De eerste echte donkere maand, waarin het langzaam winter is geworden, dat was november toch voor mij. Drukte op het werk, het hoofd dat zoemt van de vele geluiden, minuten aan de bushalte die soms te traag voortkruipen vanwege de kou, en naar huis verlangen om op een warme plek te kunnen terugtrekken met wat muziek, een drankje, een goed boek.

  Naast een zetel en een bed is er in huis iets bewegend bijgekomen om op te kunnen lezen: een minibike! (zie foto hieronder) Want de knietjes moeten blijven bewegen en zo kom je als voorbode op de cadeautjesmaand hierbij terecht. Super praktisch dit geval, zeker voor dit seizoen moet ik toegeven: je kan warm en binnen wat veilig fietsen, én ook nog eens blijven lezen.  Dat de producenten van die fietsjes dàt laatste er niet hebben bijgezet op hun website, ik snap het niet!  Eveneens nuttig om die lekkere maaltijden van de komende feestmaand op kwijt te spelen misschien?

Maar wat las ik de voorbije maand? Een aantal prachtige boeken zijn de revue gepasseerd deze keer!

1)      Villa des Roses - Willem Elsschot: Het debuut van deze Vlaamse meester en de voorlaatste leesclub met de nieuwe uitgaven van uitgeverij Polis, dus het einde lonkt jammer genoeg snik… De leesclub is nog bezig en mijn recensie vind je hier. En gelukkig staat Jan Stoel al in de startblokken om de leesclub met het laatste werk van Elsschot, Het dwaallicht, met kundige hand te leiden. Elsschot schreef deze debuutroman toen hij in Rotterdam woonde, maar over zijn periode in Parijs toen hij er in een familiepension verbleef. Hij baseerde de Villa des Roses, het familiepension van de heer en madame Brulot op zijn verblijf daar, en heeft waarschijnlijk enkele pensiongasten gemodelleerd op mensen die hij daar ontmoette. Vier sterren.

2)      Broere - Bart Moeyaert: Aah, een jeugdklassieker voor alle leeftijden. Een prachtig boek dat voor iedereen herkenbaar kan zijn, hoewel we niet allemaal zes oudere broers hebben natuurlijk. Het boek bestaat uit allemaal aparte korte verhalen die ons meenemen naar Bart’s jeugd en waar je echt blij en nostalgisch van kan worden tegelijkertijd. Met een liefdevolle pen en veel fantasie beschrijft Bart Moeyaert zijn eigen jeugd voor ons in zijn onnavolgbare stijl. Vijf sterren.

3)      Patricia - Peter Terrin: Een andere Vlaamse auteur met een fantastische stijl is zeker Peter Terrin. Hij schrijft eerder ‘unheimische’ zelfs wat beklemmende romans die je verdwaasd maar onder de indruk achterlaten. Ook deze roman is weer mysterieus te noemen. We volgen in dit boek een vrouw Astrid, die bij het baden van haar zoontje Louis haar smartphone in het water heeft laten vallen, en door zich onbereikbaar te voelen, iets heel vreemd doet. Ze loopt weg uit het huis en rijdt met haar auto weg. Pas na enkele uren bevangt de paniek haar, en neemt ze de terugtocht naar huis aan, maar de wagen van haar man staat al op hun oprit, en durft ze zich niet meer vertonen. Hoe gaat dit verhaal verder? Vijf leden van de Literatuurclub schreven hierover een Hot or Not, hun oordeel was unaniem: hot! Mijn oordeel: vier sterren.

4)      Twee zussen - Åsne Seierstad: Seierstad is een Noorse journaliste die al succes had met haar vorige reportageboeken uit oorlogs- en conflictzones, zoals De boekhandelaar van Kaboel of haar eerste boek met een Noorse focus over Anders Breivik, Eén van ons. In dit boek uit 2016 volgt ze twee Somalische tienermeisjes die met hun ouders en broers naar Noorwegen waren gemigreerd toen ze jong waren. In 2013 geraakten ze in de verkeerde milieus, radicaliseerden ze en trokken ze uit eigen wil naar Syrië om daar beiden met een IS-strijder te trouwen. Seierstad volgt vooral hun vader die volledig ontredderd is, het amper kan aanvaarden dat dit hun eigen beslissing is, en verbeten de tocht naar Turkije en Syrië aanvat om hen terug te halen; hij een ex-kindsoldaat die geen oorlog meer wilde meemaken. Hun familie valt uit elkaar, de dochters leven in oorlogsgebied en de vader verliest volledig vaste grond onder zijn voeten. Het boek gaat ook over een gepolariseerd Europa zowel als de oorlog in Syrië waarin gewone burgers het slachtoffer worden. Een meeslepend, veelomvattend en spannend non-fictieboek dat je niet kan weg leggen. Mijn recensie. Vier sterren

5)      Opstand in de Rif - Btisam Akarkach: In navolging van het boek Vertel het iemand van Rachida Lamrabet verdiepte ik me meer in het Marokkaanse Rifgebied. Met dit non-fictieboek kan je meer te weten komen over de Hirakopstand die daar ontstaan is in 2017. Meerdere hoofdstukken van verschillende academici en activisten, en ook schrijfster en advocate Lamrabet zelf schreven een bijdrage die is opgenomen in het boek. Een documentaire over het achtergestelde gebied waaruit zovele migranten in Antwerpen afkomstig zijn, jammer genoeg opgesteld in het typische taalgebruik van academici en activisten. Verwacht je dus aan moeilijke zinnen en een dito structuur waardoor het boek totaal niet vlot leest. Interessante achtergrondinformatie wel voor diegenen die daarachter willen kijken. Mijn recensie. Twee sterren (op Goodreads: it was okay.) 

6)      Ik wilde je iets moois vertellen - Ingmar Heytze: Tussen twee voorstellingen door van 2 favoriete schrijvers-dichters Bart Moeyaert en Peter Holvoet-Hanssen, van start gegaan met Utrechts stadsdichter Ingmar Heytze. Het lag om eerlijk te zijn dus niet echt aan hem dat ik in gedachten niet echt bij zijn gedichten was. Maar het was mijn volgende gedichtenbundel om te recenseren. Hij wist iets moois te vertellen, maar mijn brein bleef wat haken bij zijn ‘verzen’, iets moois en weemoedigs, maar toch niet zo blijvend wat mij betreft. Mijn recensie. Drie sterren.

7)      Arc de Triomphe – Erich Maria Remarque: Dit boek las ik in buddyread voor mijn blog deze maand met Truusje Truffel leest. Een prachtig boek over een gevluchte chirurg uit Duitsland na de Eerste Wereldoorlog die ‘illegaal’ in Parijs verblijft samen met andere vluchtelingen. Over een nieuwe liefde die zich aanmeldt, over opnieuw vluchten of wreken. Over verschuivende gevoelens en ontheemding. Mijn recensie. Vier sterren.

8)      Ons soort mensen - Juli Zeh: Niet enkel een boek maar een heel project, een spel tussen fictie en feiten. Enkele personages hebben een Facebook-account gekregen. De vogelbeschermingsdienst van het dorp heeft een eigen website gekregen. Het boekje Dein Erfolg van de in het boek veel geciteerde ‘managementgoeroe’ Manfred Gortz, is van twijfelachtige afkomst…  Opnieuw een pareltje uit de Duitse literatuur, ditmaal een moderne roman! Gerhard en Jules verhuizen naar het dorp ‘Unterleuten’ in de deelstaat Brandenburg, een uurtje rijden van Berlijn, de grote stad. Er is nog een koppel nieuwkomers. Daarnaast heel wat inwoners die er geboren en getogen zijn, ofwel er al jaren wonen. We volgen de gebeurtenissen in het dorp dat wordt geconfronteerd met opgedrongen windmolens, door de ogen van de verschillende personages,  verdeeld over de verschillende hoofdstukken. Een verhaal over een gemeenschap, over Die Wende. De confrontatie tussen stad en land, tussen generaties, tussen nieuwkomers en blijvers. Een ‘Gesellschaftsroman’. Vijf sterren.

9)      Het meesterstuk - Anna Enquist: Een heel mooi maar complex boek over een Don Giovanni, kunstenaar Johan Steenkamer, die geen oog heeft voor zijn familie en de mensen rondom hem. Gebaseerd op de opera van Don Giovanni, en muziek zowel als kunst spelen een grote rol in dit boek. Er zit enorm veel in zoals de zoektocht naar een verdwenen vader, het Oedipuscomplex, het rouwproces dat enorm goed is beschreven, het psycho-analytische dat de auteur uit haar beroepsleven kent, personages waarvan we vooral hun monologue intérieur volgen maar van zo dichtbij dat je bijna denkt dat er veel dialogen in het boek zitten wat in feite niet het geval is. Stilistisch heel knap geschreven, maar een ingehouden taalgebruik. Vanwege de somberte van het boek en het pure leesplezier, ‘maar’ 4 mooie sterren gegeven.

Al bij al was november een schitterende leesmaand voor mij! En voor jullie?