In juni verschijnt alweer veel Vlaamse poëzie. De liefhebbers van dit genre hebben hun hart dit jaar al kunnen ophalen want tussen januari en juni verschenen minstens een twintigtal bundels. We namen ze niet allemaal op want we proberen elke maand zo divers mogelijk te selecteren, maar de helft ervan heeft toch onze spot gehaald. Hieronder weer een selectie van wat Vlaamse auteurs in juni te bieden hebben, met daarin een verrassende comeback.

Hilde Vandermeeren: Een woord te veel (spanning)

Chris Van Gansbeke: BV-Day (spanning)

Ann Galland: Aroma (romantiek)

Anne Provoost: Krop (poëzie)

Hans Depelchin: Spanriem (poëzie)

Inge Callebaut: Liefdesschrik (poëzie)

Peter Mmm Verreth: Max, Max, Relax (poëzie)

Hilde Van Mieghem: De drie duifkes (literatuur)

A. Lilou (Aurélie Peeters): Verborgen verlangens (literatuur)

Marc Swerts: De halve wereld (literatuur)

De keuze van Marvin:

In de inleiding schreven we al over een verrassende comeback. Jullie zagen het waarschijnlijk al: Hilde Vandermeeren brengt een nieuw spannend boek uit. En dat, minder dan twee jaar nadat ze liet weten dat ze stopte als schrijfster. Reden: als vrouw kreeg ze volgens haar te weinig media-aandacht. Die aankondiging was dan in ieder geval een bewijs van het tegendeel want er werd druk over gepraat en geschreven, haha. Zelf vond ik het vreemd want als er nu één vrouwelijke thrillerauteur in Vlaanderen is waar ik geregeld iets over tegenkwam, was zij het wel. De vele prijzen die ze won, leken me toch ook een blijk van erkenning. Een andere reden die ze aangaf was dat er steeds minder boeken werden gelezen. Dat is natuurlijk waar en daar hebben alle schrijvers mee te maken. Als je van schrijven moet leven, kan dat inderdaad een probleem zijn.
De aankondiging kwam in volle coronaperiode waarin in Vlaanderen de boekhandels gewoon openbleven (want wij Vlamingen weten wat essentieel is). Dat de Vlaamse boekhandels in die periode een recordomzet draaiden, was dan ook geen verrassing. Nu goed, na de aankondiging orakelde Walter Damen - met wie Vandermeeren een trilogie schreef - dat zij over een paar jaar bekend zou zijn in het buitenland. Vreemd, gezien ze al in veel talen vertaald werd en dat daarom volgens mij al was. Maar, we zijn nu anderhalf jaar later en zie: Scorpio werd naar het Engels vertaald, kreeg lovende kritieken tot in de Financial Times toe, haalde de longlist van de CWA Dagger Awards, de Arabische vertaalrechten werden verkocht, en ik mis vast nog wel wat kleine dingen die in 2020 en 2021 gebeurden, zoals een ereburgerschap hier en daar ;-) Vandermeeren vond hierdoor een tweede adem en ging weer aan het schrijven. Het resultaat daarvan mogen we deze maand in de winkels verwachten onder de vorm van een novelle. Niet erg dik, maar ik denk dat vele fans op dit boek zitten te wachten. Ook wat mij betreft is Een woord te veel het meest geanticipeerde boek van de maand. En zoals de boekinformatie al zijdelings laat weten, kunnen we van haar nog twee andere novelles verwachten in juli en augustus die hierbij aansluiten.

Hoe goed ken jij je partner?
Cynthia heeft geweldig nieuws gekregen: ze is uitverkoren om mee te doen aan een nieuwe realityshow en dat zal haar leven naar een nieuw niveau tillen. Er zullen deuren opengaan die voor iemand als zij anders gesloten zouden blijven. In haar relatie gaat het helaas minder goed. Haar man doet de laatste tijd afstandelijk en ze vermoedt dat hij vreemdgaat. Ze besluit om op onderzoek uit te gaan, maar stuit daarbij op iets wat ze niet had verwacht. Ineens staat niet alleen haar relatie op het spel, maar ook haar leven.
De Home Sweet Home-reeks bestaat uit drie spannende novelles die je op het puntje van je stoel houden. Lees of luister ook Kinderen eerst en Het huis aan de overkant.

De keuze van Joke:

Lang moest ik niet nadenken over mijn keuze voor deze maand. Ik lees met plezier van tijd tot tijd een spannend boek maar als favoriet kies ik ze zelden. Toch sluit ik me voor juni aan bij de keuze van Marvin voor het nieuwe boek van Hilde Vandermeeren. Ik las eerder één boek van haar en dat beviel me. De andere boeken van onze selectie spreken me verder helemaal niet aan. Is onbekend dan onbemind? Wie weet, hoewel wel gekend zijn evengoed negatieve gevolgen kan hebben. Zo werkt het feit dat ik Hilde Van Mieghem ken als actrice hier in haar nadeel. De korte inhoud van haar De drie duifkes staat me niet geheel tegen maar ik vind deze dame niet zo sympathiek overkomen en daarom maakt dit boek geen kans op mijn voorkeur. Ik vrees een beetje dat de mannen in dit verhaal eenzijdig als slecht geportretteerd zullen worden. Toegegeven, het is een vooroordeel en als ik het boek in de bib tegenkom, ga ik het zeker meenemen en een kans geven. Dat vind ik wel zo eerlijk. Maar ik hol er niet voor naar de winkel.

Die bekendheid speelt wellicht ook in het nadeel van het boek BV-day van Chris Van Gansbeke. Als ik het goed begrijp, is de auteur achter het pseudoniem een BV en dat zorgt er meestal voor dat ik wat terughoudender ben. Anderzijds ben ik door de korte inhoud wel nieuwsgierig geworden naar wie deze mysterieuze BV dan wel mag zijn. En ook de beloofde humor kan tof blijken. Maar ik wacht toch liever de recensies af. Van de poëzieboeken spreekt Krop van Anne Provoost me het meeste aan. Ik neem me steeds weer voor om poëzie te gaan lezen – ik heb een romantische en gevoelige ziel – maar toch komt het er maar niet van. Die zin uit de korte inhoud – We zullen elkaar alles vergeven behalve dat de ander de eerste is die voor de laatste keer ademt – ik kan me dat perfect voorstellen en daarom roep ik dit boek uit tot poëziekeuze van de maand.

Anne Provoosts generatie is misschien de laatste die nog kan terugkijken op een tijd waarin het stijgende water een hypothese was. In die storm is de geliefde een eiland. Het geruststellende van samen ouder worden is een troost, want ‘er is tussen ons iets enorms aan de gang’. Dit is poëzie over wat naar de keel grijpt en wat je staande houdt.
Maar we streven!
We zullen elkaar alles vergeven
behalve dat de ander de eerste is
die voor de laatste keer ademt

Gelet op het initiatief van Hilde Vandermeeren: wat vinden jullie van het idee van drie novellen kort na elkaar, in plaats van één dikke bundel met de drie verhalen erin?