In deze Genre Melange buigen Yvette en Marc van ‘We Love Scify & Fantasy’, Sanne van 'We Love Feelgood' en Chantal van ‘We Love Crime’ zich over het boek Marina van Carlos Ruiz Zafón.
We vragen ons af bij welk genre dit boek thuishoort of dat er geen duidelijk antwoord is. Welk genre is duidelijk vertegenwoordigd of is het een perfecte mix van meer genres. Komt dit het verhaal ten goede of doet het juist afbreuk aan het verhaal. Lees hier onze leeservaring.

De schrijver

Carlos Ruiz Zafón (1964, Barcelona) is, na Cervantes, de meest gelezen Spaanstalige auteur ter wereld. De meeste mensen kennen hem van het internationale succesvolle vierluik: Het Kerkhof der Vergeten Boeken waarvan deel 1 De schaduw van de wind de bekendste is. Zafon begon zijn carrière echter met vier YA-romans De Nevelprins, Het middernachtspaleis, Septemberlichten en Marina. In het voorwoord schrijft Zafón dat van al zijn gepubliceerde werk Marina zijn favoriet is en het een einde van “eerste jeugd” omvatte.

Waar gaat het over?

Vijftien jaar later is de herinnering aan die dag bij mij teruggekomen. Ik heb de jongen gezien die in de nevel van station Francia ronddoolde en de naam van Marina lichtte opnieuw op als een verse wond. Allemaal bewaren we een geheim op de zolder van de ziel, achter slot en grendel. Dit is het mijne.

In mei 1980 verdwijnt de 15-jarige Oscar Drai plotseling van school in de oude stad van Barcelona. Zeven dagen en nachten weet niemand waar hij uithangt…

Zijn verhaal begint in het oude stadshart van Barcelona, waar hij Marina en haar vader Germán Blau, een portretschilder, ontmoet. Marina neemt Oscar mee naar een kerkhof, om getuige te zijn van een macaber ritueel dat elke vierde zondag van de maand plaatsvindt. Precies om tien uur ’s ochtends verschijnt een koets, getrokken door zwarte paarden. Er stapt een vrouw uit, in het zwart gekleed, haar gezicht gesluierd, met in haar gehandschoende handen één enkele roos. Ze loopt naar een grafsteen die geen naam vermeldt, maar waarop alleen een mysterieuze afbeelding van een zwarte vlinder met opengeslagen vleugels te zien is.

Als Oscar en Marina besluiten haar te achtervolgen, begint een reis die hen naar de hoogtepunten van een vergeten, naoorlogs Barcelona leidt, een wereld vol aristocraten en actrices, uitvinders en magnaten, en een duister geheim dat op hen wacht in het mysterieuze labyrint onder de straten van de stad.

Verwachtingen

Yvette: Ik bekeek de achterflap en las “mei 1980” en meteen was ik geïnteresseerd. Laat ik nu namelijk zelf van die exacte bouwmaand zijn. Ik las al eerder De schaduw van de wind en dat vind ik echt een prachtig geschreven boek, maar niet per se fantasy. Ik verwachtte een spannend verhaal met weer prachtige beschrijvingen in de stijl die hem zo eigen is, plus dat er weer een puzzel of verwoven speurtocht in zou zitten.

Marc: Ik was toch wel benieuwd, daar ik nog geen enkel jeugdboek /YA van Zafón had gelezen. Ik kende alleen zijn romans voor volwassenen. Ook had ik geen gedachte welke kant dit boek ging opgaan. Maar ik stel mij nogal makkelijk open voor nieuwe dingen en besloot het gewoon op mij af te laten komen.

Sanne: Ik kende Zafón al van zijn boeken voor volwassenen, Marina kende ik nog helemaal niet. Ik had ook geen andere YA van hem gelezen en was daar erg benieuwd naar, vooral omdat zijn eerdere boeken smaakten naar meer. Ik had van te voren verwacht dat het een gruwelijk en mysterieus boek zou zijn, vooral door de pikzwarte voorkant, met bloedrode roos en rode versieringen. Of dit echt feelgood zou zijn, daar had ik mijn twijfels over, ik had van te voren niet verwacht dat het veel romantiek zou bevatten, maar omdat YA veel overeenkomsten heeft met feelgood wilde ik het een kans geven. Tot slot had ik de verwachting dat, in vergelijking met de boeken van Zafóns hand voor volwassenen, Marina wat toegankelijker en minder ingewikkeld zou zijn.

Chantal: Ik heb een aantal jaren geleden De nevelprins gelezen. Dit is een prachtig, mysterieus verhaal met prachtige beschrijvingen van de sfeer en omgeving. Dit verwachtte ik nu eigenlijk meer. Ook had ik de verwachting dat dit een mysterieus, spannend verhaal zou zijn. Nog geheimzinniger dan De nevelprins.

Genre of Melange?

Marc: Een groot deel van het verhaal gaat over een “soort” Frankenstein met een geleerde die lijken terug tot leven wil brengen. Hierdoor past het echt in de genres horror en fantasy. De relatie tussen de jonge hoofdpersonages maakt dit boek echter tot een (liefdes)roman en een YA-verhaal. Een genremelange inderdaad.

Yvette: Door het hele verhaal heen kreeg ik onderhuidse rillingen, er broeit iets onder de oppervlakte, iets niet van deze aarde. Op de oppervlakte is er dan juist de coming-of-age en de prille relatie van Oscar en Marina, wat het meer in de richting van een YA of roman schuift. De mooie, vloeiende zinnen en de beschrijving van de stad maakt het juist een literair boek en je ziet de volwassen bestsellers er al in doorschemeren. Echter het bovennatuurlijke aspect maakt dit boek fantasy en horror, alsof je een jonger zusje leest van Mary Shelly of Edgar Allan Poe (categorie Gothic horror). Ik vind het echt een hele duidelijke genremelange, voor ieder wat wils en zeker geschikt voor de volwassen lezer!

Sanne: Wat mij betreft is Marina een geschikt boek voor een genremelange. Doordat iemand door liefde gedreven wordt tot lugubere handelingen, neigt het boek naar horror, de zoektocht geeft het boek mysterie mee, het surrealistische karakter een toon van fantasy en de liefde een zweempje feelgood. Een combinatie van ingrediënten die zorgt voor een hele fijne genremelange, waar iedereen, maar zeker de breed geïnteresseerde lezer, van kan genieten. Dit brede karakter van Marina laat mijn interesse in de andere YA van Zafón groeien, ik verwacht in de toekomst zeker nog meer van hem te lezen.

Chantal: Het boek heeft een hele bijzondere uitstraling. Het is duister en beeldend geschreven met oog voor detail en gevoel. Het is zeker een melange van verschillende genres. In eerste instantie is het een coming-of-age boek met een ontluikende liefde tussen Marina en Oscar, waardoor het een YA boek wordt met een hint van Feelgood. Daarnaast gaat het over iemand die geen afscheid kan nemen van zijn geliefde en hiervoor hele afschuwelijke praktijken uitvoert. Dit neigt dus naar de Horror en Fantasy. Het verhaal is heel beeldend geschreven en valt daardoor zeker onder een Literair werk. Maar er zitten zeker elementen in van een Thriller. De vaart zit er aardig in en je bent constant op je hoede wat er kan en gaat gebeuren. Het is een heel onvoorspelbaar verhaal met verschillende wendingen in het verhaal. De spanning wordt steeds weer opgebouwd. Af en toe kom je tot rust door de prachtige, sfeervolle beschrijvingen van Barcelona.

Conclusie

Dit boek is duidelijk een melange van verschillende genres. Je kunt zeggen dat alle genres vertegenwoordigd zijn in dit boek. Zelfs Non-Fictie, want Barcelona wordt op een prachtige, schilderachtige manier beschreven. Je waant je gewoon in Barcelona tijdens het lezen. Dit boek is geschikt voor zowel jonge als volwassen lezers. Je hoeft niet per se eerder een boek van Carlos Ruis Zafón gelezen te hebben om te kunnen genieten van dit boek. Maar voor mij geldt dat ik zeker meer van hem ga lezen. Mijn moeder heeft de serie Het kerkhof der vergeten boeken. Alleen deel 4 nog niet, maar die ga ik zeker gauw voor haar kopen en dan ga ik deze serie ook lezen.

We hebben het boek met veel plezier gelezen. Dit was een heel leuk project. Met vier verschillende mensen van drie verschillende Clubs hetzelfde boek lezen en hierover te praten en van gedachten te wisselen. Het is heel interessant om te zien wat iedereen van het boek vindt en het heeft beleefd. Ik hoop dat jullie het boek ook gaan lezen en ons kunnen laten weten wat jullie ervan vonden. Onder welk genre plaatsen jullie dit boek? Vinden jullie dat de Genre Melange is gelukt?

Wil je ook de andere artikelen lezen over Marina?  Lees hier het artikel van Sanne en hier het artikel van Yvette & Marc.

Veel leesplezier.

Groetjes,

Chantal