In 2020 deden we voor het eerst een duo-jaaroverzicht en dat hebben we drie keer op rij gedaan. Daarna toverden we de rubriek om tot een duo-kwartaaloverzicht. Frequenter dus, en wat korter zodat minder boeken om aandacht hoeven te smeken.

Niet elk boek komt aan bod. We pikken er daarentegen een aantal hoogtepunten uit, en kiezen beiden ons boek van de maand. In elke aflevering bekijken we ook één aspect van ons leesjaar tot nu toe aan de hand van een grafiek. In het laatste kwartaaloverzicht van het jaar, dat we ergens begin januari van volgend jaar hopen te plaatsen, kiezen we uit de twaalf boeken van de maand een boek van het jaar, en geven we hoopvol mee welke nieuwe projecten we aan zullen vangen.

Hieronder lees je hoe onze eerste drie leesmaanden van dit jaar verlopen zijn.

Januari

Joke: Naar goede gewoonte en vooral dankzij een stukje kerstvakantie is januari een goede leesmaand. Dertien stuks op de teller en hoewel daar ook zes jeugdboeken bij zijn, ben ik toch tevreden met dat aantal. Ik probeer dit jaar milder te zijn voor mezelf. Ik treur dus niet omdat ik geen 100 bladzijden per dag heb behaald maar ben trots op de ruimschoots 50/etmaal. Dat blijft het streefdoel.

Ik heb deze maand geen moeite met het kiezen van een slechtste boek van de maand. Die titel gaat met stip naar Te lijf van Isa Hoes en Medina Schuurman. Dit non-fictie boek over de menopauze – tja, die komt er ooit wel eens aan – kreeg ik van een vriendin te leen. Dat was een grote teleurstelling, ik zat echt niet te wachten op reclame voor het zoveelste dieet of wat botoxverheerlijking. Meer deugd zou het doen als iedereen zou aanvaarden dat met de leeftijd niet alleen de wijsheid maar ook wat rimpels en grijze haren hun intrede doen. Het voordeel van dit boek lezen was dat ik er zo graag vanaf wou zijn dat het op twee dagen uit was. Tijd om leuker leesvoer te verorberen. Er lag al een stapeltje te wachten waar ik hoge verwachtingen bij had. Te hoge verwachtingen misschien. Schemerleven van Jaap Robben en Schip der zielen van Kate Mosse vond ik erg leuk om te lezen maar waren niet de verwachte 5 sterren waard. Voor De verovering – deel drie van de serie rond privédetective Henri Conscience van Mark Cloostermans – had ik die 5 sterren wel over. Ik las deze maand ook deel twee trouwens dat 4 sterren kreeg. Fijn en broodnodig voor mijn Vlaamse uitdaging.

Hoge verwachtingen had ik ook voor Het einde van de eenzaamheid van Benedict Wells en die werden helemaal ingelost. Zo mooi geschreven en met zo veel inlevingsvermogen… ik hou daar zo van dus wordt het deze voor januari.

Marvin: Gisteren was het nog nieuwjaar, vandaag zijn we hier alweer met ons eerste kwartaaloverzicht. Tempus fugit! Tijd die ook omgevlogen is, is mijn tijd als recensent hier. Na zeven jaar recensies te hebben geschreven voor Hebban, kwam daar begin januari een eind aan. Een beetje extra vrije tijd om anders in te vullen, met andere woorden. Dat sloot eigenlijk goed aan bij enkele leesplannen die ik in het laatste kwartaaloverzicht van 2023 deelde. Enerzijds was daar mijn voornemen om in 2024 meer SF&F te gaan lezen dan vorig jaar, en anderzijds was ik van plan het wegvallen van Bookspot te compenseren door meer gratis boeken van NetGalley te lezen. Bij dat laatste hoort een tegenprestatie want het zijn vooruitleesexemplaren, en dat is een recensie van het boek plaatsen. Die recensies zijn Engelstalig en voor Goodreads bedoeld, dus op Hebban plaats ik ze niet. Ik plaatste in het verleden altijd een vertaalde versie ervan op Hebban, maar sinds dit jaar niet meer. Het zijn boeken die haast niemand in de Nederlandstalige wereld kent of leest, heb ik gemerkt, en het is daarom de tijd die ik erin steek niet waard. Maar het betekent wel dat ik het wegvallen van een recensietaak heb ingevuld met … een andere recensietaak ;-)

Wat het lezen betrof, volgde ik een jaarlijkse traditie. Ik weet niet hoe het komt, maar in januari lees ik altijd betrekkelijk weinig boeken in vergelijking met de andere maanden, en dat was dit jaar niet anders. Vaak komt dat omdat ik het jaar traditioneel inzet met een klepper, maar dit jaar las ik elf relatief normale boeken. Gemiddeld 110 bladzijden per dag deze maand, wat maar de helft is van wat ik normaal lees. Ook geen vijfsterrenboeken. Drie boeken vond ik 4½ sterren waard en dat waren Horen, zien, zwijgen van J.D. Barker, Doggerland 3: Tussen de duivel en de zee van Maria Adolfsson en Alleen van Barbara De Smedt. Wat de verdeling in genres betreft las ik vijf spannende boeken, vijf SF&F-boeken en één non-fictieboek. Geen enkel boek in het genre literatuur deze maand, en dat is volgens mij al een kleine tien jaar geleden.

Maar welk boek van de bovenstaande drie vond ik nu het beste? Het is lastig kiezen, ook al omdat het om drie boeken in hetzelfde genre gaat. Ze hebben ieder zo hun sterktes. Na enig beraad besloot ik om voor Alleen van Barbara De Smedt te gaan, omdat zij het aandurft om voor een einde te gaan dat haaks staat op wat de meeste lezers ongetwijfeld wensen of verwachten. Dat mag best beloond worden.

Februari

Marvin: Ik werk al een tijd aan een minder gevulde ‘wil ik lezen’-plank. Ooit stonden daar meer dan 300 boeken op en op een gegeven ogenblik legde ik mezelf op dat er nooit nog meer dan 300 op mochten staan. Dat lukte, en na verloop van tijd besloot ik die boekenplank nog meer in te krimpen. Van series waarvan ik nog meerdere boeken te lezen had, plaatste ik vanaf dan alleen nog het eerstvolgende te lezen deel op de ‘wil ik lezen’-plank. En boeken die al jaren op die plank stonden en waarvan ik niet meer wist waarom ik ze erop had geplaatst, of waar ze over gingen, gooide ik er onherroepelijk weer af. Eind 2023 bleven er nog iets meer dan 100 boeken over en vond ik het tijd om alweer een nieuw maximum in te stellen. Vanaf nu nooit nog meer dan 100 boeken op die plank. Ik gaf het wat tijd omdat ik meerdere boeken van deze plank in januari en februari ging lezen. Half februari was het dan zover en stond de teller op 99. Inclusief een viertal recent toegevoegde boeken!

Wat het lezen betreft deelde ik deze maand mijn eerste 5 sterren uit. Die gingen naar Kinderen van de tijd van Adrian Tchaikovsky, een boek dat ik van Joke cadeau kreeg voor Jólabókaflóð. Het boek is wat menselijke personages betreft niet erg diepgaand, iets waar ik nochtans erg van hou, maar het compenseert dat door de originele insteek. Uiteraard is dat mijn boek van de maand. Boek twee ligt klaar, boek drie is maar net verschenen en koop ik later dit jaar nog aan. Het overgrote deel van de andere boeken die ik las, vielen in de categorie spanning. De thrillers die ik zelf uitkoos, waren allemaal goed zonder meer, maar de boeken die ik te lezen kreeg voor de Hebban Thriller Prijs, dat is andere koek. Mijn eerste 1 ster van het jaar bevindt zich in dit setje van vier. In tegenstelling tot vorige maand las ik dit keer wel een roman. Een, één, 1, letterlijk. In maart twee dan maar?

Joke: Februari stond in het teken van de Hebban Thriller Prijs. Als lid van de lezersjury mocht ik vier boeken lezen. Twee daarvan haalden de shortlist al was dat alleszins niet dankzij mij. De selectie die ik dit jaar las was zeer tegenvallend. Alle vier de boeken haalden ongeveer hetzelfde niveau en ik kom echt niet verder dan 2 en 2,5 sterren. De verhalen waren zeer voorspelbaar en neigden eerder naar feelgood dan naar spanning. Vlot geschreven, dat wel, maar als een boek meedingt naar een prijs dan verwacht je toch wat meer. Misschien is de Debuutprijs meer mijn ding. Ik blijf het wel interessant vinden om mee te lezen want het haalt me uit de comfortzone en ik lees eens iets anders.

Kwam het door deze tegenvallers of had een griep me in de greep? Behalve deze vier las ik slechts twee andere boeken en dat waren jeugdboeken. Die waren beide gelukkig van hoog niveau. En zo komt het dat ik deze maand een kinderboek nomineer. Atta van Jolien Janzing is echt een aanrader voor 9+. Het deed me erg denken aan de Aardkinderen-serie van Jean M. Auel maar dan op kindermaat. Janzing schreef eerder al historische romans voor volwassenen maar Atta is haar jeugddebuut. Een stoer Mengelmeisje dat liever op mammoetenjacht gaat dan bessen verzamelt, komt terecht bij Neanders. Een avontuurlijk verhaal waar je nog wat van opsteekt.

Maart

Joke: Maart leek erg op januari: eveneens dertien boeken gelezen waarvan zes jeugdliteratuur. Iets meer bladzijden en zelfs vijf Vlaamse boeken. Voor het eerst las ik een boek van Louis Paul Boon, De kleine Eva uit de Kromme Bijlstraat, en dat vond ik echt heel goed. Ik wil meer… De klepper Het dal der beloften – deel vier van de hierboven al genoemde serie van Jean M. Auel, is me ook zeer goed bevallen. Al vond ik dit de minste van de vier. De titel boek van de maand gaat deze keer echter naar Andersen van Charles Lewinsky. Deze auteur heeft me nog nooit teleurgesteld. In dit verhaal zijn de gedachten opgetekend van Jonas zo ongeveer vanaf de conceptie. Jonas is een baby, een kind met de gedachten van een volwassene. Hij is namelijk de reïncarnatie van een folteraar. Origineel!

Marvin: Ik las dit jaar nog geen enkele klepper. Tijd om daar iets aan te doen en dus ving ik de maand maart aan met Nursery van Sean Willson, een sciencefictionklepper van meer dan 800 pagina’s. Daarna vervolgde ik met NOS4A2 van Joe Hill, meer dan 700 pagina’s. Toen die beide uit waren, was de maand al voor een derde voorbij en dat zie je dan ook aan mijn leescijfers. Na drie maanden kan ik al een voorzichtige balans opmaken en vaststellen dat meer dan 200 gelezen boeken per jaar er dit jaar voor het eerst in hééél lang niet inzit. Het aantal gelezen pagina’s is echter krek hetzelfde. Gemiddeld zijn de boeken die ik dit jaar lees, dus dikker. Op mijn leesstapel liggen nog meerdere boeken met morbide obesitas klaar waardoor ik nu al weet dat ook de komende maanden de leesaantallen niet indrukwekkend zullen zijn. Niet dat het me bezighoudt, want liever 10 goede dikke boeken per maand dan 20 slechte dunne natuurlijk.

Het boek van Willson was het zesde en afsluitende deel van een serie, en ik vond dit laatste boek eerlijk gezegd erg chaotisch. De eerste vier boeken waren heel goed, daarna werd het minder, helaas. Dit boek was er zo eentje dat de regel dat dikke boeken ook beter zijn, tegenspreekt. Van Joe Hill las ik al meerdere boeken maar het overbekende NOS4A2 was daar niet bij. Ik las het in het Engels, en heb me even stevig geërgerd aan het “Nederlands” dat Hill een van zijn personages laat spreken. De zinnen die hij brouwt slaan nergens op, en wanneer het personage vloekt, haalt Hill zelfs een Duitse vloek boven. Maar afgezien van deze misser, een geweldig boek. Ook Levenslang van Harlan Coben gaf ik 5 sterren. Scoort hoog op de schaal van ongeloofwaardigheid, maar het was zo spannend dat ik het in één dag uit las. En een ander uitstekend boek dat ik in één dag uitlas tenslotte, was Van geboren worden ga je dood van Ans Vroom. Het deed mij erg denken aan Ik ben er niet van Lize Spit. Jammer van het open einde, dat scheelt een halve ster. Dat maart een hele kwalitatieve leesmaand was, wordt nog verder bevestigd met de twee laatste boeken van de maand die ook allebei 4½ sterren kregen. Dat waren Het vijfde seizoen van N.K. Jemisin en Dochter van het moeras van Karen Dionne. Dat laatste boek vond ik de veel betere versie van het overgehypete Daar waar de rivierkreeften zingen.

Na rijp beraad, denk ik dat NOS4A2 van al dat moois het beste boek was. Dat is dus mijn boek van de maand maart.

Grafiekje

In een reactie bij het laatste kwartaaloverzicht van 2023 opperde Marvin al dat het misschien wel leuk zou zijn om in 2024 enkele bijzondere grafieken te maken waarin bepaalde elementen uitgelicht werden. Zo gezegd, zo gedaan en daarom belichten we dit keer onze gemiddelde waardering per genre.

We lazen samen vijf genres, maar ieder van ons las er afzonderlijk vier. Joke las jeugd, Marvin niet. Marvin las sciencefiction en fantasy, Joke niet (hoewel zij een boek uit de serie ‘De stam van de holenbeer’ van Jean M. Auel las, dat bij literatuur hoort maar evengoed als fantasy zou kunnen worden gekwalificeerd – de eerste vier delen van deze serie bezitten wij overigens nog in een versie daterende van toen ‘holenbeer’ nog ‘holebeer’ geschreven diende te worden).

Joke: Voor ons zijn de cijfers vooral een bevestiging van wat we al lang weten. Ik lees graag jeugdboeken en word het vaakst door mooie literatuur in vervoering gebracht. De gemiddelde waardering van 4,06 spreekt wat dat betreft wel boekdelen. Thrillers lees ik wel maar ik vind ze over het algemeen maar zozo. Alleen de ‘consienceboeken’ van Mark Cloostermans en een boek van Toni Coppers wisten me dit kwartaal te bekoren, de rest van de thrillers scoorde heel vaak maar 2 sterren, zoals ik hierboven al ergens zei. Om die gemiddelden verder wat in perspectief te plaatsen: ze zijn het resultaat van 1 non-fictieboek, 8 spannende boeken, 9 literatuurboeken en 14 jeugdboeken. 32 stuks in totaal dus.

Marvin: Dat ik een sciencefictionlezer ben, is ook niet bepaald staatsgeheim. Van de 12 SF/F/H-boeken die ik las, is er namelijk maar eentje fantasy, eentje horror (boek van de maand maart) en de andere tien zijn scifi. Literatuur scoort ook bij mij hoger dan spannende boeken, maar het verschil is kleiner. Ik las in deze periode maar 4 literatuurboeken, en wel 25 spannende boeken. De verklaring hiervoor is te vinden in het stoppen van Bookspot in december. Toen hebben we nog één keer een echt grote voorraad betaalbare boeken ingeslagen, en die waren voornamelijk bij de thrillers te vinden. Die zijn er in het eerste kwartaal bijna allemaal doorheen gegaan. De meeste literatuur die we ondertussen kochten, haalden we weg bij een stockverkoop in maart en dient nog gelezen te worden. Na het volgende kwartaal is de jaarbalans wellicht wat evenwichtiger want ik heb voor april massa’s sciencefiction (en een beetje fantasy) op de leesstapel klaarliggen zodat dat voornemen voor 2024 nu toch eindelijk echt uit de startblokken schiet. De twee non-fictieboeken tenslotte waren geschiedenisboeken maar brachten niet wat ervan verwacht werd.

Zijn er bij jullie opvallende verschillen tussen het eerste kwartaal van 2024 en dat van 2023?