Chris Hedges is een Amerikaanse journalist, schrijver en oorlogscorrespondent die gespecialiseerd is in Amerikaanse en Midden-Oosterse politiek. Hij schreef een heel aantal boeken over oorlog, de opstand ertegen en de Amerikaanse maatschappij. 

Joe Sacco is zo'n beetje de uitvinder van journalistieke beeldverhalen en is afkomstig van Malta, maar kwam uiteindelijk ook in de VS terecht. Een boeiend interview van hem met Tine Danckaers vind je op de Vlaamse Mo*-website. 

Samen publiceerden deze heren in 2012 Days of Destruction, Days of Revolt. Het boek begint al goed: in de inleiding wordt de VS geschetst volgens bepaalde criteria en cijfers, waarbij in 2 categoriën, ivm het respect voor het milieu, ze vlak na... België (en Denemarken 1x) komen! Slik. 

In vier hoofdstukken bespreken de auteurs afwisselend de uitbuiting en verwaarlozing van de 'Native Americans' in Pine Ridge, Zuid-Dakota, (voornamelijk) Afro-Amerikanen in Camden, New Jersey, blanke koolmijnarbeiders in Welch, West-Virginia en Mexicaanse & Haïtiaanse immigranten in Immokalee, Florida, allemaal gemeenschappen die in extreme armoede leven, dit ten bate van de rijkdom, de hebzucht en het consumentisme in andere delen van de VS. De Amerikaanse staat komt er nog veel slechter uit dan ik dacht, en ik vind geen ander woord voor dit boek dan 'eye-opener'. Hoe bepaalde boerderijen/ploegbazen in Florida (niet allemaal uiteraard) nog steeds beroep doen op regelrechte slavenarbeid en arme immigranten of daklozen met hen meelokken en zelfs vasthouden tegen hun wil om voor amper een dollar te werken op hun velden, hoe in West-Virginia de lokale en staatsoverheden volledig in de ban gehouden worden door corrupte steenkoolbedrijven, hoe de omstandigheden van de oorspronkelijke Amerikaanse bevolking zo schrijnend zijn en hun gemeenschapsrechten volledig geschonden worden voor weinig meer dan winst van grote bedrijven, en door de 'onderdrukking van het kapitalistische systeem'. Chris Hedges beschrijft het allemaal. Rechtvaardigheid en gelijkheid waar Amerikanen zoals in hun Constitutie toch staat, zo zouden mee moeten weglopen, worden onderuitgehaald en nergens in ere hersteld. Ja, er zijn helden uit deze gemeenschappen die wel in verzet komen en heel hun leven hun gemeenschap gesteund hebben of in opstand zijn gekomen.

Bepaalde interviews worden weergegeven in knappe beeldverhalen door Joe Sacco. Het Engels wordt niet 'schoongepoetst' maar geeft de specificiteiten van de gemeenschap en het individu in kwestie weer. Zinnen, anekdotes maar vooral ook beelden geven je een stomp in je maag. Het is de eerste maal dat ik meerdere tekeningen van hem na elkaar 'lees' en dit smaakt naar meer! De vier hoofdstukken lees je door met ingehouden adem omdat ze zo ontroeren en verontwaardiging oproepen. Het laatste hoofdstuk is een beetje een hardere dobber om door te komen omdat hier vanuit de Oost-Duitse revolte bij het afbreken van de Muur en de andere revoltes in Oost-Europa wordt overgegaan naar het ontstaan en de evolutie van de Occupy beweging, met name vooral over het door hen opgezette kamp in het Zuccotti park in New York in 2011. Het geloof van Hedges in een beweging die geen leiders heeft en door middel van ledenparticipatie hun doelstellingen willen vormgeven is mooi, maar ik blijf er persoonlijk wat sceptisch tegenover staan. Sowieso is dit boek een terecht door verschillende media en partijen gehuldigd boek dat een belangrijk beeld vormt van een vroeger zo machtige VS die haar macht meer en meer kwijt speelt in onze geglobaliseerde wereld en zeker geen voorbeeld vormt in het omgaan met hun bevolking en hele gemeenschappen. Niet Trump maar ook niet Clinton zal het de komende jaren veel beter maken in ieder geval. De verontwaardiging van de Amerikaanse bevolking over alles wat er verkeerd gaat, moet door rechtvaardige aansprekende leiders omgezet worden in wat goed is voor de VS want anders komt Europa er alleen maar slechter uit.