Heb ik Oeroeg gelezen op school of niet? Ik denk het wel, hoewel het me ook voor staat dat we er ooit de film van hebben gezien, dus welke van de twee was het? Ik weet het niet meer zeker. In ieder geval: buiten deze vage herinnering had ik zeker nog niets anders van Hella S. Haasse gelezen, en daar wilde ik wel verandering in brengen. Sinds een tijdje heb ik een aantal titels van haar in mijn boekenkasten, waaronder één van haar drie Boekenweekgeschenken en niet Oeroeg, maar wel Transit, uit 1994. Toen Wilma voorstelde om dat deze maand te lezen, was ik dus zeker blij met deze kennismaking met haar werk.  Mijn editie is echt tweedehands, ik wist trouwens niet meer of iemand het mij gegeven heeft (in dat geval misschien zelfs op een Hebban-bijeenkomst) of dat ik het buit heb gemaakt uit een tweedehands bak in de één of andere winkel. (Ja, soms is mijn geheugen echt een zeef!) Het boekje ziet er dus wat vergeeld en oud uit en heeft niet de cover van hier op Hebban maar wel het omslag dat hierboven in de banner staat. Verstopt in het boekje vond ik bij nadere inspectie ook een uittreksel uit de krant waarin mevrouw Haasse bewierookt werd door de schrijver in een column. Dat voeg ik hier voor jullie nieuwsgierigheid ook maar toe.

Maar nu over Transit! Wat maakte Hella S. Haasse in haar tijd van een Boekenweekgeschenk, als ze er zelfs drie van mocht schrijven??  

Wilma: Transit, het Boekenweekgeschenk van 1994, geschreven door Hella S. Haasse is een vrij dun boekje dat zich over een periode van 8 dagen afspeelt, van zondag tot en met zondag. Op de eerste zondag komt Xenia, een beetje excentriek, geheel in het zwart, berooid terug van haar trektocht door Europa op het station in Amsterdam. En niet, zoals het plan was geweest, met haar vrienden Alma en Daan. Xenia had hen overgehaald voortijdig de middelbare school te verlaten, om, nadat ze wat geld hadden verdiend, gezamenlijk de wijde wereld in te trekken.

Nathalie:  Maar Daan die ze onmiddellijk bij het station terug vindt, blijkt ogenschijnlijk een junk te zijn geworden en kan zich nog amper staande houden op de straat. Alma blijkt zelfs onvindbaar te zijn en met de noorderzon verdwenen. Ze kan dus niet meer bij hen terecht maar stuit toevallig op een oudere man die alleen woont in een oud huis, Cluysman. Zijn verzorgster blijkt er te zijn vandoor gegaan en willens nillens neemt ‘Iks’ in ruil voor onderdak, deze taak op. Zij heeft haar middelbare school niet afgemaakt, hij is een oudere intellectueel van een vorige generatie. Ze blijft even bij hem en neemt ondertussen ook terug een baantje aan om terug wat geld te kunnen verdienen.

Wilma: Arnold legt Xenia de betekenis van haar naam uit en zij vertelt waarom ze zich Iks noemt. Xenia blijft Alma zoeken, hiervoor gaat ze weer op reis op de achtste dag. Tijdens haar reis wordt de titel van het boek verklaard.

Nathalie: Xenia staat in ieder geval goed haar mannetje. Ook een onverwachte extra bedreiging handelt ze vrij goed af, en ze laat zich niet afschrikken om te proberen Daan te helpen en Alma blijft ze tegen beter weten in verder zoeken… 

Wilma ****

Het verbaasde me hoe in een boek van 73 bladzijden zoveel emotie gestopt kon worden. Ik had heel lang geleden op school iets van deze schrijfster gelezen, maar kon me van de schrijfstijl niets herinneren. Nu  ik Transit gelezen heb, blijkt de schrijfstijl prettig, eenvoudig en zeer toegankelijk. Heldere zinnen, die aandachtig gelezen heel veel vertellen.   

Nathalie*** 

Het is inderdaad een mooi gecomponeerd wat tragisch verhaal over drie jonge mensen die hun leven op de helling zetten en afgelopen vriendschappen, want ook Cluysmans herinnert zich dankzij Xenia de jaren uit zijn jeugd... Ook de schrijfstijl vond ik gewoon goed. Wat ik sterk vond, was de levensechtheid van Xenia als echte geëmancipeerde vrouw,  die voor zichzelf opkomt, zeker in vergelijking met vrouwelijke personages uit andere meer recente boeken zelfs. Het verhaal bleef echter wat te dun en net zoals de personages in het boek in ‘transit’ te zijn, waardoor mijn honger niet helemaal gestild was op het einde. Misschien blijft dat toch wat de achilleshiel voor sommige Boekenweekgeschenken? Het is wel plezant om een Boekenweekgeschenk van zo lang geleden te lezen trouwens, net nu de Boekenweek van dit jaar nog niet zo lang geleden afgelopen is! (Het schijnt dat ik het woord 'plezant' mag gebruiken in mijn blogs trouwens?)

Nieuwe oproep buddyread  

Dit was een buddyread op voorstel van Wilma. Nu ga ik dus terug een aantal titels uit mijn kast voorleggen, die ik wel met jullie zou willen lezen. Ditmaal leg ik er vier voor, twee romans en twee thrillers, want ik kan zo moeilijk kiezen!  

• Malva – Hagar Peeters: Dit is een blijvertje in mijn eigen bibliotheek dat me al lang roept om gelezen te worden. De debuutroman van dichteres Hagar Peeters, over de niet-erkende dochter van de Chileense dichter Pablo Neruda en zijn eerste  -  Nederlandse - vrouw.
• Alleen hij – Andrew Gross: een thriller-klepper rond W.O. II, ‘veravb’ schrijft hierover: “Wat een boek. Wanneer je als auteur de gruwel van Auschwitz zo spannend en tegelijkertijd aangrijpend kan neerschrijven, dan heb je het heel goed gedaan.”  
• Heks - Camilla Läckberg: Het laatste boek van de serie rond Erica Falck en Patrik Hedström van deze Zweedse misdaadkoningin. Ik zal dit boek in het Zweeds lezen.
• Het wordt spectaculair. Beloofd. - Zita Theunynck: een Vlaams debuut van vorig jaar. Eentje dat de moeite blijkt te zijn! 

Wil iemand van jullie één van deze boeken mee lezen? Laat het hieronder dan even weten...  
De blog gaat niet vóór de 21ste van de volgende maand online. Schrijf je indruk over het boek neer in 150 à 200-tal woorden. Over de inhoud hoef je niet te veel te schrijven, dat neem ik er altijd bij. 

Krantenartikel over Hella S. Haasse