Met een aantal afgevaardigden van Hebban gingen we naar de Big Book Bonanza in Muziekgebouw aan ’t IJ in Amsterdam. Dit keer in samenwerking met HarperCollins omdat zij 200 jaar bestaan. We hadden op het Centraal Station van Amsterdam afgesproken, zodat we met z’n allen konden vertrekken en alvast kennis konden maken. Het was meteen al een gezellige boel. Het was een heerlijke wandeling, het was heerlijk weer. Echt een nazomerse dag.

Aankomst

Bij aankomst kregen we van Karlijn van Van Ditmar uitgebreid verteld wat ons allemaal te wachten stond. We werden ontvangen met een drankje en een stukje boterkoek of brownie. Er stonden allemaal tafels met boeken die dit jaar uitkomen of net zijn uitgekomen. We konden op ons gemak de tafels langs om te kijken wat er allemaal lag. Karlijn had ons gevraagd om na de presentatie zo veel mogelijk boeken mee te nemen, ze had namelijk geen zin meer om ze ook weer mee terug te nemen. Er lagen hele mooie boeken bij.

Presentatie

Om 15.00 uur konden we de zaal in om een promotiefilm te zien van alle boeken van HarperCollins die binnenkort uitkomen. Er zaten prachtige boektrailers bij en ook filmpjes waarbij de auteur zijn eigen boek aanprijst. De promotiefilm werd afgesloten door een trailer van de nieuwe film De orient-express naar een boek van Agatha Christie. Heel leuk om te zien. De presentatie werd geïntroduceerd door de vrolijke noot van het gezelschap. Toen we de promotiefilm hadden gezien kregen we heel erg veel zin om verschillende getoonde boeken te gaan lezen.

A.J. Finn over The woman in the window

Maar eerst was er een skype gesprek met A.J. Finn die The woman in the window schreef. Hij vertelde erg enthousiast over zijn boek en waarom hij het geschreven had. Hij is uitgever en vorig jaar kreeg hij de diagnose bipolaire stoornis. Dit was eigenlijk wel een opluchting want hij was daarvoor vaak depressief. Nu hij de juiste medicatie kreeg voelde hij zich meteen een stuk beter. Hij kreeg zin om dit boek te schrijven dat over een vrouw met verschillende angststoornissen en depressies gaat die vanuit haar huis een misdaad denkt te hebben gezien. Hij heeft veel uit zijn eigen ervaring geschreven. Hij antwoordde heel uitgebreid op vragen. Hij houdt heel erg van Hitchcock en op de vraag welke actrice uit de tijd van Hitchcock de rol in de film The woman in the window  zou moeten vervullen was hij heel enthousiast aan het vertellen en had hij het net over een twist in het verhaal toen de verbinding wegviel. Precies op het moment suprême. De verbinding kon weer hersteld worden, maar toen kon hij ons niet meer horen. Daarna ging de verbinding verloren.

Laline Paull over The Ice

Om wat tijd te hebben om de skypeverbinding te herstellen werd Laline Paull geïnterviewd over haar boek The Ice. Ze had dit boek geschreven naar aanleiding van een cruise die ze met haar man had gemaakt naar het poolgebied en getroffen werd door de gevolgen van klimaatveranderingen. Ze wilde geen belerend boek schrijven en dus maakte ze er een thriller van. Op deze manier wil ze door een goed en spannend verhaal de mensen bewust maken van de situatie op de aarde. Mijn interesse in dit boek was al meteen gewekt. Na afloop zou er nog gelegenheid zijn om haar te spreken en het boek te laten signeren.

Karin Slaughter

Daarna gingen we over op een skype gesprek met Karin Slaughter. Zij zei dat ze er helemaal klaar voor zat. Ze had Delftsblauwe porseleinen klompjes bij de hand. Ze gaf hele uitgebreide antwoorden op de vragen. Zo vertelde ze dat ze het heel erg leuk in Nederland had gehad, maar dat het wel héél erg warm was. Ze vertelde ook dat ze eigenlijk niet zo’n verschil ervaart tussen het schrijven vanuit de vrouwelijke persoon en de mannelijke persoon. De vrouwelijke persoon praat vaak over emotionele zaken en de mannelijke persoon moet het vaak alleen maar oplossen. Op de vraag wat het gênantst was wat ze ooit bij een presentatie had mee gemaakt vertelde ze over De Avond van het Spannende boek. Ze moest naar het podium via een trapje en natuurlijk was ze de hele tijd aan het denken: Niet vallen, niet vallen. En toen ze het trapje op moest viel ze uiteraard. Ze had zich best wel pijn gedaan, maar zei meteen dat alles oké was. Als er iets gênants gebeurt, is het het best als je er meteen zelf om gaat lachen, dus dat deed ze dan ook maar. Meteen erachter aan dacht ze: Erger kan het nu niet meer worden.

Eindigen met een hapje en een drankje

Na afloop werden we uitgenodigd voor een lekker hapje en een drankje en om langs de boeken te struinen en vooral alle boeken mee te nemen. Dit was niet tegen dovemans over gezegd. Iedereen liep meteen naar de tafel waar het boek of de boeken van zijn gading op lagen. Toen was het tijd voor een babbeltje en een drankje met een hapje. We kregen nog bezoek van Laline Paull. Ik vroeg haar hoe ze op het idee was gekomen om Bees te schrijven. Ze legde uit dat een vriendin van haar die imker is ongeneeslijk ziek was. Ze wilde nog voor haar dood trouwen. Ze trouwde in een mooi bloemenveld met bijen. Toen zij overleden was ging Laline zich verdiepen in het bijenvolk. Haar vriendin had haar ooit verschillende boeken aangeraden. Die ging ze nu lezen. Ze was gefascineerd door het bijenvolk en schreef het boek Bees. Het lijkt me een heel intrigerend verhaal. Helaas lagen er maar een paar exemplaren en deze waren helaas al weg. Daarna signeerde ze al onze exemplaren van The Ice. Om Karlijn nog ter wille te zijn gingen we nog een rondje langs de tafels om de achter gebleven boeken te bekijken en een thuis te geven. Daar zaten toch best nog wel wat boeken bij die we nog wel mee wilden nemen.

Moe en voldaan gingen we met tassen vol boeken weer naar huis. Het was een heel geslaagde dag.