In navolging van ten eerste een vergelijkings- en een statistiekjesartikel  kwam ik op het idee om– na ampele overweging –toch maar eens te proberen of ik dit ook kon na deze week.

En wel omdat deze week nogal goed gevuld was voor mij. De Arenbergschouwburg, een van de vele Antwerpse cultuurcentra, was er namelijk in geslaagd om 2 avonden na elkaar hoogstaande literaire programma’s aan te bieden, die ik beiden graag wilde bij wonen!

• Namelijk op donderdagavond Broere van Bart Moeyaert met het muzikale meesterlijke duo Esmé Bos en Bart Voet en
• op vrijdagavond Blauwboek van Peter Holvoet-Hanssen met als muzikale backing-up de enige echte rocklegende Mauro Pawlowski.

Of ook:

• Twee ex-stadsdichters (met beiden een broer genaamd Jan), drie zangers-muzikanten,
• Twee ingetogen singer-songwriters, 1 absurdistische (misschien ook wel ingetogen) rockmuzikant,
• Eén waarvan geweten van Ostaijen-adept-dichter met liefde voor de zee, die ik – toegegeven - pas als Stadspeter/-dichter beter leerde kennen,
• Eén voor jeugd en volwassenen schrijvende succesvolle auteur die ik al van in m’n jeugd kende.

Hoe zat dit nu juist?

Broere

“Je herinnert je de geur van sinterklaasdag, de smaak van gestolen taart, de geruststelling van een nachtzoen. Als je aan de zomers uit je kindertijd denkt, klatert het water of schuurt het zand. Waarschijnlijk heb je een oma met een rommellaatje. Waarschijnlijk herinner je je groot verdriet en klein geluk. Of andersom.

Toen ‘Broere’ in 2000 verscheen, herkenden veel lezers zichzelf — ook al hadden ze geen zes oudere broers. De verhalen zorgden ervoor dat je je verleden leek te delen met iedereen. ‘Een boek dat je — net als de bundels van Raymond Carver — mondjesmaat leest, om na elk verhaal in de verte te turen en je te wentelen in de schatkamer van je eigen kindertijd,’ schreef Humo.

Ook op het podium bleek het bijwijlen onweerstaanbaar grappige portret van een ongewone kindertijd te raken en te ontroeren. De vertelvoorstelling toerde vijftien jaar geleden vier seizoenen lang in Vlaanderen en Nederland.

Bart Moeyaert, Esmé Bos en Bart Voet sloegen op verzoek van Kunstenfestival Watou de handen in elkaar en creëerden een nieuwe ‘Broere’. Versie 2.0, waarin muziek en woord en sfeer op de fijnste manier samenkomen. Naast de zeven broers zit er aan tafel ineens ook veel meer volk. Vaders en moeders en geliefden. De nieuwe ‘Broere’ is een trip down memory lane.

In de pers: ****-recensie van Broere in De Standaard: "Wijsjes uit de slaapkamer"
In de feelgoodvoorstelling Broere graait Bart Moeyaert gretig in de speeldoos van zijn kindertijd.

Blauwboek

Van Debuutprijs tot Cultuur- en Arkprijs: 20 jaar na zijn bejubeld debuut Dwangbuis van Houdini rammelt (ex-stads)dichter en onnavolgbaar troubadour Peter Holvoet-Hanssen als de Iggy Pop van de Nederlandstalige poëzie opnieuw en als nooit tevoren aan de kettingen van de taal. Zingend en klingend evoceert hij zijn poëtisch testament Blauwboek. Gedichten voor de grote reuzin (Polis). Licht en donker, betovering en verstilling, humor en tragiek gaan hand in hand.

Hand in hand? Hoofdpersonage ‘de tovenaar’ is uitgegroeid tot een niets ontziende reus. Daarom schiet Mauro Pawlowski, zelf poëet, ter hulp. De legendarische gitarist verklankt als geen ander deze dreiging. Mauro onderzoekt mee de kracht van het geluid én het woord. Samen gaan ze de reus tegemoet, enkel gewapend met betoverende klanken en verzen. Kunnen zij ‘Goleman’, verbaasd, heel even tot stilstand brengen? Of gaan zij zingend en spelend ten onder? Een intense, unieke happening.

IN DE PERS

“Jouw huisvriend voor de herfstige dagen.” (Cutting Edge over Maurits Pauwels)

“Als Holvoet-Hanssen met zijn toverstaf zwaait, licht het landschap op.” (Gerrit Komrij)

(Voorstellingsteksten website Arenbergschouwburg)

Mijn appreciatie voor:

En dit in grafiekjes voorgesteld:

Oh, ik had jullie toch niet beloofd dat ik kon tellen? [grijns]

Bart Moeyaert-periode

Toch ben ik de laatste weken vooral door een “Bart Moeyaert-periode” gegaan:

Dit begon bij de boekvoorstelling Tegenwoordig heet iedereen Sorry, of eigenlijk al op het moment dat Hebban mij dit boek toe stuurde om direct te mogen lezen. Joke en ik publiceerden er nadien alle twee een blog over, die beiden een hartverwarmende reactie scoorden bij betrokken schrijver. En hij ons ook nog vernoemde op zijn eigen website. Ik werd daar stilletjes een beetje verlegen van. Snel nadien las ik het boek Broere opnieuw na dit een hele tijd geleden al wel gelezen te hebben. Daarom kon ik dus ook met de teksten opgefrist in mijn geheugen naar de voorstelling gaan van deze week. Tussendoor kwam Bart nog in het radio 1 Touché-programma langs als ‘mystery guest’ bij zijn 40-jaar schrijvende en dit jaar gevierde collega-schrijfster Joke van Leeuwen, opgenomen op de Antwerpse Boekenbeurs. Hier kan je genieten 20 jaar na dato van het dialoogje dat ze samen deden in hun Geletterde mensen-tournée van 1998: http://soundcloud.com/bartmoeyaert/verhaal-diehier-en-diedaar-radio-1 . Let ook op de Nederlandse en Vlaamse accenten van beiden, … !

Mag ik tenslotte nog duidelijk maken dat zowel Bart M als Peter HH rasechte performers zijn die van hun teksten meer maken dan wat jij ervan maakt als je ze alleen maar leest op papier, ook al is de tekst al magistraal? Boeken voorlezen is één – heel goed – ding, zulke voorstellingen neerzetten nog een andere…  Dit was waarschijnlijk zo wat mijn aller-favorietste (literaire) week van dit jaar!

Podium bij Peter Holvoet-Hanssen, Copyright Dirk Schellekens