In januari 2025 plaatsten we uitzonderlijk niet onze eerste Tien om naar uit te zien van het jaar. De reden is zoals altijd: niet genoeg publicaties. Amper één roman en één spannend boek. Wel heel wat poëzie, doch lang niet genoeg om de rubriek te kunnen vullen. Nu gebeurt het wel vaker dat we januari en februari samennemen, maar dit jaar hadden we begin januari nog lang geen zicht op wat er in februari stond te verschijnen. Gelukkig hadden we veel inspiratie voor andere artikels. Drie stuks publiceerden we, en het waren niet bepaald korte tussendoortekstjes. Maar hoera, driewerf hoera, de korste maand van het jaar biedt wél meer dan voldoende Vlaamse fictie voor een volwaardige Tien om naar uit te zien. Hieruit kozen we onderstaande boeken.

- Kevin Valgaeren: Salve Mater (spanning)

- Ludo Geluyckens: Verdachte overlijdens (spanning)

- Jimmy Cams: Primeur (spanning)

- Joris Tulkens: Intriges in het Vaticaan (literatuur)

- Pjeroo Roobjee: Vissertjes (literatuur)

- Roger Van de Velde: Galgenaas (literatuur)

- Yannick Dangre:Tussenjaren (literatuur)

- Ann De Craemer: Taal is een kat (non-fictie)

- Philippe Boxho: De doden spreken (true-crime)

- Herman Brusselmans: De promotie (literatuur)

De keuze van Joke:

Eindelijk nog eens een maand waarin mijn keuze onmiddellijk vaststaat. Dat was volgens mij al heel lang geleden. Een boek dat het van een nieuwe K.R. Valgaeren kan winnen, moet al van heel goeden huize zijn. Er zijn nog wel boeken die mijn interesse kunnen wekken maar met Salve mater ga ik voor zekerheid. Ik heb een heel sterk vermoeden dat ook Marvin voor dit boek zal gaan maar daar trek ik me (ook) deze keer niets van aan.

Die interesse is er onder andere voor Taal is een kat van Ann De Craemer. Ik ben hoegenaamd geen non-fictielezer dus de kans dat het daadwerkelijk zover komt dat ik het effectief ga lezen is erg klein. Er zijn nog zoveel wachtenden voor dit… Toch trekt het me aan zo’n boek over liefde voor taal. Ik was sowieso altijd al fan van liefde én van taal.

Deze keer bestaat onze selectie voor de helft uit literatuur. Leuk, want – hoewel ik dat zou moeten nakijken om zeker te zijn – gezien de populariteit van spannende boeken gok ik dat dat genre doorgaans in de meerderheid is. Twee boeken vallen me meer mee dan de andere en dat is deze keer niet per se de historische fictie, al zou ik daar ook geen nee tegen zeggen bij een toevallige ontmoeting. Om een of andere reden heb ik wel zin in Vissertjes van Pjeroo Roobjee en Tussenjaren van Yannick Dangre. Is het de cover, de korte inhoud of in het geval van die laatste het feit dat dat boek al enkele malen in mijn gezichtsveld belandde? Ik kan daar zelden een vinger opleggen. Kiezen doe ik heel intuïtief zonder duidelijke reden. Ik vraag me nu toch wel af of het zo is dat ik onbewust het ene boek boven het andere verkies omdat er gewoon meer promotie voor gevoerd is en het dus ‘bekend’ is. Daar bestaan vast al studies over.

De keuze van Marvin:

Of we in februari zelfs maar tijd gaan hebben om nieuwe Vlaamse fictie te lezen, is zeer de vraag. We maken ons immers op om de vijf Vlaamse thrillers te gaan lezen die jullie genomineerd hebben. Als alles goed is, wordt de longlist van de Hebban Thriller Prijs komende week bekendgemaakt, en op die dag bekijken wij ook wat jullie voor ons gekozen hebben. Een artikel hiermee komt dan zo snel mogelijk online. Willen jullie nog een boek nomineren, dan is dit weekend waarschijnlijk de laatste kans. Het moois dat in februari verschijnt, wordt wellicht later pas gelezen. Maar dat is eigenlijk voor elke maand waarin we een 'Tien om naar uit te zien' publiceren waar. Hollen jullie ooit op de dag dat een boek verschijnt naar de boekhandel? Ik vind het altijd hilarisch als ik berichten zie van fans die om middernacht in een lange rij staan te wachten op de verschijning van een boek. Op 21 januari gebeurde het nog in België, met iets wat romantasy heet. Enkele Standaard Boekhandels openden toen om middernacht de deuren. Goed gek, denk ik dan.

Dat ik nooit gehaast ben om een boek te lezen, betekent natuurlijk niet dat ik nooit uitkijk naar bepaalde nieuwe boeken. Dat Kevin Valgaeren een nieuwe gothic novel uitbrengt, beschouw ik als heuglijk nieuws. Alles van Valgaeren staat hier in de kast. Ook Salve Mater komt daar bij (en het is het eerste deel van een tweeluik, jippie). Maar ik koop dat boek wel als het toevallig een keertje tijd is om mijn leesstapel weer aan te vullen en niet op 5 febuari om middernacht :-) En laat ik er verder maar niet te veel woorden aan verspillen. Het is mijn keuze van de maand. Punt. Intriges in het Vaticaan van Joris Tulkens wist ook mijn aandacht te trekken overigens. Dit soort van historische romans doet het altijd goed bij mij. En ook het non-fictieboek Taal is een kat van Ann De Craemer lijkt mij heel boeiend om te lezen, omdat het nu eenmaal over taal gaat. Maar toch eerst Salve Mater.

Rebecca en haar dochter Pearl genieten van hun nieuwe thuis in het midden van een historisch park dat de verbeelding prikkelt, aan een vallei die zo op een postkaart kan.
Tot de oude boom wordt gerooid…
De muren beginnen te praten…
En Pearl verdwijnt…
Salve Mater, een voormalige psychiatrische instelling uit de vorige eeuw die is omgebouwd tot een luxeappartement, opent nog een keer haar poorten. In de gangen geurt de lucht naar een duister verleden. Achter elke hoek dreigt waanzin. En in de kapel wordt de dood gevierd.
Salve Mater, het eerste deel van een tweeluik, is een zenuwslopende gothic novel van een auteur die in de Lage Landen zijn gelijke niet kent.

Natuurlijk willen we weten waar jullie voorkeur naar uitgaat. Maar ook dit: de eerste maand van het jaar is alweer razendsnel voorbijgevlogen, de goede voornemens bij de meesten waarschijnlijk ook, en dus: hoe zit het met jullie Vlaamse leescijfers?