6 december, tijd voor een nieuw duimpjesverslag! Uit de releaselijst van de maand november selecteerden wij enkele titels, waarna de leden van onze Facebook-groep beslisten dat we Meisjes vermist van Agustín Martínez zouden lezen. Xander Uitgevers vond dit zo leuk dat ze ons e-books en papieren boeken toestuurden, onze dank is groot! 

In het bergdorpje Monteperdido, dat onder de dreigende toppen van de Spaanse Pyreneeën ligt, verdwijnen op een dag twee elfjarige meisjes. Ze zijn nooit meer gezien. De hechte gemeenschap van het dorp lijdt onder het verlies van Ana en Lucia. Vijf jaar later wordt er een gecrashte auto in een ravijn gevonden. In die auto vindt de politie de nu zestienjarige Ana naast het lijk van een man. Ze is gewond en in shock, maar ze leeft. Waar is Lucia? Leeft ze nog? Commissaris Sara Campos heropent de zaak. Een wanhopige zoektocht naar Lucia begint. Onder de inwoners van Monteperdido groeien de verdenkingen ongebreideld: was de dader een vreemde, of een van hen? 

Wordt het Duim omhoog of Duim omlaag? 

Fany: Oh, wat heb ik genoten van dit Spaanse thrillerdebuut. De schrijver heeft een vlotte schrijfstijl, gebruikt prachtige zinnen en neemt je mee in zijn verhaal. Ik begon te lezen en kon het boek niet meer wegleggen. Monteperdido, het kleine bergplaatsje, gaat samen met zijn personages leven. Wanneer het onderzoek heropend wordt, blijkt dat iedereen verborgen kanten en geheimen heeft. Ook de slachtoffers Ana en Lucia hebben meerdere gezichten. Een dijk van een debuut dat een ontluisterend beeld over een samenleving geeft en graaft in de gedachten van zijn personages. Meisjes vermist is niet alleen spannend, maar beschrijft de kilte in de harten treffend en geeft wanhoop, angst, wantrouwen en wraakgevoelens realistisch weer. 

Elly: Meisjes vermist is een prima thrillerdebuut. Het boek begint met een korte terugblik van vlak voor en na de ontvoering van de meisjes. Als lezer word je heen en weer geslingerd, vooral als Ana, een van de meisjes, na vijf jaar terugkomt. Wat is er gebeurd en waar is Lucia? Er passeren veel mannelijke dorpsbewoners en mannen uit de omgeving en bij elk nieuw personage denk je 'het zal toch niet zo zijn dat hij er iets mee te maken heeft'. De schrijfstijl is prima, er zit vaart in het boek. Het plot is goed uitgewerkt, er zijn vele verdachten, waardoor het spannend blijft tot het einde. Sara Campos en partner Santiago Bain zijn twee totaal verschillende personages. Sara wil graag doorpakken, maar Santiago wil haar behoeden voor te veel stress. Ik heb dit boek met plezier gelezen en het krijgt dan ook de groene smiley. 

Chantal: In het begin vroeg ik me af hoe dit boek zo dik kan zijn, terwijl één meisje al vrij snel gevonden is. Daar kwam ik gauw genoeg achter. Het is een verrassend boek met verschillende twists. Je wordt regelmatig op het verkeerde been gezet en leeft mee met het nog vermiste meisje en het al bevrijde meisje. Het verhaal is vlot en spannend geschreven. Je blijft doorlezen. Ik heb het in één ruk uitgelezen, ik kon gewoon niet stoppen. Het einde is ook heel erg verrassend. Hierover kan ik natuurlijk niets verklappen, dan moet je toch echt zelf het boek gaan lezen. Mijn duim gaat zeker omhoog voor dit boek. 

Kees: Twee vermiste meisjes en een van hen wordt na vijf jaar teruggevonden. In principe kan dit voer voor een spannende thriller zijn. Maar echt spannend, op een groot deel in één hoofdstuk na, vond ik het eigenlijk nergens. Dit komt waarschijnlijk omdat het verhaal, ondanks de regelmatige kleine sprongen in tijd, in een redelijk traag tempo voortkabbelt. Toch intrigeert het wel en heeft het diverse interessante en soms ook wel verrassende ontwikkelingen. Daardoor blijft het wel degelijk boeien. Vanaf het moment dat Ana terug in het dorp is, voel je dat het dorp verdeeld wordt, maar ook dat een aantal inwoners zijn geheimen heeft. Die heeft Sara Campos, een van de Madrileense rechercheurs, ook. Deze geheimen worden steeds meer onthuld waardoor de toch al sterke personages meer diepgang krijgen. Het eind van het verhaal heeft een onverwachte ontknoping en, hoewel ik tijdens het lezen wel eens vond dat het boek wat van een roman wegheeft, is thrillerwaardig. Of Meisjes vermist het enige boek met Sara blijft, weet ik niet. Wel weet ik dat ze uit zou kunnen groeien tot een evenwichtig seriepersonage. 

Joyce: Meisjes vermist speelt zich af in en rond Monteperdido, een afgelegen dorp in de Centrale Pyreneeën. Zoals Spaans auteur Agustín Martínez zelf schrijft, is het een dorp 'waar de levens van dieren en mensen nauw met elkaar verbonden zijn'. Hij slaagt er geweldig in om deze sfeer te laten overkomen in het boek. Je voelt je als lezer een indringer, net als de Madrileense rechercheur Sara Campos belast met het onderzoek. Door de bewoners en betrokkenen het verhaal te laten vertellen belicht Martínez het verhaal van alle kanten, ook de steeds grotere verdeeldheid in het dorp, maar vooral de geslotenheid. Het trage tempo in het verhaal draagt hier alleen maar aan bij en is geen moment een belemmering. Het verhaal is boeiend door de onderlinge verhoudingen, die ook de spanning in het verhaal brengen. Het steeds oplopende aantal vragen doet dat ook. Het enige minpuntje is dat het verhaal een lange introductie heeft en iets eerder op het onderzoek had kunnen focussen. Aan de andere kant leer je Sara wel kennen en ben ik benieuwd naar volgende delen. 

Greet: Vermiste meisjes heeft iets waardoor je meteen geboeid raakt en dat het hele boek door blijft. Van nagelbijtende spanning is bijna nooit sprake, maar de sfeer is zo ontzettend goed neergezet dat je alleen maar weten wil hoe dit afloopt. Monteperdido, een geïsoleerd bergdorpje in de Pyreneeën, waar niemand eerlijk lijkt te zijn. Commissaris Sara Campos, die speciaal uit Madrid is overgekomen, is bij momenten dan ook de wanhoop nabij. Ze is een personage dat tot de verbeelding spreekt, het zou me niet verbazen moest zij tot een seriepersonage uitgroeien, haar bizarre jeugd geeft daar alle aanleiding toe. Ook de andere karakters in Meisjes vermist werden door Martínez goed uitgewerkt, al zijn ze misschien iets te veel in aantal. Mooi opgebouwd verhaal, je wordt als lezer verschillende keren op het verkeerde spoor gezet. De ontknoping had ik totaal niet zien aankomen, maar ze is wel bevredigend. Martínez is absoluut een auteur om in de gaten te houden. Duim omhoog voor zijn debuut. 

Karina: Het kostte me erg veel moeite om in het verhaal te komen dat Martínez vertelde in Meisjes vermist. Ik legde mijn e-reader regelmatig weg en had ook niet heel sterk de behoefte om urenlang te lezen in dit boek. Nergens werd Meisjes vermist echt spannend en als er al iets gebeurde was dat binnen enkele regels weer voorbij. Het draaide voor mijn gevoel vooral om hoe men in een gesloten samenleving als Monteperdido met elkaar samenleeft en ik had daardoor meer het gevoel een roman te lezen met een spannende kant dan een thriller. Wat Martínez wel goed gelukt is, is om de omgeving te schetsen en de naargeestigheid van deze omgeving over te brengen op mij. Dat maakte het lezen echter niet bepaald makkelijker, net zomin als de overdaad aan irrelevante informatie. Mijn duimpje gaat dan ook echt omlaag voor Meisjes vermist.

Evy: De opmars van de Spaanse thriller is in 2017 goed begonnen. Na Dolores Redondo kunnen we nu weer kennismaken met een nieuwe auteur. Het is duidelijk dat Martínez houdt van de streek waar dit boek zich afspeelt. De omgeving, de verlaten bergtoppen met daartussen het dorp Monteperdido, is van grote invloed op de sfeer in het boek. De geheimen die zich in het dorp schuilhouden worden een voor een ontrafeld door Sara Campos, een 'buitenstaander'. Sara is een intrigerend hoofdpersonage en sprak mij erg aan. Er gebeurt heel veel in het boek. Op sommige momenten vroeg ik me af of er niet té veel gebeurde, maar het boek blijft wel steeds spannend en verrassend. Ik wou echt steeds doorlezen om te weten hoe het verhaal nu precies in elkaar zat, want telkens als je dacht het te weten, ging het toch weer net de andere kant op! 

Silvia: Wat een goed debuut van Agustín Martínez dat zeker naar meer smaakt! Met deze uitspraak geef ik direct mijn oordeel over dit duimpjesboek. Het kostte tientallen bladzijden voor ik me in het verhaal thuis voelde. Dit had vooral te maken met de vele personages met Spaanse namen. Ook de mysterieuze, niet warme sfeer van de omgeving zorgde ervoor dat ik er moest inkomen. Omdat de karakters goed worden uitgediept, gaat het verhaal toch leven. Het is niet zozeer de spanning die me aan de bladzijden gekluisterd hield als wel het mysterieuze van de personages en de omgeving. Vooral de beschrijving van de bergen van de Pyreneeën op de grens van Spanje en Frankrijk maakt dat het verhaal een extra dimensie krijgt. Onverwachte gebeurtenissen zorgen dat je af en toe afdwaalt en het pad naar de oplossing uit het oog verliest, een pad vol verrassende verwikkelingen. Ik heb genoten van dit debuut. Een eventuele volgende thriller van Agustín Martínez zal ik zeker oppakken. Al was het alleen maar om te ervaren hoe het verder loopt met een aantal van de hoofdpersonen. 

Conclusie : Wij vinden Meisjes vermist een absolute aanrader! 

Heb jij het boek ook gelezen of ben je het van plan? Laat ons vooral weten wat je ervan vond! 

Op woensdag 3 januari volgt een nieuwe aflevering van onze duimpjesrubriek, we bespreken een boek uit de releaselijst van de maand december. 

Tot dan, 
Greet & co