Wat ik gelezen heb in september ...
September is het begin van een nieuw schooljaar niet? De zomer is bijna afgelopen, een nieuwe drukke werkperiode komt eraan, en enkele kleinere tegenslagen staken de kop op: ik schrijf dit artikel op mijn tablet wat toch iets minder evident is. Vervelender vond ik enkele kleine kwaaltjes en een medische diagnose, die ook niet echt zo erg is en blijkbaar veel voorkomend, maar toch even een domper op de vreugde zette. Het goede nieuws is dat het technische deze week wordt opgelost, er een voortdurende zeurende pijn door kinesitherapie bijna volledig verdwenen is en enkele pillen een andere acute pijn hebben opgelost. Dus we kunnen met goede moed aan de volgende maand beginnen met ook nog eens 2 weekjes verlof voor de boeg! Ik hoop dat ik tijd krijg om én meer te bewegen én meer te lezen!
Ik ben eigenlijk niet 100% tevreden over het aantal boeken dat ik deze maand gelezen heb maar ik gaf uiteindelijk toch 2 boeken 5 sterren! De kwaliteit was dus best wel goed hoewel ik weinig houvast had aan bekende dingen en ik eigenlijk ook zo graag nog zoveel andere dingen wil lezen!
1) Zondagskind van Judith Visser: Dit boek kreeg dankzij het publiek een plaatsje op de shortlist van de Hebban Literatuurclubprijs en won die uiteindelijk ook. Niemand van onze Club had echter het boek al gelezen, dus daar moest verandering in komen. Samen met enkele Literatuurvriendinnen las ik het boek, en vond ik het een vlot te lezen heldere autobiografische getuigenis van een persoon met Asperger die veel empathie oproept. We beoordeelden het boek natuurlijk op zijn literaire kwaliteiten en waren daar toch niet volledig van overtuigd. Lees ons artikel en mijn recensie. Drie sterren wat dus ook gewoon ‘goed’ betekent hoor!
2) Hanestaart van Tom Lanoye: Van deze jarige auteur (net 60 geworden) wil ik opnieuw wat boeken lezen. Een gedichtenbundel van zijn hand uit de bieb viel me op door zijn écht lelijke cover. De gedichten waren een mooie liefdesverklaring aan zijn grote liefde en huidige man, door de cover ging er een volledige ster af …. :-P . Drie bleven er over.
3) Verhalen uit de grauwzone van J.M.H. Berckmans: Aangemoedigd door Ine en door een enthousiasmerende lezing in bibliotheek Permeke begon ik aan mijn kennismaking met deze iconische Vlaamse auteur die in 2008 gestorven is. Het was euh … verrassend te noemen, ik werd in een totaal onbekend universum gegooid waarmee ik eerst niet goed blijf wist, maar dat uiteindelijk in mijn vakje ‘verder te ontdekken’ komt. Beter was ik eigenlijk eerst met zijn biografie begonnen. Vier sterren vanwege de kwaliteit van het merendeel van de verhalen. Mijn recensie
4) Schrijven in de grauwzone van Chris Ceustermans: Dit is dus een biografie van ‘diene mens’. Aangezien het werk van Berckmans blijkbaar niet los gezien kan worden van zijn persoon, zou dit een logischer begin zijn geweest voor mijn kennismaking met hem hoewel ik eerst dacht om onbevooroordeeld iets van die man te lezen. Dat werkt dus niet bij deze auteur blijkbaar. Omdat ik de figuur waarover dit gaat zo fascinerend vind en ik dit boek ook zeer goed geschreven en geconstrueerd acht, gaf ik dit vijf sterren. Ook al omdat dit boek gewoon zeer goed doet wat het moet doen: een boekje opendoen over de auteur in kwestie voor diegenen die in hem geïnteresseerd zijn. De doelgroep van dit soort werken wil nu nét dat natuurlijk. Check, gecontroleerd! Mijn recensie komt binnenkort online.
5) De Joden van Antwerpen van Ludo Abicht: Deze auteur is een ex-prof van mij en ik was één van zijn studenten die vóór hem was want je was dit ofwel tégen hem. Het eerste jaar dat ik hogere studies aanvatte en bij hem dacht ik ‘hé, een leraar die van zijn lessen échte interessante lezingen maakt over cultuur en filosofie’. Dat kende ik nog niet tot dan en mijn ogen gingen open. Hij is overigens ook diegene waarvoor ik De Toverberg moest lezen. Die studie van licentiaat Vertaler heb ik trouwens niet afgemaakt maar slotsom ik ben toch nog goed terechtgekomen. ;-) Dit analytische naslagwerkje is vooral interessant voor mede-Antwerpenaren maar toch ook voor een breder publiek die meer context en achtergrond over de Joodse gemeenschap wilt lezen. Mijn recensie
6) Jonge goden van Kris Heyvaert: Een debuutboek met een boeiend verhaal, interessante personages en de vraag die iedereen zich stelt: hoe zit het met de liefde? Relaties worden in vraag gesteld net als het leven zelf, en wat de zin ervan is. Ook een boek waar je je aandacht bij moet houden want je volgt 4 personages in verschillende tijdspannen. Vier sterren. Lees de buddyread op de literatuurspot en mijn recensie.
7) De engelenmaker van Stefan Brijs: Wat een fantastisch boek is dit! De beste roman die ik heb gelezen over een langere tijd: een spannend verhaal, veel symboliek, een heldere taal, heel wat actie en meerdere lagen. Vijf sterren en mijn aanrader van deze maand! Een recensie volgt nog want vanmorgen had mijn fysieke leesclub het er ook nog over.
Er liggen nog te veel boeken her en der om te lezen en ik weet nog niet goed welke ik allemaal ga kiezen in oktober! Maar ook enkele literaire uitstapjes zullen oktober mee kleuren zoals Het Betere Boek, een trio sprekers over Sherlock Holmes (Vitalski, Jean-Pierre Van Bendegem en Johan Braeckman), een literair salon met Diane Broeckhoven, japanoloog en vertaler van Japanse literatuur waaronder Haruki Murakami, Luc Van Haute, en last but not least een boekvoorstelling met mijn favoriete auteur Bart Moeyaert. Nou, klinkt dat goed of supergoed? Laat oktober maar komen!