De zomervakantie is voor de meeste mensen voorbij en auteurs en uitgeverijen staan klaar om weer volop boeken uit te geven. Gek eigenlijk, als je erover nadenkt, zodra mensen weer minder tijd hebben om te lezen, komen er meer boeken op de markt. Maar goed, uitgevers verdienen zelf natuurlijk ook een beetje zomervakantie. Eind augustus maakten wij in ieder geval opnieuw een lijstje van wat op dat ogenblik al bekend was voor september, en daaruit pikten we er naar goede gewoonte tien.

- Erwin Mortier: Glorie en Heerlijkheid (literatuur)

- Herman Brusselmans: Het huwelijk van Jan en Sophie (literatuur)

- Ann Graus: Het land waar de stenen je kennen (literatuur)

- Koen Peeters: Georges (literatuur)

- Lyne Uytterhoeven: Lisse 1 - Tussen slijk en satijn (literatuur)

- Christian De Coninck: De afrekening (spanning)

- Hugo Luijten: Tot op het bot (spanning)

- Sterre Carron: Fatale prikkels (spanning)

- Jonas Boets:  Aspe: Reünie (spanning)

- Bavo Dhooge: De samoerai (spanning)

De keuze van Marvin

Je kan er niet omheen; het meest in het oog springende nieuws is natuurlijk dat Jonas Boets bereid werd gevonden om de Aspe-nalatenschap nieuw leven in te blazen. Na de dood van Aspe en zijn postuum boek Van In Episode 5 (waarvan ik me nog altijd afvraag of een andere auteur het einde bedacht en/of schreef) werd de lezer een jaar geleden nog vergast op een kortverhalenbundel, en toen was het vat af, zoals wij dat zeggen. Nu probeert men met Reünie een jonge inspecteur Van In te creëren. Ik ken de naam Jonas Boets van kinder- en jeugdboeken. Ik herinner me dat we zijn boek Smith in onze 'Tien om naar uit te zien' opgenomen hadden omdat hij voor het eerst een volwassenenboek schreef. Geen idee of het wat wordt met deze nieuwe serie, maar Boets zijn vader speelde als acteur mee in de tv-serie 'Aspe', dus misschien is dat wel een omen (voor de kenners van Aspe: er staat omen, niet Omer!). Het is geen geheim dat ik Aspe na vijf boeken al meer dan beu was en dat ik vind dat hij vervolgens nog zo'n 40 keer hetzelfde boek heeft geschreven. Ik hoop dat Boets het beter doet. Ik ben nieuwsgierig naar wat het geworden is, dus het eerste boek ga ik lezen, en dan zien we wel weer. Brouwerij Moortgat zal in ieder geval blij zijn, want de jonge Van In is nog niet op Omer overgestapt en drinkt dus vast Duvel. Wat de andere spannende boeken betreft, ben ik vooral nog in het boek van Hugo Luijten geïnteresseerd. Ik las een drietal boeken van hem tot nu toe en die zijn me goed bevallen.

Literatuur dan. De beschrijving van Georges van Koen Peeters sprak me meteen aan. Ontmoetingen met historische figuren, dat klinkt eigenlijk best goed. Ook van de verhalenbundel Glorie en heerlijkheid van Erwin Mortier boeide de beschrijving me. Maar ik lees binnenkort voor de Harland Prijs weer een maand lang korte verhalen (hoop ik toch, want het is nog wachten tot de lezersjury gekozen wordt), en dan is deze bundel misschien een beetje te veel van het goede. Laat ik die dus maar niet als boek van de maand kiezen. Wat de andere literatuur betreft die deze maand verschijnt, dacht ik altijd weer: mèh, er wordt weer duchtig uit hetzelfde vaatje getapt.

De romantische boeken en poëziebundels die verschijnen zijn nooit aan mij besteed. Ze staan deze maand zelfs helemaal niet in ons overzicht maar dat heeft niets met mijn voorkeuren te maken want Joke is diegene die maandelijks onverbiddelijk mag schrappen. Hoe dan ook betekent dit dat ik uit drie boeken te kiezen heb voor mijn boek van de maand. Hoewel Boets een mens nieuwsgierig maakt, doet Peeters dat toch net iets meer, en daarom kies ik voor Georges.

 Koen Peeters tovert James Joyce, Georges Lemaître en andere historische figuren tot leven in zijn even speelse als grootse nieuwe roman.

In Oostende ontmoet een postbeambte een wereldberoemd schrijver, die daar zijn zomervakantie doorbrengt. In Leuven kruisen zich in het stadspark de paden van een geniale sterrenkundige en een jonge vrouw. Na decennia zonder contact treffen twee gewezen vrienden elkaar in Georgië. En een door bloedige visioenen geteisterde schilder ziet een kompaan afglijden in terreur.

In Georges staan vier bijzondere ontmoetingen centraal. Met grote verbeeldingskracht en oog voor romantiek blaast Koen Peeters zijn personages leven in. Wat ontstaat is een rijke vertelling over reële historische figuren en tijdsmomenten waarin niet te ontwarren valt wat werkelijk is en wat is ontsproten aan de fantasie van de schrijver. Ondertussen doet die schrijver er alles aan de lezer te overtuigen van de echtheid van zijn verhaal. Georges is een warmhartige roman vol toeval, historie en kunst. Een boek dat speels is en dartel, maar bij vlagen ook diepzinnig kan zijn; het is Koen Peeters op zijn allerbest.

De keuze van Joke

Na het onverbiddelijk schrappen – hoezo, ik kan niet kiezen? – blijft een eerlijke verdeling tussen literatuur en spanning over. Ik lees wel spannende boeken, vaak zelfs met plezier, maar mijn voorkeur gaat meestal uit naar literatuur en dat vereenvoudigt de keuze iedere maand weer. Ook van korte verhalen gaat, helaas voor meneer Mortier, mijn bloeddruk zelden de hoogte in. Blijft een fraai kwartet over. Als zelfverklaarde leesverslaafde vind ik het beschamend dat ik nog nooit een boek van Herman Brusselmans las. Ik hield nooit van zijn columns in Humo, vandaar, maar ik vind zelf dat ik het ooit een kans moet geven. Alleen kruipen er zoveel andere(n) voor. De korte inhoud van deze Het huwelijk van Jan & Sophie geeft weinig meer prijs dan de titel zelf. Een huwelijk en een kind. Het feit dat Brusselmans net zelf vader is geworden, doet mij vrezen dat deze roman naar het autobiografische neigt. Natuurlijk zijn er veel goed gelukte romans gebaseerd op eigen ervaringen maar naar mijn gevoel is er de laatste jaren sprake van een lichte overdosis. Om diezelfde reden valt Het land waar de stenen je kennen van Ann Graus af. Het hoofdpersonage heet zelfs gewoon ook Ann.

Tussen slijk en satijn van Lyne Uytterhoeven is een historische roman en daar hou ik veel van. Echter, het label feelgood op de boekpagina tempert mijn enthousiasme wat. Niet dat ik vies ben van wat romantiek. De ervaring leerde mij dat feelgood – net als strips trouwens – ideale lectuur is met kleine kinderen in huis. Je kan je verhaal met 2,5 zinnen per keer – MAMA! – toch vrij makkelijk uitlezen. Voor dit boek wacht ik even af hoe de recensies en reacties zijn. Gaat het verhaal verder dan een liefdesverhaal dat zich toevallig in de 16de eeuw afspeelt?

Geschiedenis wordt me ook beloofd in de korte inhoud van Georges van Koen Peeters. Echte historische figuren in een roman waarbij ik niet weet wat fictie en werkelijkheid is? Dat was voor mij al voldoende om dit boek overtuigend tot keuze van de maand uit te roepen. Daarenboven bestempelen de termen 'grote verbeeldingskracht en oog voor romantiek' dit boek als helemaal voor mij bestemd. En daarmee kies ik niet voor de eerste keer hetzelfde boek als Marvin. Isn't it romantic?

Wat denken jullie over series die postuum door een andere schrijver worden voortgezet? Kennen jullie geslaagde of net niet geslaagde voorgangers van Boets?