Een tijdje geleden werd aangekondigd dat Linde Merckpoel op 1 november in Vlaanderen een Nationale uitleesdag wilde organiseren om tsundoku tegen te gaan. Ondertussen is dat plan aangepast tot Nationale uitleesavond. Allerheiligen is inderdaad misschien niet de meest ideale dag om een uitleesevenement te organiseren dat een hele dag duurt. Ja, een groot deel van de werkende bevolking heeft dan een vrije dag, maar velen bezoeken dan ook het kerkhof en spreekt dan misschien meteen af met familie, en dat knabbelt natuurlijk aan de leestijd. Maar die dag is ook het begin van november boekenmaand, met onder andere een derde Boektopia in Kortrijk, en extra veel aandacht voor boeken op VRT (zie hier). Voor ons is 1 november natuurlijk de dag waarop we meestal voor de laatste keer van het jaar een 'Tien om naar uit te zien' presenteren, want in december verschijnt er vaak te weinig om een artikel te vullen. Onze keuze viel dit keer op de onderstaande tien boeken.

- Zaza: Ons kent ons (satire, politieke cartoons)

- Annelies Verbeke: Jij (literatuur)

- Ish Ait Hamou: De theorie van de 1 of 2 (non-fictie)

- Wim Belaen: De vloek van Aïda (spanning)

- Petra Spark: Kansloos (spanning)

- Anja Feliers: Echo’s (spanning)

- Herbert De Paepe: Dodemansvingers (spanning)

- Tyche Beyens: Over dit gevoel is nagedacht (literatuur)

- Dirk Hermans: Witte wolven (literatuur)

- Tuly Salumu: Bintje (literatuur)

De keuze van Marvin

Zes van Rudy Morren namen we vorige keer op en werd uiteindelijk ter elfder ure naar november uitgesteld. Het staat niet nog een keer in onze 'tien', maar ik vermeld het graag toch nog even. Wel echt nieuw deze maand is Kansloos van Petra Spark. Ik las jaren geleden een krantenartikel naar aanleiding van Sparks debuut, maar het duurde nog tot Astarte voor ik eraan toekwam een boek van haar te lezen. Dat boek vond ik meer dan oké en daarom ben ik nu nieuwsgierig naar deze nieuwste.

Wat literatuur betreft is er weer een nieuw boek van Annelies Verbeke. Negen korte verhalen, waarvan alleen het laatste blijkbaar nog niet eerder gepubliceerd is. Doorgaans laat ik boeken waarin dingen staan die al eerder verschenen, links liggen. Ik geef nu eenmaal liever geld uit aan nieuwe dingen. Ook dit keer is dit een boek dat ik hooguit in de toekomst een keer via de digitale bibliotheek zal lezen, als het ooit eens beschikbaar komt.

Het boek dat mijn aandacht het meest trekt deze maand, is een buitenbeentje. Het is Ons kent ons, de bundeling van een aantal satirische cartoons van Zaza. Zijn politieke satire is geregeld om te gieren, altijd heel raak en grappig ... euh ... soort-van-getekend. Kijk anders gewoon even hier, dan weet je hoe het eruitziet. 200 pagina's vol van dit, dat zie ik wel zitten. Ik vrees alleen dat dit het soort boek is waarin je begint, en vervolgens niet meer kan stoppen. Maar is dat nu niet precies wat een boek van de maand behoort te doen?

De keuze van Joke

Ik volg deze keer Marvin minder in zijn keuzes. Al vind ik die cartoons van Zaza best vermakelijk. Petra Spark is haast kansloos ;) want ik verkies over het algemeen literatuur boven spanning. Annelies Verbeke wou ik weleens een kans geven maar ik ben geen fan van kortverhalen.

Wat wordt het dan wel?

In de nog ongecensureerde lijst zag ik Ish Ait Hamou staan en ik verwachtte meteen dat dit de grote kanshebber was om boek van november te worden. Bij nader inzien gaat het om non-fictie van amper 80 bladzijden. Niet wat ik verwacht had maar toch maakt de korte inhoud me nieuwsgierig. Een blik op de Marokkaanse gemeenschap van een Marokkaan zelf belooft alleszins een boek dat je blik verruimt en/of aan het denken zet. Of is het de roze cover die het hem doet? Het zou een slimme (lepe?) keuze zijn want als ik dit boek lees tikt dat snel aan voor zowel de 100 boeken-uitdaging als die van de 24 Vlaamse boeken. Maar toch, non-fictie geniet niet meteen mijn voorkeur en ik weet dat ik dit boek waarschijnlijk alleen maar ga lezen als ik het per ongeluk tegenkom in de bib bij de nieuwigheden.

Mijn voorkeur gaat deze maand naar Over dit gevoel is nagedacht van Tyche Beyens. Als ik me niet vergis, is dit een debuut. Een boek over liefde en laat ik nu net in een romantische bui zijn de laatste tijd. (Oké, die periode duurt eigenlijk al mijn hele leven.) De herfst is er het seizoen voor vind ik. De eerste zin van de korte inhoud zegt: ‘Liefde is niet meer dan de perfecte timing.’ Toevallig hadden Marvin en ik het daar recent over. Zouden we elkaar ook gevonden hebben als we elkaar op de middelbare school niet misgelopen waren toen we daar samen zaten en mogelijk te jong waren om een klik te krijgen? Dat vroegen we ons af.

Liefde is niet meer dan de perfecte timing. Hoewel persoonlijke voorkeuren, geschiedenissen, astrologische matches, opvoeding en hormonen natuurlijk ook een rol spelen, is liefde soms niet meer dan het perfecte moment waarop twee mensen elkaar vinden.

Nino, Aisha, Ingmar en Liv kruisen elkaar in dezelfde stad en in dezelfde relaties. Telkens als ze elkaar gevonden lijken te hebben, zorgt iets of iemand ervoor dat ze elkaar weer mislopen.

Over dit gevoel is nagedacht is een queeste naar de liefde van vier eind-twintigers, die dat veelzijdige begrip stapsgewijs proberen te ontleden. Het is een liefdesverhaal over voelen in een eeuw waarin zo veel wordt nagedacht.

Ja, gewoon een liefdesverhaal, al kan het zo veel meer zijn als je dat wil.

Van 28 oktober tot 5 november kan je naar Boektopia in Kortrijk, sinds enkele jaren een (en stilaan het) alternatief voor de ter ziele gegane Antwerpse boekenbeurs. Gaan jullie ernaar toe? Ben je al geweest? Waarom zou een bezoek al dan niet de moeite waard zijn?

En ter herinnering: vandaag gaat de laatste week in waarin je nog kan stemmen voor de AVP van 2023. Op 8 november om 17:00 gaan de stemlokalen onherroepelijk dicht!