Karkas is opnieuw een debuut van het voorbije jaar. Femke Schavemaker is een in Nederland bekende copywriter en columniste. Ze is ook creatief directeur en won al een aantal prijzen in die hoedanigheid. Minder bekend is dat ze ook een bipolaire stoornis heeft, net als Stephen Fry bijvoorbeeld. 

Met dit boek debuteerde ze als romanschrijfster, waarin ze vertelt hoe het is met dergelijke stoornis te leven, tot en met de gedachten aan zelfmoord. En dat hakt er diep in. Schavemaker neemt je mee in het van naadje tot draadje beschreven leven van Nora van Middelaar waarin overleven centraal staat, over ups en downs, van een kind dat opgroeit tot volwassene. Pas als ze studeert en het huis uit is gegaan, wordt haar stoornis vastgesteld en krijgt ze daarvoor medicijnen. Maar de medicijnen hebben ook nare bijwerkingen. Om haar eigen leven te kunnen leiden, zweert ze deze af en houdt ze zich uiteindelijk aan haar eigen set van regels om te kunnen overleven. 

Waarschijnlijk vanwege haar stoornis is Nora ook zeer intelligent. Ze start eerst met een studie Nederlands om dan via enkele culturele vakken in de Filosofie terecht te komen, waarin ze overigens blijkt te excelleren tov haar medestudenten en haar gaat richten op de studie van utopieën of non-plaatsen. Als bijvak volgt ze eveneens een sessie aan de faculteit Theologie, dat haar in feite helemaal niet bevalt maar waar ze wel op het evangelie van Thomas stuit, één van de zogenaamde 'Apocriefen'. In Thomas vindt ze als het ware haar gelijke, en begint ze zichzelf ook niet-menselijk maar goddelijk te voelen, en als een soort van profetes te beschouwen. Dit houdt ze echter wijselijk voor zichzelf. 

Het leven van Nora is niet simpel. In het ene hoofdstuk kan ze alles aan en blijkt ze eigenlijk super intelligent te zijn. Maar in het volgende hoofdstuk belandt ze dan weer in een depressie waarin de slapeloosheid, de huilbuien en ook de gedachten aan zelfmoord enorm veel toenemen. Ze voelt zich dik en dom. Ondanks haar geslaagde thesis komt ze afwisselend terecht bij een gemeentelijke administratie en enkele internetbedrijven waar ze tot senior copywriter uitgroeit, terwijl ze waarschijnlijk ook een verdere studie en carrière aan Berkeley had aangekund. 

Ondanks de donkere wereld waarin ze leeft, beleef je die enorm met haar mee en hoopt met haar dat er een einde aan komt aan haar lijden. Dit is echter veel gevraagd. Een ietwat geregeld leven hebben en kunnen voldoen aan wat de buitenwereld van jou verwacht, ook in jouw mindere periodes, is blijkbaar al een grote overwinning als je een dergelijke psychische aandoening hebt. Dit boek was een eye-opener en riep vele gevoelens op door de manier waarop de lezer erin betrokken wordt en de directe schrijfstijl. Het moet een slagveld zijn in het hoofd van de schrijfster en het is zo verschrikkelijk knap ook om dit persoonlijke verhaal zo te kunnen delen. Wauw!

Met dank aan Het Betere Boek die de Bronzen Uil organiseert om dit boek te mogen lezen en te mogen recenseren: http://www.hetbetereboek.be