Zodra ik de vraag krijg “wat is jouw favoriete ... (vul maar een onderwerp in)" slaan mijn hersens direct op hol. Meestal begin ik dan een heel rijtje van het één of ander op te zeggen. Een top 10 van favoriete muzieknummers, bands, films of boeken. Geen probleem. Zo’n rijtje heb ik vaak wel paraat. Echter, ik heb begrepen dat er in dit geval geen rijtje aan te pas mag komen. Nee, ik moet één boek, specifieker, één thriller, noemen. De afgelopen weken heeft er heel wat wikken en wegen in mijn hoofd plaatsgevonden en wat er uitrolde ... kaneelbolletjes!

De medefans weten nu direct over welke auteur ik het heb. Geen enkele schrijver laat deze overheerlijke broodjes zo vaak terugkomen in de boeken als Camilla Läckberg. Hoewel dit niet het hoofdingrediënt is waarom ik zo smul van haar boeken, geeft het wel heel goed de sfeer weer van de setting waarin haar verhalen zich afspelen. Die sfeer wordt met name neergezet door nieuwsgierige schrijfster Erica Falck  en haar echtgenoot, rechercheur Patrik Hedström die in een pictureperfect Ikea huis in Fjällbacka  aan de scherenkust in West-Zweden wonen. De zee is nooit ver weg. Stenen eilandjes vormen het uitzicht als je over het water uitkijkt. De smalle straatjes met pastelkleurige houten huisjes zien er idyllisch uit. Toch spelen zich achter de geblokte gordijntjes de meest gruwelijke zaken af. In de boeken dan. Want het lieftallig ogende Fjällbacka, de geboorteplaats van de auteur, heeft model gestaan voor inmiddels tien moordboeken.

Haar vijfde boek, Oorlogskind, is mijn favoriet. Vooral in dit boek komt de dorpse sfeer van heden en verleden naar voren. De hoofdstukken switchen tussen het Fjällbacka van nu en dat van tijdens de Tweede Wereldoorlog. De moeder van Erica speelt een hoofdrol in het verhaal.  Persoonlijke relaties worden verklaard. Waarom is de warme vrouw veranderd in een kille moeder? Een verdwijning van toen wordt gelinkt aan een moord van nu. En passant wordt de houding van de Zweden in de Tweede Wereldoorlog duidelijk. Kortom, een spannend verhaal vol persoonlijke dramatiek in een fijne setting.

Voor een beeld van Fjällbacka en de hoofdpersonen uit de boeken is sinds een aantal jaren geen fantasie meer nodig. De meeste verhalen zijn verfilmd onder de naam 'Fjällbacka murders'. Met het plaatsje zelf als filmdecor. Hiermee hebben Erica, Patrik en de dorpsgenoten een gezicht gekregen. Ook mijn favoriete boek is verfilmd onder de oorspronkelijke naam 'Tyskungen'.

Geheel toevallig, want ik had nog niemand van mijn favoriete thriller verteld, verscheen onlangs op de Hebban Spot Literatuur uit het Hoge Noorden een artikel over de hele thrillerserie van Camilla Läckberg. 

Om voor mezelf het beeld nog completer te maken heb ik vorig jaar zomer een paar dagen doorgebracht in Fjällbacka. Gelukkig zonder moorden ... maar wel met kaneelbroodjes!