Ik denk al uren na over de titel en de banner. De titel heb ik niet zelf bedacht, die mag ik de Hebban Crew in de schoenen schuiven naar aanleiding van het artikel Hoe divers is jouw boekenplank?, waarmee de crewleden een blik vooruit werpen op het thema ‘Ik ben alles’ van de Boekenweek 2023. Klopt de titel ‘Gea is alles’? Ja en nee. Ja, want ik ben alles wat mij tot Gea maakt, de zichtbare en onzichtbare dingen. De positieve (heel veel natuurlijk) en de negatieve (echt heel weinig) kanten van mij. Nee, want ik ben ook heel veel niet. Ik hoef bijvoorbeeld nooit bang te zijn dat iemand mij op basis van mijn huidskleur discrimineert. Aan mijn buitenkant is ook niets van mijn binnenkant te zien … alhoewel … er was jaren geleden een therapeut die tegen mij zei: “What you see,  is what you get!”. En die man had en heeft gelijk hoor. Mijn gezicht spreekt vaak boekdelen. Maar dan heb ik het over de emoties van dat moment, niet over mijn gedachten, innerlijke strijd, etc.

Dan de banner. Die kan ik helaas niet aan de Hebban Crew linken, die heb ik zelf gemaakt. Waarom daar dan toch zo over nadenken? Staat er iets op wat iemand niet van mij mag weten? Nee! Integendeel zelfs, en toch voelt het een beetje alsof ik met de billen bloot ga. Is dat herkenbaar? Gek hè? Zo voelt dat waarschijnlijk ook als je de enige vrouw in een mannenwereld bent, of andersom. Of als je de enige bent in een groep met een andere huidskleur. Of de enige rolstoeldanser in de discotheek, of …. er zijn nog zoveel meer voorbeelden te noemen. Dus ja, ik voel me bekeken door mijn banner. Want normaal ziet het doorsnee Hebban-lid een nietszeggende profielfoto van mij en kan door mijn naam concluderen dat ik een vrouw ben. Verder valt er weinig te beleven. Ik voel me bekeken. De vraag is, voel ik me ook gezien? Wat denk jij?

1. Wat betekent diversiteit voor jou?

Alles en niets! Weer zo’n stom antwoord waar niemand iets mee kan natuurlijk. Ik begin met ‘niets’. Ondanks dat ik voor driekwart kluizenaar ben, ben ik ook een mensen-mens. Ik treed de wereld met een open blik tegemoet, onbevangen. Niet naïef overigens. Wat ik bedoel is dat ik een mens zie of ontmoet, niet een huidskleur, haarkleur, gender, handicap of wat dan ook. Valt me dat niet op? Natuurlijk wel, ik zie alles haha. Vanmiddag nog zag ik een mevrouw met rood haar op de fiets, een jongen met een hoodie en een Dobermann aan de lijn, een man met een donkere huidskleur die in het Gronings ‘moi’ tegen me zei, een man met een paardenstaart … en dat allemaal binnen één minuut. Voor mij is het logisch dat ik dit alles zie, net zoals het logisch is dat ik deze mensen zonder oordeel zie. Want wie ben ik? Precies!
Tegelijkertijd betekent diversiteit alles voor mij. Mijn banner laat dat al enigszins zien. Er is namelijk zo ontzettend veel diversiteit binnen onze mensheid. Er is niet alleen wit, of alleen man, of alleen hetero, of alleen gezond … Waarom zou ik dan iemand afrekenen op nét dat ene dat afwijkt, anders is? Waarom zou jij dat doen? Want wat is eigenlijk de norm, of een norm? Ik ben het in elk geval niet en daarom ben ik altijd nieuwsgierig naar de ander. Zo wil ik graag weten wie jij bent. Vertel het hieronder als je daar behoefte toe voelt.

2. Hoe belangrijk vind jij diversiteit in en om boeken?

Heel belangrijk! Alleen al omdat ik vind dat iedereen moet kunnen lezen wat hij/zij graag wil. Behorend bij de fase in iemands leven, of gewoon omdat iemand een bepaald genre leuk vind om te lezen, alles over een land, alles over een ziekte … noem maar op. Ik vind het geweldig dat er zoveel boeken zijn, waaruit iemand kan kiezen. Om zichzelf mee te identificeren, of om te leren over iets wat onbekend is, om te ontwikkelen. Het maakt niet uit, zolang de keuze er maar is.

3. Hoe divers is jouw Gelezen-plank?

Mooie vraag! Ik kan daar niet zomaar antwoord op geven, omdat ik weet dat mijn Gelezen-plank niet compleet is. Tussen mijn twintigste en dertigste – ik heb het voor de jongeren onder ons over 1980-1990 … zucht – heb ik heel veel boeken over lesbische vrouwen gelezen, toen vaak al ‘oudere’ boeken, over feminisme etc. Veel Engelse boeken, die destijds goed aanwezig waren in de boekhandels en ook nog eens veel goedkoper waren. Daardoor heb ik toentertijd ook veel Zuid-Amerikaanse en Afrikaanse boeken gelezen. Veel van die boeken staan niet op mijn lijst. Sinds ik op Hebban zit probeer ik mijn lijst aan te vullen, maar dat valt niet mee.
Wat ik interessant vind op mijn Gelezen-plank sinds ik bijna drie jaar geleden lid werd van Hebban is dat mijn voorkeur voor thrillers gaat naar Noord-Europese auteurs, met name Scandinavië, Engeland en Duitsland. En in deze thrillers is steeds een ‘normalere’ rol weggelegd voor homoseksualiteit m/v. Met normalere bedoel ik dat er nauwelijks woorden aan vuil gemaakt worden, het is gewoon! Voor de romans die ik gelezen heb, ga ik iets vaker over lands- en continentsgrenzen.
Kijk ik naar de verhouding man-vrouw dan lees ik (dit jaar) nét wat meer boeken van vrouwen dan van mannen. Als ik naar huidskleur, gender etc. kijk, denk ik dat de balans ver te zoeken is. Het stomme is dat ik daar nooit op let. Het is geen issue voor me.  

4. Zou je diverser willen lezen en waarom (niet)?

Over deze vraag en mijn laatste zin bij vraag 3 moest ik toch echt even nadenken. Ik weet niet of ik per se diverser wil lezen. Dat kan komen doordat die tijd (zie mijn antwoord bij vraag 3) ver achter me ligt. Maar ik realiseer me ook dat ik met name de Aziatische cultuur niet zo goed begrijp en er daardoor weinig over lees, of de cultuur ligt me gewoon niet zo goed, dat kan natuurlijk ook. Ik heb veel gelezen over homoseksualiteit, neurodiversiteit, diverse chronische ziektes, depressiviteit, etc. Toch ligt dat grotendeels al wat jaren achter me. Wil ik nu diverser lezen? Niet direct als thema, wel als het in welk boek dan ook ter sprake komt.

5. Wat zou je willen veranderen aan je leesgewoonten op dit gebied en hoe zou je dat kunnen doen?

Zoals ik bij vraag 4 al schreef, ik weet niet of ik direct mijn leesgewoonten wil veranderen. Wel ga ik proberen om in mijn boekenblog aan te geven of er in een boek sprake is van diversiteit, in welke vorm dan ook. En duidelijker benoemen welke afkomst de auteur heeft, want dat doe ik nu eigenlijk alleen in een recensie. Er valt nog wel het een en ander te veranderen.

In mijn inleiding en bij vraag 1 heb ik een aantal vragen aan jou als lezer gesteld. Durf jij met je billen bloot?
Je mag ook gewoon reageren hoor, dat vind ik altijd leuk!