Elke maand leest iemand van de Thriller Club van 10 een boek dat hij/zij kreeg van een ander clublid. Chantal gaf Greet De nachtwaker van Tomas Ross.

Spannend was het, die 18e maart in Den Bosch. Tijdens onze eerste clubmeeting van het jaar zouden immers vijf boeken van eigenaar wisselen. Ik wist dat ik een boek van Chantal zou krijgen, ik had een foto van het ingepakte cadeautje gezien, maar voor de rest had ik er het raden naar. Zo heel erg goed kenden we elkaar nog niet, geen idee dus of Chantal wist dat ik vooral auteurs uit Scandinavië en het Nederlandstalige taalgebied volg. Misschien zou ik wel een of andere Amerikaanse auteur voorgeschoteld krijgen, de kans dat ik die al gelezen zou hebben, zou bijzonder klein zijn.

Even aan Chantal gevraagd dus hoe ze haar keuze gemaakt heeft, dit is wat ze antwoordde: “Allereerst is het heel erg moeilijk om een boek voor iemand te kiezen die je nog niet zo goed kent. Terwijl ik aan het kijken ben in haar Wil ik lezen lijst zie ik een boek dat ik goed vond en wat zij nog wil lezen. Maar dat is eigenlijk geen uitdaging. Het is juist leuker om een boek te kiezen van een schrijver die ze nog niet gelezen heeft. Toen ik zag dat Greet mee wilde doen aan de leesclub van het Pauluslabyrint van Jeroen Windmeijer wist ik opeens wat voor boek ik haar zou geven voor de blind date. Ik heb het met heel veel plezier gelezen en ik hoop dat Greet het ook een leuke keuze vindt. Door het Pauluslabyrint had ik het vermoeden dat ze geïnteresseerd was in spannende boeken met historie erin. Maar ze had geen enkel boek van de schrijver die ik voor haar gekozen had op haar Wil ik lezen lijst of Gelezen boeken. Ik ben heel erg nieuwsgierig naar haar leeservaring.” 

Tomas Ross, De Nachtwaker. Dat kon niet fout gaan. Ross is een gevestigde waarde in Nederland, die (voor zover ik wist) ‘intelligente’ thrillers schrijft, overgoten met een geschiedkundig sausje.

Waarover gaat het boek? (korte inhoud, zoals online te vinden)

In de herfst van 1978 wordt ’s nachts op de Amsterdamse Wallen een babymeisje gevonden in een doos, samen met tienduizend gulden en een wanhopig zelfmoordbriefje van de anonieme moeder, die het kind Emma noemt. Het meisje wordt geadopteerd door de oude historicus Nicolaas de Jongste en diens vrouw. Maart 2013. De vierendertigjarige Emma de Jongste vindt bij de herinrichting van de Cuypers-bibliotheek in het Rijksmuseum een cahier met twee oude pentekeningen. Wanneer ze navraag doet bij een oude kunsthandelaar wordt deze vlak daarna vermoord. De verdenking ligt direct bij Emma en ze moet in levensgevaar vluchten. De kunsthandelaar vertelde Emma dat dit twee van de vier tekeningen zijn die in opdracht van prins Alexander gemaakt zijn, uit wraak op zijn vader, koning Willem 111. Emma ontdekt dat de tekeningen alles te maken hebben met haar naamgenote die in 1879 als bruid en redster van de dynastie door Willem 111 naar Paleis Noordeinde werd gehaald, en ook met de mysterieuze Nachtwaker, die zelfs een eeuw later nog het voortbestaan van de Oranjes bedreigt.

Wat vond ik van het boek?

Helaas, De nachtwaker kon me niet bekoren. Normaalgesproken hou ik van boeken waarin twee verhaallijnen naast elkaar spelen, of waarin regelmatig van locatie of tijd gewisseld wordt. Bij dit boek had ik al vrij snel het gevoel in een complete chaos beland te zijn. Tientallen personages, het ene al nietszeggender dan het andere. Onmogelijk om de relaties tussen al deze mensen te ontdekken. Een overdaad aan personages dus, maar ook aan details, aan complexiteit. Naar het einde van het boek toe praten een aantal personages met elkaar om informatie uit te wisselen en het plaatje helder te krijgen. Helaas, zelfs de hoofdrolspelers begrijpen niet hoe alles in elkaar zit.

Als ik op de beoordelingen op Hebban mag afgaan, heb ik met De nachtwaker een van de mindere boeken van Tomas Ross gelezen. Hoe dan ook zal het wat mij betreft bij dit ene boek blijven, deze Nederlandse auteur krijgt vermoedelijk geen herkansing.

Chantal, ik weet dat jij gehecht bent aan dit boek, omdat de auteur het voor jou gesigneerd heeft. Ik breng het dus zeker mee tijdens onze volgende meeting met de Club van 10, dan kun je het boek bij je thuis een mooi plaatsje geven. Hoewel het boek wat tegenviel, wil ik je toch bedanken voor deze blind date, ik heb immers met weer een nieuwe auteur kennisgemaakt. Een die in het Nederlands schrijft, ook niet onbelangrijk. 

Veel leesplezier iedereen, 
Greet