Jawel, het jaartal in de titel van ons artikel is correct. Dit gaat over 2020. In april 2020 startte Joke met onze rubriek ‘Tien om naar uit te zien’. Sindsdien proberen wij maandelijks tien nieuwe Vlaamse publicaties uit te lichten en daaruit kiezen we dan beiden onze persoonlijke favoriet. In het begin was het nog wat zoeken en een routine vinden, dus er verschenen voornamelijk tweemaandelijkse artikels in 2020. Daarna vonden we ons ritme en sinds begin 2021 slagen we er bijna maandelijks in een mooie selectie samen te stellen.

Bij aanvang deden we daar zelf nog niet zoveel mee, maar het zou maar gek zijn om tien boeken voor het voetlicht te plaatsen en er zelf geen enkele van te lezen, dus wilden we wel eens weten of we daar ook in slaagden. We proberen allebei wel om elke maand enkele Vlaamse boeken te lezen, maar hoeveel daarvan behoren tot wat we zelf selecteerden? Het overzicht is gebaseerd op de maanden april-december 2020. Door op de titels hieronder te klikken, kan je meteen ook het artikel teruglezen als geheugensteuntje. Een groene bol bij het boek betekent: gelezen. Een oranje bol wil zeggen: niet gelezen maar nog steeds op W.I.L. En een rode bol betekent natuurlijk dat het boek uiteindelijk niet gelezen werd en ook de W.I.L. plank niet overleefd heeft.

april 2020

Marvin: Als favoriet koos ik die maand De berenrug van Dimitri Bontenakel. Belangrijk bij mijn keuze was toen dat ik het boek toch al op ‘Wil ik lezen’ staan had. Ondertussen, vijftien maanden later, heb ik het boek nooit gelezen en is het blijkbaar ook weer van mijn ‘Wil ik lezen’-plank verdwenen. Ik zuiver die plank geregeld uit, en het ziet er naar uit dat het boek onderweg gesneuveld is. Op het ogenblik van schrijven lazen 27 mensen het boek, en de waarderingen zijn over het algemeen goed. Als ik de beschrijving nu opnieuw lees, vind ik deze nog altijd aantrekkelijk en ik heb besloten het boek weer op ‘Wil ik lezen’ te plaatsen.

Joke: Ik herinner me dat De berenrug ook mij erg aansprak. Net als Onomkeerbaar van Ines Nijs, mijn keuze van die maand. Helaas las ik tot nog toe geen van beide. Nochtans spreken ze me nog steeds aan. Waarom boeken die me aanspreken uiteindelijk niet gelezen raken? Dat moet iets met die boekenkast, stapels en dozen nog ongelezen boeken te maken hebben. Neen, ik heb geen koopverslaving maar Marvin leest nu eenmaal veel meer dan ik waardoor ik keuze genoeg heb zonder naar de winkel of bib te moeten hollen. Af en toe doe ik dat wel – zo’n uitstapje – en dan hangt het er vooral vanaf welke boeken op dat moment in het oog springen. Onze keuzes van april zijn trouwens niet te verkrijgen in onze bib. Het wordt tijd voor een extra bib-kaart.

mei-juni 2020

Joke: Uit onze selectie voor mei-juni koos ik voor Zullen we het liefde noemen van Tine Bergen. Dat was het enige boek dat me toen enigszins aansprak. Ik koos het omwille van het vermoeden van een vleugje romantiek en het label psychologische thriller, met meer voorkeur voor de psychologie dan voor het thrillen. Ook deze keuze blijft vooralsnog ongelezen. Als ik het boek in de bib zou tegenkomen, neem ik het wellicht mee maar ik ga er niet bewust naar op zoek. Het trekt me minder dan de twee vorige boeken.

Marvin: Mijn keuze van mei-juni onderging hetzelfde lot als deze van april: nooit gelezen. Het was dezelfde keuze als Joke had, dus het was een heel geschikt boek geweest voor een duo-lezing en eventuele boekenpraat achteraf, maar het is er niet van gekomen. Hoewel ik jaarlijks ongeveer 235 boeken verstouw, stel ik toch vast dat heel veel van mijn leesplannen sneuvelen. Dat is enerzijds jammer, maar anderzijds heb ik daar ook vrede mee. Als je 235 boeken per jaar gelezen krijgt zonder dat andere hobby’s daaronder lijden, dan valt er niet bepaald veel te zeuren en te treuren.

juli-augustus 2020

Marvin: Voor de zomermaanden selecteerde ik Uitgekookt van Pat Craenbroek. Het boek staat nog altijd op mijn ‘Wil ik lezen’-plank en het plan om het te lezen is nog steeds reëel, maar hoe dan ook slaagde ik er alweer niet in om mijn eigen keuze te lezen. Maar er is ook goed nieuws: Joke en ik lazen samen De advocaat en de zeiler van Kris Van Steenbergen en Geert Briers. Dat boek stond in onze selectie voor deze periode en was een favoriet van Joke. We lazen het samen en schreven er een Boekenpraat over. Dat we voor het eerst slaagden in ons opzet om iets van onze eigen selectie te lezen, zie ik als een kleine overwinning.

Joke: Oef, een boek uit de selectie gelezen. Ik begon te vrezen dat we helemaal niets uit onze lijsten hadden gekozen. Ik selecteerde destijds ook nog Het hele leven van Bart Moeyaert. Dat is een bundeling van drie eerder verschenen – en ook al gelezen – boeken. Maar die vormgeving door Peter Van den Ende ziet er zo goed uit dat het een hebbeding blijft. Door dit artikel te maken, heb ik net ontdekt dat het boek – onverklaarbaar – nog niet op mijn W.I.L. stond. Dat heb ik meteen rechtgezet.

oktober 2020

Joke: September moet een drukke maand geweest zijn want toen verscheen er geen Tien om naar uit te zien – artikel. Om dat te compenseren werd oktober een topmaand met veel moois om uit te kiezen. Oogst van Sien Volders en Bruna van Hannelore Bedert waren mijn favorieten toen en die heb ik vrij snel daadwerkelijk gelezen. Beide auteurs hebben de goede indruk, die ik na het lezen van een eerste boek kreeg, absoluut bevestigd. De kans is groot dat bij het verschijnen van een volgend werk, dat ook weer mijn keuze van die maand wordt.

Marvin: Oktober 2020 was een goede maand met enkele heel mooie boeken. Een van onze geselecteerde boeken had ik als hebbanrecensent vroegtijdig ontvangen om te recenseren, dus het werd me wel heel makkelijk gemaakt. Bruna was dat, dat Joke ook al vermeldde. Maar ook het hierboven genoemde Oogst las ik. Dat zowel Joke als ik dat boek het beste boek vonden van de maand waarin we het lazen (zie deel 3 van ons duo-jaaroverzicht), is veelzeggend. Dat het boek de shortlist van de Libris Literatuurprijs niet eens haalde, vind ik nog steeds onvergeeflijk. Die prijs is voor mij sindsdien het vermelden niet meer waard. (Ik las de laatste winnaar van dat minderwaardige flutprijsje trouwens en vond er niks aan.)

Ik wil ook nog even wat kwijt over een ander boek dat ik in oktober vermeldde en dat is Het offer van Scarlington van K.R. Valgaeren. Op dat ogenblik had ik nog nooit iets van deze schrijver gelezen, maar het plan om dat te doen was er toen al wel. Dat is ondertussen ook gebeurd, maar het werd niet Het offer van Scarlington. Dat is namelijk een vervolg en ik kocht wel het eerste deel (Blackwell) en ook een ander boek van hem, Seance. Beide keren zeer genoten van de negentiende-eeuwse Britse sfeer en de mysterieuze plots met bovennatuurlijk tintje. Het offer van Scarlington staat daarom nog altijd hoog op mijn ‘Wil ik kopen’-lijst. Ik lees het boek sowieso binnenkort wel.

november-december 2020

Marvin: Je merkt dat we op dreef raken want na oktober slaagde ik er ook in november-december in om een aantal boeken uit onze lijst te lezen. Zelf selecteerde ik Carpe Diem, de zwanenzang van Luc Deflo, als keuze van de maand. Ik had al alles van Deflo gelezen, dus dat ook dit boek snel zou gelezen worden, wist ik wel zeker, en dat is niet zo heel veel later ook gebeurd. Het was altijd uitkijken naar een thriller van Deflo. Heerlijk Vlaams, met personages die ook praten zoals Vlamingen dat in het echt doen, in plaats van dat hen schrijftaalnederlands in de mond wordt gelegd dat je op straat nooit hoort. Ik ken de streek waarin de meeste van zijn boeken zich afspelen ook heel goed en daarom was een boek van Deflo altijd een soort van thuismatch. Het is voorlopig vruchteloos wachten op een andere thrillerschrijver die hetzelfde doet. Deflo wordt gemist.

Ook gelezen uit de rest van de selectie van deze twee maanden was Wildevrouw van Jeroen Olyslaegers. Erg geslaagde historische roman waar ik enorm van genoten heb. Ook het jeugdboek Boerman van Dominique Biebau heb ik gelezen. Ik ben geen fanatiek lezer van jeugdboeken maar Joke wel dus het boek meanderde hier al snel in huis rond. En omdat ik alle andere boeken van Biebau gelezen had, heb ik dit er ook even tussendoor genomen. Heel geschikt boek voor de doelgroep waaruit ik zelfs een nieuw woord geleerd heb. Biebau verklapte zelf in een reactie onder ons artikel wat dat woord is, voor wie nieuwsgierig is.

Last but not least is daar Trofee van Gaea Schoeters. Noch Joke, noch ik zagen er meteen wat in, maar in juli 2021 lag het hier toch plots zomaar in de woonkamer en dat bleek onverwacht een bijzonder fijn boek te zijn.

(Toen we het artikel van deze periode samenstelden, was er nog geen sprake van het nieuwe boek van Lize Spit, dat in december verscheen, en ook dat werd natuurlijk snel gelezen.)

Joke: Wat Vlaamse boeken betreft, hebben we 2020 mooi kunnen afsluiten. Boerman wou ik per se lezen omdat het het kinderboekendebuut is van Dominique Biebau. Hij stelde niet teleur. Net als zijn werk voor volwassenen is ook dit verhaal erg taalrijk en bezit het een goede plot. Van Wildevrouw heb ik enorm genoten. Ik besef steeds vaker dat we in ons kleine Vlaanderen echt wel hele goede schrijvers hebben. En zeggen dat ik Vlaamse literatuur lang ontweken heb “met dank” aan de middelbare school. Trofee lag onlangs naar me te lonken in de bib dus die moest mee en dat resulteerde nog maar eens in enkele fijne leesuurtjes. En ja, ook Ik ben er niet van Spit heb ik met plezier gelezen. Het enige boek dat ik niet gemeen heb met Marvin uit onze selectie van toen is dat van Deflo. Het plan is om dat echt wel eens te doen maar om een of andere reden kruipt er steeds een ander boek voor. Misschien moet ik het – nu ik er aan denk – maar klaarleggen als eerstvolgende boek. Per slot van rekening loopt die Vlaamse challenge van me (zie hieronder) nog niet helemaal zoals het bedoeld was.

Al met al zijn er amper rode bollen te bespeuren, en worden de oranje bollen op termijn hopelijk groen. We hebben het beter gedaan dan we zelf dachten. Onze perceptie was slechter dan het uiteindelijke resultaat. Voor 2021 hebben wij beiden een Vlaamse Leesuitdaging lopen, die erin bestaat dat we minstens 2 Vlaamse boeken per maand lezen, en daarbovenop op jaarbasis in ieder geval ook meer dan in 2020. Marvin las er in 2020 31, Joke 14. Voorlopig loopt de uitdaging prima. Op dit ogenblik las Marvin er al 29 en Joke zit aan 11 (maar dat komt met een inhaalbeweging in het najaar wel goed).

Doen jullie wel eens iets bijzonders met Vlaamse literatuur, zoals een challenge of een leesproject? En wie heeft boeken uit onze (twee)maandelijkse selecties van 2020 gelezen?