-- door Marvin --

Van nederfantasy naar Engelstalige fantasy

Een maand geleden, toen ik de nederfantasyserie De zwijgende aarde besprak, zei ik al dat wie houdt van speculatieve fictie het steeds lastiger heeft om in onze eigen taal te lezen. Er is maar een klein aanbod aan nederfantasy en het aanbod aan vertaald werk is verre van indrukwekkend. Dat leidt natuurlijk tot minder aandacht voor het genre, en minder aandacht betekent dat er minder gekocht wordt. Minder gekocht betekent dat er minder ruimte is voor nieuwe vertalingen en opvallend duurdere boeken dan bij andere genres, en dat kan of wil niet iedereen betalen. Het is een vicieuze cirkel. Ook op Hebban is een verminderde aandacht voor het genre vast te stellen. De samenwerking met de Harlan Awards is een opsteker voor wie van korte verhalen houdt, maar dat is een uitzondering.

Ik vind die hele evolutie maar niks. Temeer omdat de Engelstalige wereld nog altijd enorm veel aandacht heeft voor het genre, en er nog steeds veel nieuw en goed werk verschijnt. Als je comfortabel in het Engels leest, dan zit er niets anders op dan daarnaar uit te wijken. Daarom bespreek ik dit keer een fantasytrilogie die niet vertaald werd, maar die geen enkele liefhebber van wat donkerdere fantasy mag missen. Book of the Ancestor heet hij. In 2017 liet Mark Lawrence het eerste deel ervan – Red Sister – op de wereld los. Het jaar erop volgde Grey Sister en nog een jaar later Holy Sister. Echt spannend kan ik mijn oordeel over deze boeken niet maken want de recensies van de boeken zijn al langer te lezen op Hebban. Het werd een ware sterrenregen: drie keer vijf sterren! De boeken komen morgen en overmorgen aan bod. Vandaag wil ik het eerst hebben over de schrijver.

Mark Lawrence

Lawrence (1966) werd in de Verenigde Staten geboren maar verhuisde met zijn ouders naar Groot-Brittannië toen hij nog een kind was. Als fysicus en mathematicus deed hij onderzoek naar artificiële intelligentie, wat hem uitermate geschikt maakte als schrijver van sciencefiction. In plaats daarvan zocht hij echter de fantasy op, als hobby, zonder ambitie om echt schrijver te worden. Op 1 april (!) 2015 sloot het onderzoekscentrum waar hij werkte en stond hij op straat. Een van zijn kinderen heeft een ernstige handicap en daarom zag hij het niet zitten om elders werk te zoeken dat hem dagelijks veel reistijd zou kosten. Hij besloot voltijds schrijver te worden en dat werd een schot in de roos. Omwille van de zorg voor zijn kind, doet Lawrence niet aan fysieke promotie van zijn boeken. Niet dat dat nog nodig is, gezien zijn succes.

Afgezien van schrijven organiseert Lawrence ook een jaarlijkse blog-off. Dit is een jaarlijkse wedstrijd waaraan uitsluitend self-publishers in het genre fantasy mogen deelnemen. Zo begon Lawrence ooit zelf en met zijn initiatief wil hij andere doe-het-zelvers meer zichtbaarheid geven. Meerdere winnaars en finalisten sleepten dankzij het initiatief al een echt contract in de wacht. De Scifi & Fantasy Club wijdde hier ooit al een artikel aan, dus als je niet meteen weet waar de Self-Publishers Fantasy Blog-Off voor staat, kijk dan even hier. Hoewel ik Mark Lawrence volgde, had ikzelf ook dit artikel nodig om achter het bestaan van de SPFBO te komen. Om het initiatief kort samen te vatten: een paar honderd zelfgepubliceerde boeken worden onder tien bekende boekbloggers verdeeld en zij kiezen ieder één finalist uit hun stapel. De bloggers lezen vervolgens allemaal de tien finalisten en kiezen daaruit een winnaar. Het winnen is leuk maar niet zo belangrijk. Wat hier telt is dat deze boeken onder de aandacht van heel veel lezers worden gebracht omdat de bloggers hun gelezen boeken recenseren, en daar volgt al wel eens een echt contract uit. In mei is de zesde editie ervan gestart met maar liefst 300 boeken. Daar kunnen wij op de Nederlandstalige markt alleen maar van dromen.

Lawrence eerste, zelfgepubliceerde boek, kwam uit in 2011. Prince of thorns heette het, en het was het eerste deel van de The Broken Empire-trilogie. Hij bereikte hiermee de finale van de Goodreads Choice Awards. Het boek werd ook naar het Nederlands vertaald als Prins der wrake. Ook deel twee werd vertaald (Koning der wrake) en naar goede gewoonte besloot uitgeverij Luijtingh-Sijthoff vervolgens om deel drie niet te vertalen. We zijn het van hen gewend, het zou me meer verbaasd hebben als ze de serie wél hadden afgewerkt. [Wie goed luistert, hoort hier mijn gefrustreerde knarsetanden.] Persoonlijk kon Prins der wrake mij niet bekoren en ik heb de andere delen niet gelezen. Maar ik weet wel zeker dat het aan mij lag, omdat ik het boek op een slecht moment las. Door omstandigheden gebeurde dat in stukken en brokken, en dat is nooit goed. Gelet op de reacties van andere lezers, is het ongetwijfeld beter dan ik het beoordeeld heb.

Na The Broken Empire-trilogie, kwam Lawrence met The Red Queen’s War, opnieuw een drieluik. Zo leverde hij elk jaar onafgebroken één boek af, en toen was het plots 2017, het jaar van Red Sister en ook het jaar waarin ik Lawrence ontdekte. In 2018 publiceerde hij deel twee, Grey Sister, en in 2019 werd de schrijver volgens mij een beetje gek, want in april publiceerde hij Holy Sister, en in mei kwam alweer het eerste deel van een nieuwe trilogie uit: One Word Kill. Dat is snel, maar wat daar zo gek aan is, is dat hij in juni al kwam opzetten met deel twee en in november met deel drie van wat als serienaam Impossible Times meekreeg. Recent, in april, verscheen alwéér een nieuw boek van hem. Lawrence lijkt het tempo te hebben opgedreven en gelet op de recensies boette hij niet aan kwaliteit in. Dus wie weet, misschien breng ik later nog wel een keer iets over een andere serie van hem. Maar dit artikel gaat over Book of the Ancestor, en die serie zal ik de komende twee dagen uitvoerig bespreken.

Denk je dat een initiatief als SPFBO bij ons zou werken?