Meer dan 6,1 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Tien om naar uit te zien: oktober 2024

op 01 oktober 2024 door

Waar is de tijd dat de Antwerpse Boekenbeurs de uitgeverijen motiveerde om in oktober nog heel wat nieuwe boeken uit te brengen? Vroeger kwamen er in oktober steevast meer boeken uit dan in september. In 2022 zagen we daar nog de naweeën van met die maand maar liefst 46 publicaties in de non-fictiesector, ongeveer het dubbele van wat september toen bracht. Nu, in 2024, hebben we werkelijk moeten krabben om tien boeken bij elkaar te scharen, minder dan in september dat eigenlijk ook niet echt een vetpot was. We namen voor oktober een non-fictieboek op, wat we slechts heel af en toe doen, en een YA-boek, wat we mogelijk voor het eerst doen. We kunnen ons de vraag stellen of het inderdaad aan het verdwijnen van de Boekenbeurs ligt (want er is een nieuwe, zij het kleinere), of dat uitgeverijen werkelijk in zwaar weer verkeren en de portemonnee beter in de gaten houden? Hoe dan ook, ons werk werd er makkelijker door want we hoefden geen voorselectie te maken. En dat was best goed dit keer want met een huwelijk in ons gezin was september een drukke en overvolle voorbereidingsmaand.

bc1bbf5216efe17147fe389559d6f7aa.png

Frank Pollet: Polletanië (poëzie)

Paul Verrept: De wegen (poëzie)

Ine Kiekens: De geur van dennenkransjes (romantiek)

1a6a257a84d121e7193f173e8dbff4b0.png

Stefan Hertmans: DIUS (literatuur)

Julie Cafmeyer: De collectieve inzinking van de familie Hofmeyer (literatuur)

Jo Claes: De tol van de muze (literatuur)

Griet Op de Beeck: Het wordt beter (non-fictie)

c9a2962ad6220be84e6a7f07736c0ac7.png

Sterre Carron: Schim in de nacht (spanning)

P.M. Pauwels: Verloren in het verleden (spanning)

Rani De Vadder: De muze en de dood (SF&F)

 

De keuze van Joke:

Wat zou ik graag nog eens zo'n boekenbeurs meemaken in november. Toegegeven, de laatste keren was ik het wat beu: te druk, te commercieel, te duur ... Nu mis ik het toch om mezelf eens een hele dag tussen de boeken te begeven en allerlei nieuws te ontdekken. Naar Kortrijk dan maar? Even zoeken leert me al gauw dat het nog steeds te duur is – voor de inkomprijs koop ik een (kinder)boek – en te ver. Het openbaar vervoer is misschien een optie maar dan ben ik lang onderweg. Ik kan natuurlijk een boek lezen op de trein. Dat dan weer wel. Wie weet...

Ik zie wel wat bekende namen die me kunnen bekoren zoals Jo Claes en Griet Op de Beeck. Een blik op de rest is voldoende om nu al te voorspellen dat het tussen deze twee zal gaan. Nochtans ben ik al een tijdje nieuwsgierig naar Sterre Carron. Enkele collega's hebben haar net ontdekt en zijn zeer enthousiast. Mijn nieuwgierigheid komt echter louter voort uit het feit dat haar verhalen zich in Mechelen afspelen. Zoals jullie ondertussen al weten, hou ik wel van spannende boeken maar ben ik meer een literatuurliefhebber. Hertmans laat ik passeren want die oorlog en die terpentijn kon ik niet zo smaken, herinner ik me. Ik zie nu dat ik indertijd zelfs vergeten ben sterren te geven. Op de Beeck lijkt de logische keuze want ze weet me steeds te raken met haar empatische stijl. Dit is echter een non-fictie boek en dat valt me dikwijls tegen. Zelfhulpboeken geven vaak een goede beschrijving van hun onderwerp waardoor lezers dankzij de (h)erkenning positief oordelen maar zelden vind je de beloofde oplossing. Toch zou ik dit boek wel durven meenemen uit de bib moest het zich daar in mijn blikveld begeven. Keuze van de maand wordt deze keer toch Jo Claes met De tol van de muze. Zijn thrillers lees ik graag en deze keer schrijft hij literatuur. Een veelbelovende combinatie lijkt me dat.

 3d08c9a909393d178ad114cd09d55607.png

 

De keuze van Marvin:

Enkele bekende auteurs zijn in oktober van de partij. Stefan Hertmans bijvoorbeeld, wiens boek al meteen op 1 oktober uitkomt. Van hem las ik alleen Oorlog en terpentijn en als ik de 'gelezen'-cijfers op Hebban mag geloven, ben ik lang niet alleen. DIUS lijkt me een interessant verhaal te kunnen zijn. Toch wil ik liever de reacties van andere lezers afwachten voor ik beslis of ik het wil lezen of niet. Ook Jo Claes nestelt zich dit keer in de categorie Literatuur met De tol van de muze. Geen Thomas Bergboek bijgevolg, maar wel een boektitel die daar helemaal bij past. Ik vind de beschrijving van het boek wel interessant in ieder geval. Een derde bekende naam is Sterre Carron, wat menig lezer zal plezieren. En alsof ze het hebben afgesproken, maakt ook Carron een zijstapje weg van haar bekende seriepersonage. De kreten van de uitgever liegen er niet om: bloedstollend, pageturner, puntje van je stoel, grijpt je bij de keel ... Het zal wel. Ik vraag me wel eens af hoeveel lezers net als ik net niet de slappe lach krijgen van het lezen van dit soort oerkreten. Met de boekbeschrijving zonder meer ben ik allang tevreden. Dat extra paragraafje slogans heeft op mij veeleer een averechts effect. Soms besluit ik dat ik een boek wil lezen, daarna lees ik hoe de uitgeverij me krampachtig probeert te overtuigen, en keer ik me weer weg van het boek. Ik heb de indruk dat Carron met Schim in de nacht echt wel een spannend boek heeft geschreven dat het prima zonder die afgezaagde riedeltjes kan stellen. Als laatste bekende auteur is daar Griet Op de Beeck. Het is een non-fictieboek waar ik niet op zit te wachten. Met uitzondering van Jij mag alles zijn hebben we alles van haar in huis, maar dit boek waaruit ik zou moeten leren hoe ook ik "vrij en voluit kan leven" klinkt mij veeleer als zweverige onzin in de oren dan als iets waar ik iets aan zou kunnen hebben. Geen behoefte aan.

De collectieve inzinking van de familie Hofmeyer van Julie Cafmeyer dan. Een nieuwe episode in de reeks 'Bekende Vlaming schrijft boek'. Tot nu toe wisten alleen BV's Rudy Morren en Wim Opbrouck me te overtuigen, en nam ik nooit de moeite andere BV's te lezen, of ik deed het wel en vond het niet goed genoeg. Als je Cafmeyer heet, en je schrijft over een familie Hofmeyer, dan schept dat qua originaliteit ook niet meteen veel vertrouwen. Tenzij ... het boek humoristisch is, dan zou het wel wat kunnen zijn. Het is me totaal niet duidelijk of dit boek als serieuze literatuur bedoeld is, of als humoristische zoals de boeken van Marnix Peeters waaraan deze titel me meteen deed denken. Ik merk dat titel en beschrijving van het boek me aantrekken als ik eraan denk als die van een grappig bedoeld boek, maar dat ik er niks voor voel als het serieus bedoeld is. De website van Cafmeyer maakt me niks wijzer, dus toch alweer eerst afwachten wat andere lezers ervan vinden.

De andere boektitels kunnen me niet bekoren. Als ik de door mij genoemde titels nog een keer overloop, dan is het me duidelijk dat ik me toch alweer het meest aangetrokken voel door het boek van Jo Claes. De stippellijn onder Jokes keuze en het ontbreken van een boekbeschrijving daar, verrieden het al: mijn keuze van de maand wordt net als bij Joke De tol van de muze.

4a41893b073e08e07f50e1642ab5b958.png

a8274b62071f432a1c0708d3cdbc3a35.jpgDe Tol van de Muze vertelt de belevenissen van een gedesillusioneerd schrijver die het aanbod krijgt om een cursus Creatief Schrijven te geven aan een groep universiteitsstudenten. Al na de eerste les komt hij tot de verbijsterende vaststelling dat een van de vrouwelijke deelnemers verhalen schrijft waarin hijzelf het hoofdpersonage is.
Wat aanvankelijk een grap lijkt, groeit uit tot een nachtmerrie. Want het privéleven van de schrijver krijgt hoofdstuk na hoofdstuk zijn weerslag in de teksten van de anonieme vertelster. Via allerlei schrijfopdrachten probeert hij achter de identiteit van de studente te komen. Wie is zij? Hoe is ze zoveel over hem te weten gekomen? En vooral: wat wil ze van hem?
De tol van de muze confronteert de lezer met een wirwar aan vertelstandpunten en personages. Want ook de protagonist is op zijn beurt weer een personage in een andere laag van de plot. Het resultaat is een allegorisch verhaal over het schrijven zelf: over het intrigerende hoe en het eeuwige waarom.
Met deze roman biedt Jo Claes een blik achter de schermen. Hoe ontstaat een verhaal? Welke elementen ontleent een schrijver aan de realiteit? Wat is pure fantasie en op welke manier beïnvloeden die twee elkaar? En dat alles onder de vorm van een meeslepende pageturner: grappig en tegelijkertijd ernstig, mysterieus en spannend tot op het eind.

4a41893b073e08e07f50e1642ab5b958.png

 

Nu we het toch over die slogans op boeken hadden. Hoe zit dat bij jullie? Werkt het bij jullie, of toch alleen maar zoals bij Marvin op de lachspieren?



Reacties op: Tien om naar uit te zien: oktober 2024

Meer informatie

Gerelateerd