Zo, december van het jaar 2019 loopt naar zijn einde, net zoals het volledige jaar 2019, en volgens sommigen ook het decennium, hoewel dat laatste niet helemaal klopt, als ik het goed begrepen heb!

Deze maand, en eigenlijk ook al vorige maand, heb ik eindelijk tijd gemaakt voor die dikke klepper De Bourgondiërs. En ik heb dit boek met heel veel plezier uitgelezen. Of alle Bourgondische hertogen, andere adel en data nu in mijn hoofd zitten, is een andere vraag. Ik verwacht gelukkig geen examen meer daarover. Als ik echter wat jonger was geweest (want ik wens die auteur uiteraard niet ouder te zijn!) en tevens naar een andere school in de buurt, had ik misschien het voorrecht gehad van deze uitstekende geschiedenisleraar les te hebben gekregen. Die praatgrage francofiel heeft namelijk in mijn eigenste Merksem nog les gegeven, heb ik ergens gelezen. Die kleine verschilletjes doen het ‘m dan toch…

Voor mijn volledige leeslijst en de maandelijkse statistiekjes verwijs ik jullie graag naar mijn leeslijst annex inhoudstabel van dit jaar. En één dezer komt er zeker nog een eindejaarslijstje online. Wat stond er echter op mijn boekenmenu van deze maand, naast de andere uitgebreidere menu’s?

1) De Bourgondiërs – Bart Van Loo: Zoals ik al schreef, is dit een meeslepend echt gebeurd geschiedenisverhaal over de Bourgondische afkomst van de Lage Landen en de aartshertogen als daar zijn Filips de Stoute, Jan zonder Vrees, en Filips de Goede. Maar ook over de vele Margaretha’s niet te vergeten, en ene Johanna de Waanzinnige. Dan heeft er al eens een vrouw veel macht in die tijd, wordt ze natuurlijk waanzinnig (genoemd?). Als je dit boek gelezen hebt, maak je nooit zo veel verschil meer tussen België en Nederland. Ik heb het al meer gedacht: er zijn minder verschillen tussen de oude Brabantse steden dan misschien wel tussen West-Vlaanderen en Antwerpen. ;-)  Omdat het zo breed gelezen wordt, ondanks de prijzen die dit boek door de neus geboord zijn - niet waar Özcan Akyol - weet ik gelukkig ook dat minstens enkele politici dit ook gelezen hebben. Vijf sterren

2) Fanny en het mysterie in het treurende bos – Rune Christiansen: Fanny is een 17-jarig meisje dat ergens alleen in een dorp woont in Noorwegen nadat haar ouders bij een ongeluk zijn omgekomen. Elke dag pendelt ze heen en weer naar haar school in een grotere stad, maar ze wilt niet uit haar huis weg waar ze altijd gewoond heeft en dit is ook toegestaan door de sociale dienst. Fanny heeft het lastig om te rouwen, maar ze houdt zich bezig met de dagelijkse klussen. Dit is een rustig verhaal, gebracht in een poëtische taal dat wel een aantal lezers zal aanspreken maar voor mij was het te gekunsteld en bleef het te veel op afstand. Nochtans komen er enkele hevige thema’s in aan bod. Ik miste iets in dit boek. Drie sterren

3) Leer mij zwemmen – Koen Peeters: Dit is een korte novelle van de auteur van o.a. De mensengenezer over een man die leert zwemmen, en bijna niet anders meer wilt, waar hij zich ook bevindt. Een verhaal dat mooi geschreven is, maar te weinig om het lijf heeft, en eigenlijk ook veel te kort is. Er blijft jammer genoeg amper iets van hangen behalve de mooie taal. Nee, dit was het ook niet echt. Drie sterren

4) Der Fall Collini (De zaak Collini) – Ferdinand von Schirach: Ik ben fan geworden van deze Duitse auteur! Ik las al 2 verhalenbundels van hem. Je  krijgt rillingen over je huid als je de echte redenen leert kennen waarom een oudere, Italiaanse automonteur schijnbaar zomaar 'out of the blue' de grote industrieel Hans Meyer heeft vermoord, en zich zonder twijfel zomaar aan de politie overgeeft als dader. Op deze manier leer je één van de donkerste hoofdstukken van de Duitse rechtsgeschiedenis kennen. Over het verschil tussen legaliteit en legitimiteit. Vijf sterren

5) Vallende tijd, poëziebundel van de Berberbibliotheek met werk van de Riffijnse dichters Mohammed Chacha (1955 – 2016), Ahmed Ziani (1954 – 2016), Fadma El Ouariachi (1957) en Minoun El Walid (1959). Een prachtige zinderende bundel! Hier vind je mijn recensie. Vier sterren

6) Het moois dat we delen – Ish Ait Hamou: Het nieuwste boek van Ish Ait Hamou is als een komeet de laatste maanden de bestsellerlijsten en vele eindejaarsboekenlijstjes binnengekomen in Vlaanderen. Ik vind het zelf ook een prachtig boek dat ontroert en verbinding zoekt tussen twee heel verschillende werelden. Hier en daar vertelt een krantenrecensie er echter wel eens te veel over, heb ik jammer genoeg ervaren. Je krijgt een krop in de keel van dit boek. Mijn recensie voor als je meer wil lezen. Vier sterren

7) Russisch voor beginners – Dominique Biebau: Russisch voor beginners is een literaire thriller met een intelligent plot die je zeker laat meepuzzelen én ook met een knap slot. Met boeiende personages ook. Misschien had ik door de vele positieve recensies én de Hercule Poirotprijs van dit jaar toch wat te hoge verwachtingen, want sommige dingetjes in het verhaal vond ik ook niet heel geloofwaardig. Daar kan ik natuurlijk niet dieper op ingaan zonder te veel te vertellen, dat heb je nu eenmaal met dit genre. Het misdaaddebuut van ̀Biebau, IJslands gambiet, vond ik zelfs wat beter om eerlijk te zijn. Drie sterren. (Lees het dus toch maar, en vorm vooral je eigen mening.)

8) & 9) Jingle Hell - Bronja Hoffschlag en Een alternatieve Kerst, de wedstrijd-verhalenbundel van Hebban, twee cadeautjes uit de Hebban Adventskalender. Dit zijn kortverhalen. Ik kan hier weinig over vertellen, en vond ze over het algemeen nogal flauw, met hier en daar een uitschieter misschien. Ik hoop dat de Project X- trilogie van Bronja Hoffschlag minder voorspelbaar is in ieder geval. Bovendien was de inspringing in het e-book van de wedstrijdverhalenbundel slecht gedaan. Dat verdienden de winnaars eigenlijk ook niet. Beide twee sterren voor de inspanning. 

10) Normal people (Normale mensen) – Sally Rooney: Ik las dit boek vanwege een miniclubje op de boekenspot van Gigi Leestgraag, Elegieën. Het verhaal begon en bleef lang voor mij wat kabbelend met weinig evolutie, maar dan kwamen er heftigere gevoelens aan te pas. Ik leefde mee met zowel Connell als Marianne, maar vooral het leven van Marianne greep me sterker aan op het einde dan ik dacht, toen ik ook meer greep kreeg op haar leven na een en ander samen te hebben gelegd. Ik hoop dat Marianne na het verloop van dit boek steviger in haar schoenen zal staan Het is een oefening in meeleven vooral... Na ampel beraad mijn 3,5 ster toch naar vier sterren afgerond vanwege de sterke schrijfstijl en de zeer goed geschetste personages.

11) Het achterhuis, graphic novel – Anne Frank, Ari Folman & David Polonsky: Dit boek las ik in een buddyread met Evy. Ik vond het een prachtige graphic novel van een boek dat ik vroeger ooit al eens las, maar waar ik niet meer zo veel van afwist. Het achterhuis van Anne Frank werd in 2017 tot graphic novel verstript door illustrator David Polonsky (tekeningen) en filmmaker Ari Folman (tekst) in opdracht van het Anne Frank Fonds in Zwitserland (opgericht door de vader Otto Frank), n.a.v. de 70ste verjaardag van dit wereldberoemde dagboek. De combinatie van de tekst en de tekeningen deden me veel, het is een belangrijk verhaal. Ik gaf dit boek vier sterren, want het echte dagboek is dit toch niet. Het doet me toch nog meer als ik nog dichter bij het origineel kom. Hier lezen jullie onze buddyread.

12) Le ravage d’Ali Baba – De koffie van morgen: Dit is niet zomaar een boek, of een verhalenbundel of wat dan ook. Le ravage d’Ali Baba is de titel van een muziek- en documentaire-voorstelling over de vluchtelingen in het Franse Calais, zowel als de titel van deze bundel, waarin de CD met de muziek mee is opgenomen. In het boek zijn 9 verhalen opgenomen die geschreven zijn door auteurs als Birsen Taspinar, Rachida Lamrabet, Dalilla Hermans, Anne Provoost, en Ann Lamon. En er zijn er nog een aantal anderen. Daarnaast is De koffie van morgen de naam van een band met vier muzikanten die een album hebben gemaakt met een fusion van jazz, improvisatie en elektronische muziek. Wie zich afvraagt, hoe dit klinkt: ja dit klinkt wat ‘metalig’ soms (in mijn ongeoefende oren toch), maar de muziek sleept je wel mee, en waarschijnlijk nog meer als de beelden uit het bezochte vluchtelingenkamp er bij worden getoond. Ook de weerslag van een fotografieworkshop met een aantal kinderen uit het kamp is in het boek opgenomen. Alle teksten zijn trouwens opgenomen in het Nederlands én het Engels. Deze combinatie van muziek, woord, beeld, illustratie en verbeelding kaart de miserie van vluchtelingen aan, evenals de maatschappelijke verantwoordelijkheid . In het nieuwe jaar zal ik dit project op Literatuur onder de Loep verder toelichten, mét medewerking van de makers. Vier sterren voor de verhalenbundel, een dikke 8 voor het totaalconcept én de intentie er achter.