar 7 boeken in juli wat toch teleurstellend is. Ik herinner me zelfs niet hoe dat nu zo gekomen is. 2 Vlaamse boeken brengen die teller op 15. Ik las 1 klepper en het zal jullie al lang niet meer verbazen dat deze – De mammoetjagers van Jean M. Auel – mijn keuze voor juli is. Het is het derde deel uit de reeks De aardkinderen en ik vind het steeds genieten. Historisch, fantasievol en ook romantisch, echt een boek voor mij. (Om Marvin voor te zijn: ik bén fantasievol en romantisch, ik hou van historisch maar dat laatste bén ik niet!)
Marvin: Juli was een warme maand, en bovendien een vakantiemaand. Het lijkt het ideale scenario voor een goede score. In mijn geval ligt dat anders. Op werkdagen pendel ik met de trein en spendeer ik dagelijks zo’n 2,5 uur op treinen en in treinstations. In mijn vakantiemaand valt dat weg en ik vul niet al die extra tijd al lezend in. Ik haal 18 stuks en ik weet dat dat behoorlijk is.
Belangrijker dan het aantal blijft natuurlijk of de boeken een beetje goed waren. Ik las wel meerdere goede boeken, maar er was er maar eentje waarvan ik echt vond dat het steengoed was, en dat was Station Elf van Emily St. John Mandel. Ik las de beide boeken die ze na dit boek schreef al eerder, en deze maand wilde ik deze voorganger ook graag gelezen hebben. Met recht en reden mijn boek van de maand. Mooi hoe de schijnbaar losse verhalen aan het eind allemaal in elkaar klikken. Haar recentste, Zee van rust, is op Goodreads overigens verkozen tot beste literatuurboek van het jaar.
Augustus
Marvin: In augustus ging ik weer de trein naar het werk op en las ik dankzij de vele vertragingen en afgeschafte treinen 19 boeken, waaronder drie kleppers. Meerdere goede boeken ook, maar geen enkel dat ik vijf sterren gaf. Een halve ster minder kregen Moordenaar van Charlotte Link, The graveyard book van Neil Gaiman en Overstekers 3: Koninklijke magie van Petra Doom. Ik heb over al deze boeken veel goeds te zeggen. De serie met Kate Linville van Charlotte Link spreekt me echt erg aan. Ik verheug me al op de volgende delen ervan. The graveyard book was het samenleesproject van die maand van de SF&F-Club. Een leuk boekje, volgens de gekende wat atypische stijl van Gaiman. Maar het beste boek was de Vlaamse klepper van Petra Doom. Elk Overstekers-boek vond ik beter dan het vorige. Het eerste was oké, het tweede goed, en het derde uitstekend. De serie is met elk deel gegroeid en dat is de belangrijkste reden waarom ik dit boek boven de andere twee net-geen-vijfsterrenboeken van deze maand kies.
Joke: De trend van minder lezen zet zich in augustus helaas voort. Ik las opnieuw 7 boeken waarvan heel wat jeugd waardoor ik meer dan 1000 bladzijden minder las dan in juli. Veel voorbereidend schoolwerk maar dat is niet anders dan andere jaren in augustus. Officieel startte ik met mijn eigen coachpraktijk in bijberoep en dat vroeg toch wel heel wat voorbereiding: een naam zoeken, visitekaartjes ontwerpen, een website laten maken en daarvoor teksten schrijven, … Coachen gaat me goed af maar dat geldt niet voor marketing en dergelijke. Ik las deze maand vooral jeugdboeken, 1 non-fictie- en 1 fictieboek. Geen concurrentie voor Hail Mary van Andy Weir dus. Ook als er tegenstrevers waren geweest, had dit boek grote kans gemaakt om boek van de maand te worden want ik gaf het 5 sterren. Een kleppertje ook weer.
September
Joke: De teller staat voor september op 7. Ontwaar ik daar een patroon? Traditioneel is september met de start van het nieuwe schooljaar een magere leesmaand maar voor de eerste keer dit jaar las ik minder dan 1000 bladzijden in één maand. Triestig, want dat betekent vooral dat ik te weinig tot rust kom. Nieuwe boeken voor de klasbib gekocht en dat betekent ook nog eens dat ik vooral kinderboeken las en wederom slecht 1 fictieboek voor mezelf. Dat was gelukkig een goed boek waar ik echt van genoten heb. Julia van Rosita Steenbeek vertelt een geromantiseerd verhaal over de dochter van keizer Augustus. Historische romans doen het goed bij mij. Met amper 317 bladzijden toch het corpulentste boek van de maand. ;)
Ik had me voorgenomen geen kinderboeken te nomineren en dat is de enige reden dat ik Morris van Bart Moeyaert niet gekozen heb. Maar ik kan niet anders dan het hier noemen. Moeyaert bewijst met dit gevoelige boekje waarom hij in 2019 die ALMA verdiende. Voor de zesde keer werd hij door IBBY-Vlaanderen genomineerd voor de Hans Christian Andersen Award en ik hoop echt dat hij dit deze keer gaat winnen. Pas in het voorjaar van 2024 komen we dat te weten.
Marvin: Ook in september las ik 18 stuks. De meer dan 20 maandelijkse boeken van de voorgaande jaren haalde ik nog geen enkele keer, maar ik was relatief tevreden, al zou er meer nodig zijn om aan 200 te komen. Nu ja, desnoods lees ik op de laatste dag van december 10 kinderboeken, haha. (Dit artikel niet schrijven en de gewonnen tijd als leestijd gebruiken, is misschien een eerlijker plan, haha.) Wat betreft het aantal sterren was september een povere maand. Ik deelde mijn enige 1 ster van het jaar uit, en ook 2 sterren gaf ik helaas vrij vaak, waaronder voor een klepper, namelijk Wolf Hall van Hilary Mantel. Wat een teleurstelling! Normaal gezien is het volgende een geijkte formule: Historische fictie + dik boek = vijf sterren. September 2022 gaat de geschiedenis in als de maand waarin de uitzondering de regel heeft bevestigd, als de maand waarin deze natuurwet ontkracht werd. Wat dan wel heel goed was, was Harry Hole nummertje 8 (yep, ik zit ondertussen zover in de serie). En ook Verdronken Land van Rudy Morren was heel goed. Sommige lezers hadden moeite met de omgekeerde chronologie daarin, las ik her en der. Ik vond die het boek nu net versterken. Dit werd ook mijn boek van de maand, en alweer is het een Vlaams boek! Die teller stond op dat ogenblik trouwens op 32, al een kwart meer dan het einddoel van 24.
Zo krijgen we op drie maanden van het einde een tussenstand van 145 gelezen boeken, waarvan 19 kleppers en 32 Vlaams.
Morgen volgt het laatste deel. Hebben jullie iets gelezen wat wij als beste boek selecteerden?