Algemene informatie

Dit is alweer de zevende aflevering van onze rubriek “Seriepersonages”. We melden nog even dat we onderling enkele selectiecriteria afgesproken hebben: de serie moet ten minste tien jaar geleden zijn gestart en ten minste vijf delen tellen. Series uit het hoge noorden laten we buiten beschouwing, die worden besproken op de spot Literatuur uit het hoge Noorden. Elke maand lezen enkele leden van onze Club van 10 het eerste deel in de voorgestelde serie en brengen daarover verslag uit op de laatste zondag van de maand.

De auteur

Simon Beckett is geboren op 20 april 1960 in Sheffield. Na het behalen van zijn Master of Arts, gaf Beckett les in Spanje en speelde in verschillende bands voordat hij freelance journalist werd. Hij heeft onder andere geschreven voor The Times, The Independent on Sunday, The Daily Telegraph en The Observer. Hij schreef verschillende romans, voordat hij het eerste boek in de David Hunter-serie, De geur van sterfelijkheid, publiceerde in 2006.

Van de David Hunter serie zijn reeds 21 miljoen exemplaren verkocht wereldwijd. Voor de serie werd hij geinspireerd door zijn bezoek aan de 'Body Farm' in 2002. De reden van zijn bezoek van research voor een artikel in de Daily Telegraph. Beckett werd geïnspireerd om een centraal karakter te creëren dat in zijn eigen woorden kwetsbaar en zeer menselijk is, gezaghebbend en goed geïnformeerd over forensische antropologie.

Hoofpersonage

David Hunter is huisarts in het dorpje Manham, gelegen tussen de waterplassen in Norfolk - de Broads. Hij heeft hier drie jaar geleden gesolliciteerd op de functie voor een bepaalde termijn van zes maanden. Inmiddels is hij drie jaar verder en maakt hij onderdeel uit van de maatschap en draait hij de huisartsenpraktijk in feite zelfstandig. Hij is zich langzaam aan het settelen, heeft een stenen cottage aan de rand van het dorp gekocht en rijdt in een Landrober Defender.

De komst naar Manham was een vlucht van David uit Londen. Bij een noodlottig ongeluk heeft hij zowel zijn vrouw Kara als zijn zes-jarige dochtertje Alice verloren. Hij heeft al zijn spullen verkocht en de trein naar Manham genomen in een poging dit vreselijk verlies te vergeten. Zijn werk deed hem te veel aan hen denken en vooral de fysieke metamorfose die hun lichamen doormaken.

Je moet namelijk weten dat voor David naar Manham vertrok, hij een zeer gevierd forensisch antropoloog was. Hij was een specialist in zijn vakgebied en is adviseur in vele moordzaken geweest. Zijn expertise werd ook gebruikt bij de ontdekking van massagraven in Irak, Bosnie en Kongo. Hij heeft zijn medische graad en is gepromoveerd in forensische wetenschappen. Na zijn promotie vertrok hij naar Tennessee, Amerika om daar op de befaamde 'Body Farm' te gaan werken. De enige plek ter wereld waar ze menselijke 'kadavers' gebruiken om het ontbindingdproces te bestuderen. Na verloop van tijd keerde hij terug naar Groot-Britannie als forensisch specialist. Tot het vreselijke ongeluk. 

De geur van sterfelijkheid begint met de vondst van een lichaam door twee jongens uit het dorp. Tussen de waterplassen stuiten zij op het  lichaam van een vrouw. Als de regionale politie beseft dat de 'simpele' huisarts in feite een forensisch specialist is, laat de vraag om hulp niet lang op zich wachten. Dit breng David Hunter in twijfel, maar hij besluit door te zetten.

De boeken

Er zijn vijf delen verschenen met David Hunter in de hoofdrol:

1. De geur van sterfelijkheid
2. Het laatste zwijgen
3. Het sanatorium
4. Niets blijft verborgen
5. Watergraf

Wat vind ik (Joyce) van David Hunter?

Ik heb reeds de eerste drie delen gelezen en lees voor het einde van de maand zeker nog de laatste twee, ze liggen al op mij te wachten. Simon Beckett heeft met David Hunter als personage een sterk karakter. Er zijn zeker meerdere serie met forensisch antropologen in de hoofdrol, denk maar aan Kathy Reichs en Patricia Cornwell. Echter hebben de boeken van Simon Beckett de rust van een Engelse detective in zich. Geen groots vertoon, maar doen wat er gedaan moet worden. David Hunter is daarvoor het perfecte karakter, hij is rustig, bedachtzaam, maar met een enorm talent. 

Het vervolg

Zoals gebruikelijk gaan we naar aanleiding van dit artikel het eerste deel van deze serie, De geur van sterfelijkheid, lezen. Ik hoop dat jullie weer mee willen lezen met ons. Op zondag 29 oktober brengen we verslag uit.

De eerste zin van De geur van sterfelijkheid laat alvast niets aan de verbeelding over: "Een menselijk lichaam begint vier minuten na overlijden te ontbinden"

Veel leesplezier.

Joyce