Het is weer tijd om de grenzen van de genres op te zoeken en dat doen we dit keer met het boek Yucca van Peter Terrin. Dit boek is één van de zes shortlisters voor de eci-literatuurprijs 2017, die op 9 november wordt uitgereikt. Twee leden van We Love Lit (Natalie en Nathalie) en twee leden van We Love Crime (Chantal en Evy) namen dit boek onder de loep en vertellen wat hun bevindingen zijn.

De auteur

Peter Terrin is een Vlaamse schrijver. Hij won in 2010 de Europese literatuurprijs met zijn boek De bewaker. In 2012 won hij de AKO literatuurprijs met zijn roman Post Mortem. Dit boek betekende zijn doorbraak naar het grote publiek.

Over Post Mortem : Het is een schitterende postmodernistische roman. De auteur speelt met literaire kunstgrepen en probeert daarbij de problematische relatie tussen realiteit en fictie bloot te leggen. Niet het verhaal staat centraal in Post mortem, maar het vertellen zelf. 

Yucca

Door middel van dit boek blaast Terrin zijn personages Renée en Viktor nieuw leven in (respectievelijk uit de boeken Post Mortem en Blanco). 
Viktor komt vrij uit de gevangenis en probeert een nieuw leven op te bouwen. Hij wordt daarbij geholpen door De Gier, de oudere man uit het misdaadmilieu die eigenaar is van het pand waar hij in terechtkomt. Er is werk voor hem bij Yucca, een gaarkeuken, en daar gaat hij elke dag heen samen met Claude en Lisa. 
Het verhaal van Viktor wordt afgewisseld met het verhaal van Renée. In niet-chronologische volgorde vertelt zij haar leven aan haar zoontje, Willem. Ze voelt zich bedreigd en wil graag iets achterlaten voor haar zoon als haar iets zou overkomen. Alle gebeurtenissen uit haar leven die haar gevormd hebben komen aan bod en laten ook op de lezer een diepe indruk na. 
Waar ontmoeten de levens van Viktor en Renée elkaar? Want dat is waar je als lezer erg nieuwsgierig naar wordt.

Persoonlijke mening van We Love Crime

Evy : Ik had moeite met dit boek. Er is een reden dat ik lid ben van We Love Crime...ik hou van thrillers en ik ben helemaal dol op spanning in een verhaal. Nu kan een goede roman mij van tijd tot tijd ook bekoren maar dit boek is óf te hoog gegrepen voor mij wat betreft dubbele lagen in het verhaal, óf niet rechtlijnig genoeg qua chronologie. In ieder geval kan ik zeggen dat het een heuse strijd was om door de eerste 300 pagina's te komen. Bij de laatste bladzijden kon ik wel spanning voelen maar de rest van het boek is eerder mysterieus dan bloedstollend te noemen. Ik vroeg me als lezer wel af wat de connectie tussen de verschillende personages was en waar het verhaal heen ging. Er zit een heel goede opbouw in het verhaal, maar dat bedacht ik me achteraf. Tijdens het lezen werd het voor mij soms te ingewikkeld met al dat gebruik van flashbacks en flashforwards. Als ik dit boek niet voor deze blog had moeten lezen was ik afgehaakt. Nu ben ik blij dat ik doorgezet heb want, toegegeven, het boek laat je niet zomaar los als je de laatste bladzijde hebt omgeslagen.

Chantal : Het is een ingewikkeld verhaal met twee verhaallijnen die elkaar op sommige momenten ingenieus raken. Je moet wel goed bij de les blijven, want anders mis je dit. Ik vond het een interessant boek, maar er zitten wat mij betreft geen thrillerelementen in. Het is natuurlijk wel zo dat je getriggerd wordt om door te lezen door wat er gebeurt, maar dat vind ik niet echt een thrillerelement. Er is soms wel sprake van een zekere spanning. Maar naar aanleiding van de flaptekst had ik toch een spannender boek verwacht.
Ik heb nog nooit iets gelezen van Peter Terrin. Ik had niet door dat dit een vervolg was op een ander boek. Ik dacht dat dit boek los te lezen was, maar dat is dus niet zo. Misschien dat het boek me daarom niet zo aansprak. Ik zat namelijk met veel vragen over de carjacking en de dood van Victors vrouw en wat er met zijn zoon was gebeurd.

Mening van We Love Lit

Nathalie Brouwers heeft als enige ook de andere boeken van Terrin gelezen. Zij verwoordt hier hoe dat invloed heeft op het lezen van dit boek :
'Je gaat dankzij deze twee boeken beter begrijpen waar beide personages vandaan komen en welke achtergrond ze hebben. Naar het einde van Yucca toe wordt er gesproken over het feit dat Victor twee keer in de gevangenis heeft gezeten. Wat de eerste keer was, daar is aan gerefereerd in het boek, maar door het lezen van de andere boeken van Terrin kende ik ook het hele achterliggende verhaal. Ik vond de twee vorige boeken zeker een meerwaarde hebben.'
Volgens Nathalie laat Peter Terrin ook voldoende ruimte voor een eventueel nieuw verhaal met deze personages.... maar dat ik natuurlijk de keuze van de auteur zelf!

Wij vroegen aan Natalie Dobbelsteen wat ze van de 'strijd' vond die beide hoofdpersonages voeren.
'Beide personages worstelen met een nieuw begin. Victor omdat hij na zijn gevangenschap opnieuw zijn weg moet zien te vinden in de maatschappij. Hij heeft geen werk, geen vrouw en kind. Renee begint al op haar vierde met die 'strijd', tijdens haar revalidatie. Victors worsteling is meer geestelijk, die van Renee meer lichamelijk.'

Nathalie en Natalie vinden ook dat het thema 'identiteit' een grote rol speelt in het boek.
Nathalie Brouwers : 'Victor is zijn identiteit kwijt als vader, als man van Helena, als ex-gevangene, probeert een nieuw leven en een 'nieuwe identiteit' op te bouwen. Renée wil ook een andere identiteit, omdat ze als het ware incognito door het leven wil gaan.'
Natalie Dobbelsteen : 'Renée blijft liever anoniem. Als gevierd kunstenares verkeert ze ook in de anonimiteit, er worden geen foto’s van haar gemaakt. Ze is al vanaf jonge leeftijd gehandicapt, maar ze wil eigenlijk liever niet opvallen.'

Lees hier ook het artikel van We Love Lit.

Voor Chantal en mij was het boek meer Literatuur dan Crime, maar als jullie daar een andere mening over hebben dan horen wij die graag! En wat denken jullie van de clown die steeds opduikt in het verhaal....

Groetjes Evy