Ook in 2022 hopen we zo vaak mogelijk een 'Tien om naar uit te zien' te publiceren met daarin nieuw te verschijnen Vlaamse boeken. Maandelijks is de bedoeling, maar dan moeten de schrijvers en uitgevers natuurlijk meewillen. In januari is dat helaas al meteen niet zo. Omdat we in januari geen tien Vlaamse publicaties voor volwassenen in een van de fictiegenres konden vinden (zelfs niet met enkele heruitgaven erbij), zijn we genoodzaakt ook februari mee te nemen. Ook de uitbaters van het Thriller Café zeiden in hun maandelijks thrilleroverzicht al dat Vlaanderen het helemaal laat afweten deze maand. Het zijn de dichters die de meubels redden, want er verschijnen best veel dichtbundels dit voorjaar. Voor de andere genres is dit hopelijk slechts een stilte voor de storm. Hoe dan ook, hieronder vind je een selectie van tien boeken die in januari en februari verschijnen, en hieruit kiezen wij beiden het door ons meest geanticipeerde.

Januari

- Christine Van den Hove: Het huwelijk (literatuur)

- Peter Verhelst: Lichamen (literatuur)

- Eddy Huyghe: De familiefee (literatuur)

- Paul Demets: De bijendans (poëzie)

- Siel Verhanneman: Wat nu met het licht dat binnenvalt (poëzie)

Februari

- Kristien Hemmerechts: Hubertina (literatuur)

- Esohe Weyden: Tussentaal (poëzie)

- Patrick De Bruyn: Hoog spel (spanning)

- Guido Eekhaut: Spiegel (spanning)

- Eline De Schepper: Coup de Foudre (feelgood)

De keuze van Joke:

Moeilijk kiezen zo aan het begin van dit nieuwe leesjaar. Er springt er geen enkele meteen uit, een paar wekken mijn interesse maar de korte inhoud blijft nogal vaag. Ik ben best nieuwsgierig naar alle drie de poëziebundels. Gedichten die ik soms online tegenkom, kunnen me raken en toch lees ik zelden een bundel. Dat komt misschien omdat ik ook vaak gedichten tegenkom waar ik niet van hou, die me niets doen of die ik gewoon niet begrijp. De bijendans lijkt actueel en ik vind het interessant te proberen verschillende standpunten te begrijpen. Wat nu met het licht dat binnenvalt gaat over rouw en daar ben ik gelukkig nog niet al te vaak van dichtbij mee geconfronteerd. Toch spreekt het me aan, dat komt door het citaat dat bij de korte inhoud staat:

Dit is poëzie omdat elk gedicht zoekt naar wat nooit uit te spreken is en vindt wat er niet meer is. - Peter Verhelst

Voor mij is dat wat een goed gedicht doet: verwoorden wat je voelt of denkt en wat je zelf met woorden niet kan uitdrukken.

Tussentaal wil ik lezen omdat Esohe Weyden vorig jaar een bezoek bracht aan het zesde leerjaar van onze school, dat dat bezoek won met een wedstrijd naar aanleiding van de jeugdboekenmaand. Zij brengt slam poetry en ik ben toen eens wat filmpjes gaan bekijken om toch een idee te hebben van wat ze zoal doet. Dat maakte me nieuwsgierig genoeg om deze bundel te willen lezen. De familiefee gaat over familiegeschiedenis, wat me meestal aanspreekt, maar deze valt af door de kaft die me niets doet – ik hou nu eenmaal van mooie beelden, ook al is dat een beetje oppervakkig – en de korte inhoud die daarnaast niet overtuigend genoeg is.  Mijn keuze van de maand wordt deze keer bepaald door mijn liefde voor verhalen die zich in het verleden afspelen. Een niet zo ver verleden deze keer want ik kan kiezen tussen Hubertina van Kristien Hemmerechts en Het huwelijk van Christine Van den Hove. En dan kies ik voor de laatste omdat ik niet zo'n fan ben van verhalen over Wereldoorlog II. Vier van de vijf die ik vernoemd heb, zijn erg dun dus wie weet lukt het me om ze allemaal te lezen. Dat hangt vooral af van welke ik tegenkom in de bib want ik snel er voorlopig niet voor naar de boekhandel.

Eind jaren twintig: Gaspard en Justine treden in het huwelijk in Appelterre-Eichem, een dorp in Oost-Vlaanderen. Hij heeft een goede baan bij de Belgische spoorwegen, zij is onderwijzeres. Maar Justine blijkt een afkeer te hebben van de lichamelijke liefde en krijgt na de geboorte van haar twee kinderen, waarvan de tweede kort na geboorte sterft,
te kampen met depressies. Gaspard leert leven met de afwisselend neerslachtige en opgewekte buien van zijn vrouw en hij vindt troost in het zien opgroeien van hun dochter, Adèle. In de woelige oorlogsjaren ontmoet hij een weduwe die hem de warmte en de genegenheid biedt waar hij zo naar hunkert. Maar tot een scheiding met Justine komt het niet, ook niet nadat zij de relatie heeft ontdekt. In deze korte, keel-dichtsnoerende roman vertelt Christine Van den Hove over twee mensen die elkaar vreemd zijn en ondanks alles toch samenblijven. Is het enkel door het taboe op echtscheiding? Of is er meer aan de hand?

De keuze van Marvin:

Lastig... Ik hou om te beginnen wel van romans waarin een geheimzinnig familiegeheim uit het verleden doorsijpelt naar het heden, en dat vervolgens stilaan ontrafeld wordt. De familiefee van Eddy Huyghe lijkt zoiets te zijn. Ook Het huwelijk van Christine Van den Hove ziet er een veelbelovend boekje uit. Maar omdat de beschrijving daarvan nog alle kanten uit kan, twijfel ik te erg om het boek als keuze van deze twee maanden aan te duiden. Hoog spel van Patrick De Bruyn vond ik afgelopen oktober al het meest intrigerende boek uit de categorie thriller, maar dat is toen uiteindelijk niet verschenen. Nu verschijnt het hopelijk wel, zodat we het niet nog een derde keer hoeven op te nemen. Spiegel van Guido Eekhaut heeft Strigoi in de korte beschrijving. Misschien gaat het daarom wel richting horror? Goede horror verschijnt veel te weinig, en daarom kijk ik altijd met verhoogde interesse naar boeken die in dat genre vallen. Ik wil het boek zeker lezen, maar omdat ook deze beschrijving vrij vaag is, opteer ik voor De familiefee als meest interessante boek.

De twintigjarige Sara maakt samen met haar moeder en stiefvader deel uit van een nieuw samengesteld gezin. Ze beseft echter dat ze een groot deel van haar overige familieleden amper kent. Hoe komt het dat haar moeder en grootvader zo stroef met elkaar omgaan? Sara besluit om haar vakantie bij haar grootvader op het platteland door te brengen. Op de Brechtse heide wordt ze met open armen ontvangen en komt ze snel meer te weten over haar familiegeschiedenis. Ze ontdekt dat haar grootvader al jarenlang een vete heeft met zijn oudste zoon Patrick. Zal Sara de ware toedracht achter de bittere familierelaties ontrafelen? En slaagt ze erin de gezinsleden opnieuw dichter bij elkaar te brengen?

Hebben jullie Vlaamse boeken op de leesplanning staan voor de eerste twee maanden?