Duo-kwartaaloverzicht - Juli-september 2023
In 2020 deden we voor het eerst een duo-jaaroverzicht en dat hebben we drie keer op rij gedaan. Tijd om lichtjes te vernieuwen, en daarom toverden we de rubriek sinds dit jaar om tot een duo-kwartaaloverzicht. Frequenter dus, en wat korter zodat minder boeken om aandacht hoeven te smeken.
Net zoals bij het jaaroverzicht laten we de vele details voor wat ze zijn en pikken we er slechts een aantal hoogtepunten uit, met daarbij ook altijd ons boek van de maand. We sluiten af met een paar grafiekjes om de visueel ingestelde medemens ook wat te doen te geven. In het laatste kwartaaloverzicht van het jaar, dat we ergens begin januari 2024 hopen te plaatsen, kiezen we uit de twaalf boeken van de maand een boek van het jaar, en geven we hoopvol mee welke nieuwe projecten we aan zullen vangen en waarvan de helft vast alweer grandioos de mist in gaat.
Hieronder lees je hoe de periode juli-september van het jaar verlopen is.
Juli
Joke: Juli is traditioneel mijn beste leesmaand en dat is nu niet anders geweest. Negen boeken – deze keer geen jeugdliteratuur – en bijna 4000 bladzijden, daar kan zelfs mijn kritische ik tevreden mee zijn. Een maand waarin ik dankzij de beperkte verplichtingen van een vakantiemaand heel ontspannen las en echt heb genoten van het lezen. Ik werd er zo blij van!
Een erg gevarieerde maand met 1x non-fictie, 3x SF&F, 1x thriller en 4x literatuur. Drie Vlamingen zorgen er bovendien voor dat mijn Vlaamse leesuitdaging halen weer iets haalbaarder wordt. Laat ons zeggen dat er nog een sprankeltje hoop is.
Zoals ik al zei heb ik echt genoten van het nog eens onbezorgd en vooral uren aan een stuk lezen. Met enkele 3 en 3,5 sterren werd het toch geen heuse sterrenregen. Het enige boek dat vijf sterren haalde wordt daarom zonder concurrentie en zonder twijfel mijn keuze voor deze maand. Die eer is weggelegd voor De winnaars van Fredrik Backman. Ik las nog nooit een slecht boek van deze auteur. Nochtans varieert zijn stijl naargelang het soort verhaal dat hij wil vertellen. Backman lijkt me een empathische mensenkenner en dat resulteerde al eerder in een persoonlijke zondvloed. Ook dit keer werden de traankanalen weer grondig gezuiverd. En dat op vakantie! Ik heb niet durven vragen wat de schoondochters dachten toen ze van het zwemmen terugkwamen en mij in die ‘mijn boek is uit en alsof dat nog niet erg genoeg is, moest ik ook nog eens huilen’-toestand aantroffen.
Marvin: Dit jaar is het de eerste keer dat ik niet deelneem aan de Hebban Reading Challenge. In december vergat ik steeds op die inschrijfknop te klikken, en toen ik er op 1 januari nog altijd niet aan toe was gekomen, dacht ik: misschien is dit gewoon een teken dat het niet meer zo hoeft. Ik deed er toch al niks mee. Ik vulde elk jaar 100 boeken in als challenge en las altijd minstens het dubbele daarvan. Dit jaar las ik mijn 100ste boek in juni uit, en hiermee is aangetoond dat het al dan niet deelnemen aan de HRC geen invloed heeft op mijn leesgedrag.
Vorige keer schreef ik iets over het bijlezen van series en het beginnen van nieuwe. In juli gingen we op vakantie en ik besloot een nieuwe serie op de e-reader te zetten. Ik had één papieren klepper van +800 pagina’s mee maar wilde geen koffer vol papier meezeulen. De serie in kwestie was de Jack Reacherserie van Lee Child. Hiervan las ik in het verleden twee willekeurige delen, maar ik besloot ze nu op volgorde te gaan lezen. De eerste drie delen gingen in juli voor de bijl. Dit soort actieboeken vind ik heel geschikt voor de warme vakantiemaanden, wanneer mijn hersenen te gefrituurd zijn om ingewikkelde plots te lezen. In deze maand las ik ook de eerste twee delen van Robert Bryndza’s Erika Fosterserie. Het is een jaarlijks weerkerend fenomeen dat ik in juli veel spannende boeken afvink. Toch ging ook het eerste deel van de Duivel-serie van Adrian Stone erdoorheen, en dat is dan weer fantasy. Maar het beste boek was een literatuurboek. De winnaars van Fredrik Backman was dat, een dikke en mooie afsluiter van de Björnstad-trilogie. Backman gebruikt een bijzondere techniek. Hij verklapt voortdurend vooraf wat er gaat gebeuren, en weet je vervolgens toch geboeid te houden terwijl hij daar naartoe werkt. Dat hij dat kan, is zonder al het andere moois al vijf sterren waard.
Augustus
Marvin: In augustus ging ik verder op het elan van juli. Ik las rustig door aan de series van Lee Child en Adrian Stone, en genoot erg van het tweede deel van de Callanach&Turner-serie van Helen Fields. Ik begrijp niet echt waarom dit niet gewoon de Callanach-serie heet, want Turner blijft ook na twee boeken onderbelicht. Hoe dan ook gaf ik het boek 5 sterren. Het was bovendien mijn 50ste spannende boek van 2023. Gewoonlijk duurt het langer voor ik die 50ste spannende haal, omdat het evenwicht tussen spanning, literatuur en SF&F dan wat beter zit. Dit jaar nemen de spannende boeken de overhand, maar met De rivier van Karl Marlantes ging toch ook weer een klepper van een roman voor de bijl. Een leuk historisch familieverhaal was dat, maar omdat ik vond dat Marlantes zichzelf na verloop van tijd herhaalde, toch geen vijf sterren. Andere boeken die wél 5 sterren kregen waren Gwendy’s Final Task van Stephen King en Richard Chizmar en Het einde van de eenzaamheid van Benedict Wells. Ik vind dat King en Chizmar de Gwendy-trilogie echt heel mooi ten einde hebben gebracht met meerdere fijne verwijzingen naar andere boeken uit het King-universum (met De Donkere Toren en Het als meest opvallende) en daarom wordt dat met veel overtuiging mijn boek van de maand.
Joke: In augustus start ik meestal met de voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar dat in Vlaanderen op 1 september start. De leesbuit is dan ook iets minder dan in juli maar nog steeds mooi (7 stuks). Net als Marvin heb ik heel erg genoten van De rivier van Marlantes en dat met vier sterren beloond. Ik hou erg van die klepperende historische familiesaga’s. Nog meer heb ik genoten van die andere klepper deze maand: Vaderland van Fernando Aramburu. Deze stond al heel lang in de kast op zijn beurt te wachten en stelde niet teleur. Ik vind het fijn als boeken aan het denken zetten en mensen stimuleren om breed te kijken. Dit boek speelt zich af in Baskenland en toont ons een blik op de verschillende gevoelens en gedachten van alle partijen: slachtoffers, daders, ouders, broers, zussen, vrienden, … Vaderland op nummer één deze maand.
September
Joke: Acht boeken las ik in september en dat lijkt een succes. Helaas haalde ik niet eens de vooropgestelde vijftig bladzijden per dag. Door het drukke begin van het schooljaar is dit naar aloude maar slechte gewoonte een povere maand wat bladzijden betreft. Maar eveneens gebruikelijk koop ik met de klascentjes die overbleven van het vorige schooljaar nieuwe kinderboeken voor mijn klas. Die helpen die pagina’s niet vooruit maar doen wonderen voor het aantal gelezen boeken.
Naast de jeugdliteratuur las ik twee Vlaamse thrillers maar het is wederom een Spaanse auteur die met de eer van beste boek gaat lopen deze maand.
Eerder dit jaar, tijdens een heel fijn boekenuitje, viel mijn oog in de boekhandel op een trilogie van Javier Marias. Vijftig euro is wel prijzig en ik besloot daarom eerst een goedkoper boek van deze auteur te proberen. Dat werd De verliefden. Ik ga niet zeggen dat het liefde op het eerste zicht was, ik moest er even inkomen, maar het filosofische van dit werk, alle plausibele scenario’s die door de gedachten van de personages gaan, ik vind dat heerlijk. Ik weet dat Marvin dit maar niks vond dus verliefder zijn we er niet van geworden. (Niet dat dat nodig was.)
Met nog slechts één kwartaal te gaan, ziet het er niet goed uit voor mijn uitdagingen. Ik blijf echter dapper doordoen, wie weet lukt het nog. En ook al lijkt het er met oktober al halfweg helemaal niet op te beteren, ik ga koppig door. Want ik weet dat lezen goed voor me is en dus blijft het belangrijk om te blijven streven naar vijftig pagina's per dag. Ik zie wel waar ik uitkom.
Marvin: En zo kwam deze kwakkelzomer alweer veel sneller dan gewild tot een einde. Gelukkig ving september aan met het weer dat we in juli en augustus wilden en konden er na de dagtaak toch nog heel wat uurtjes lezen in de tuin af, al werd het sneller donker en leken de muggen in onze tuin allemaal van het ADHD-type. Begin september was ik alweer door mijn leesstapel, en die van Joke, heen. Tijd dus om wat aankopen te doen. Ik scoorde meerdere mooie Engelstalige SF&F-series die ik al lang wilde en die nu met fikse kortingen verkocht werden. In totaal kochten we meer dan 9000 pagina’s aan in die eerste dagen van september. Enkele van de aankopen waren 70 jaar oude boeken van Isaac Asimov (maar in recentere uitgave) die ik al lang wilde lezen maar moeilijk kon vinden. Heerlijk om te lezen welke toekomstvisies hij had, en welke daarvan 70 jaar later helemaal juist blijken te zijn en welke hij fout had. Die flinke leesstapel aan voordeelprijs is welkom, want later deze maand kwam het droeve nieuws dat Bookspot ermee ophoudt, wat in ons boekengezin een financiële aderlating betekent.
Van de negentien boeken die ik in september las, was het fijnste boek zonder meer The Collapsing Empire, een sciencefictionboek. Het is het eerste deel van de Interdependency-trilogie van John Scalzi. Ik heb heel vaak zitten gniffelen omdat bepaalde personages uitzonderlijk grofgebekt zijn. Doorgaans stoort het me als – voornamelijk Amerikaanse – schrijvers de ene f*ck op de andere sh*t laten volgen, maar in dit geval past het allemaal perfect en is het grappig. Verder was het ook gewoon een heel goed verhaal natuurlijk. Vijf sterren, en boek van de maand.
Nu september voorbij is, is ook driekwart van het leesjaar voorbij. Ik lig nog altijd mooi op schema om ook dit jaar de kaap van de 200 gelezen boeken te halen. Dat vind ik prima, meer hoeven het er echt niet te worden. De Vlaamse uitdaging is de enige uitdaging die ik behouden heb en ook die zit perfect op schema. Helaas liggen er op mijn huidige leesstapel veel te weinig Vlaamse boeken om die uitdaging tot een goed einde te brengen. Maar ik heb nog drie maanden om daar iets aan te doen. Moet lukken. De komende herfstmaanden heb ik verder geen grote leesplannen. Ik hoop slechts dat ik zonder hindernissen en kleerscheuren aan het huidige tempo verder kan blijven lezen. Als dat lukt ben ik een heel tevreden mens.
De grafieken van dit kwartaal zijn opnieuw cumulatief. Je vindt er met andere woorden de hele periode van januari tot september in terug. Geen verrassingen hier. De grafiek van boeken per genre is bijna een kopie van de grafiek van drie maanden geleden. Joke's liefde voor literatuur en jeugdboeken valt nog altijd op, en bij Marvin lopen de spannende boeken nog altijd voorop ten koste van SF&F. We zijn benieuwd of het laatste kwartaal daar nog verandering in brengt.
Het aantal gelezen boeken per publicatiejaar is voor Joke ook hier een kopie van de vorige keer. Bij Marvin was het aantal gelezen boeken uit 2022 voorop gaan lopen vorige keer. Nu is de groep 2010-2019 de koploper. Bij Joke was dat altijd al zo. Zo verwonderlijk is dat niet want zoals wij al vaker schreven, proberen we budgetvriendelijk te kopen, en dan kom je toch al snel bij boeken uit die al een aantal jaren oud zijn. Dat er toch nog behoorlijk wat boeken uit 2023 gelezen werden, heeft voornamelijk te maken met Marvins recensiebezigheden voor Hebban, en onze beider deelnames aan enkele leesjury's van Hebban. Als die activiteiten ooit wegvallen, ga je pas echt het effect van ons koopgedrag zien. Diezelfde activiteiten verklaren overigens ook het grote aantal boeken uit Nederland.
