En ja, het klopt toch! Ik kon namelijk mijn ogen niet geloven: toen ik net mijn laatste recensie over de roman Wil van Jeroen Olyslaegers online zette, sprong de teller van mijn recensies van 199 naar 201. What the hell? Dan maar manueel aan het tellen geslagen, en ja hoor: het zijn wel degelijk 200 recensies die hier vandaag te lezen zijn van mij! Niet allemaal even lang, even beargumenteerd, even emotioneel, maar toch 200 schrijfsels die ik gepoogd heb in elkaar te steken om aan andere lezers te laten weten hoe ik een boek vond. Als je dat 2,5 jaar geleden aan mij voorspeld had, had ik het zeker in Keulen horen donderen... 

En ondertussen zijn we ook al een aantal boekenplanken, leesclubs, losse artikels, Hebban Challenge(s) categorieën en (groeps)blogs verder! Deze website is wat als een drug: als je erdoor gebeten bent, graag over boeken leest én er graag over communiceert met anderen, laat ze je niet meer los. Alle dagen even pauzeren om de nieuwtjes door te scrollen, een artikeltje online te zetten of in een leesclub mee te doen en dan 's avonds meestal ook nog eens... Ja, je kan er tijd insteken in deze website. Niks hoeft natuurlijk. Maar het is zo zààlig, ja 'hartstikke' leuk gewoon... 

Naar aanleiding van deze 200ste Hebban recensie blijf ik graag even stil staan bij mijn gebruik van deze website. Ik haal hier inderdaad heel wat boekennieuws vandaan dankzij de regelmatige nieuwsartikels die hier gepubliceerd worden. Het is een handig instrument om bij te houden wat ik allemaal lees, en alle boekentips die ik wil bijhouden, en deze boeken in enkele categorieën onder te verdelen met de boekenplanken. De sterkste kant van deze site vind ik echter het community of het sociale gedeelte. Al dan niet met een gewonnen boek kan je meedoen met leesclubs, waarin je een bepaald boek online kan bespreken met lezers die dit ondertussen ook aan het lezen zijn. Momenteel word je trouwens met leesclubs zelfs wat om de oren geslagen en kan je zelfs een heus boek van 1248 in feuilletonvorm bespreken met een 80-tal lezers! Alsof er nog niet voldoende materiaal voorhanden is, echt hé! Ook de recensies die er al op staan, zoek ik nu regelmatig eens door als ik weer met een nieuwe titel in aanraking ben gekomen.

Zijn er zwakke punten aan Hebban? Er is toch wel een groot nadeel aan verbonden: je krijgt een chronisch gebrek aan tijd en een chronische hoge stapel nog te lezen boeken te verwerken. Je telt in je boekenkast de rijen die zich opstapelen om nog te lezen, maar krijgt toch geen rust omdat je nog achter een andere boekentip aan wilt gaan, en 's nachts kan je niet slapen van de schuld door al die ongelezen boekbanden die je blijven aanstaren om te worden gelezen. De bits op je e-reader worden ook massaler naarmate de (moderne) tijd vordert. Je krijgt toffe - uiteraard! - Hebbanmaatjes die je nog op andere dingen attenderen. Je wilt Zweedse thrillers blijven lezen, maar ook die laatste verschrikkelijk goede Vlaamse roman, die Nederlandstalige debuten die er gedurende de loop van het jaar zijn bijgekomen, en je wilt ineens meer van poëzie leren kennen! Ook wil je af en toe een biografie lezen van een Zweedse jeugdschrijfster, een Amerikaanse socialistische politicus of een Vlaamse bard, en óók wil je nog steeds reisreportages en romans lezen uit die onmetelijke grote wereld buiten de lage landen. Al die boeken wil je tenslotte ook afvinken in een Hebban Reading Challenge met méér dan 50 mogelijke categorieën, en nog af en toe aan een leuke giveaway meedoen. 

Nog even wat cijfertjes om deze blog af te sluiten: in totaal heb ik in 2015 en 2016 tot hier toe al 239 boeken gelezen waarvan ik er 231 kon afvinken op de Hebban site. Ik heb 14 losse blogartikels geschreven die ik eveneens kopieerde in mijn persoonlijke blog. Daar kwamen nog 43 al dan niet lange artikels bij te staan. Ik deed al aan 21 leesclubs mee, en ben momenteel actief in 3 leesclubs bezig (De plectrumfabriek, Het achtste leven en De levenden en de doden in Winsford). De leesclub rond De levenden en de doden in Winsford ben ik zelf aan het coördineren. Ik schrijf mee aan een vrij nieuwe groepsblog 'Literatuur uit het hoge Noorden' en ik ben ook zo roekeloos geweest me te engageren in een groepsblog 'Het achtste leven doet je weven' die komende week online komt. Dat komt hier met andere woorden nooit meer goed... Hendrik Conscience leerde zijn volk dan wel lezen. Hebban geeft er toch wel wat meer schwung aan. Waarvoor dank! 

En heb ik al vermeld dat het boek waarover ik mijn 200ste recensie schreef, Wil van Jeroen Olyslaegers, een echte aanrader is en een klassieker in wording? Schol! Ik drink er hier enen op!