Duorecensie de Rode Magneet
Marjolein en Janneke lazen samen de Rode Magneet, het tweede boek van de Nederlandse Bertina Mulder. De Rode Magneet vertelt over de eerste bemande reis naar Mars waar de astronauten een kolonie moeten stichten. Bertina Mulder presenteerde haar boek op 8 maart bij boekhandel Waanders in Zwolle. Zelf noemt ze het boek een psychologische thriller, wij waren echter benieuwd of het boek door het thema ook een sciencefiction kant zou hebben.
Mulder schreef het boek met de eerste bemande Marsreis van Space-X in het vooruitzicht. De bedoeling is dat er in 2024 een eerste groep astronauten naar de rode planeet gestuurd worden. Met de Rode Magneet schrijft Mulder een boek wat antwoord probeert te geven op vragen die gesteld worden rondom de Marsmissies. Mogen wij ons wel een andere planeet toe-eigenen? Wat betekent het op ethisch gebied? Wat betekenen het verblijf en de reis voor Marskolonisten? Voor het schrijven van haar boek liet Mulder zich uitgebreid toelichten door experts op het gebied van Marsreizen waardoor haar fascinatie voor Marsmissies alleen maar groeide. Rond 5 mei wordt er daarom een voorwerp met haar naam er op afschoten richting Mars tijdens de lancering van de InSight Marslander van NASA.
Doormiddel van een vraaggesprek met elkaar nemen Marjolein en Janneke jullie mee naar de aantrekkingskracht van de Rode Magneet.
Welk personage uit de Rode Magneet vind je het best beschreven en waarom?
Marjolein: Ikzelf vind Diana heel herkenbaar. Ik ben zelf ook een klein zusje en herken de broer/zus relatie tussen haar en Justin. Daarnaast vind ik dat ze de juiste combinatie van zorgzaamheid en pit heeft.
Janneke: Voor mij is dat Chris. Het verhaal wordt met hem geopend en ik voelde gelijk sympathie. Zeker toen bleek dat zijn partner er niet meer was en hij een oude vriend ging helpen. Hij kwam op mij over als een eerlijk, gevoelig man.
Marjolein: Ik vond Chris inderdaad ook heel sympathiek.
Het idee van een kolonie op Mars met een realityprogramma heb ik volgens mij wel eens voorbij zien komen. Stel dat dit gerealiseerd wordt zou jij je aanmelden?
Marjolein: De kans dat ik mij zou aanmelden is heel klein. Buiten dat ik vliegangst heb, dus in zo'n raket stappen niks voor mij is, is de giftige omgeving die Mulder beschrijft ook niks voor mij. Ik wil lekker de natuur in kunnen. Daarnaast houd ik van water. Zwemmen zou ik teveel missen. Ook kan ik niet zonder mijn familie dus mocht het om de een of andere reden toch zo ver komen moeten zij met mij mee.
Janneke: Dat van dat Marsprogramma klopt ja! Het is ook nog eens een Nederlands initiatief: Mars One. Zelf zou ik mij niet opgeven ik geef wat dat betreft teveel om mijn familie en heen en weer reizen zou niet of heel lastig mogelijk zijn. Daarnaast, waar moet ik op Mars al mijn boeken laten?
Marjolein: Mijn boeken inderdaad die kan ik dan niet meenemen. Nee het wordt steeds minder aantrekkelijk dat Mars.
Als je het boek leest vanuit een Science Fiction oogpunt, wat vind je dan het meest opvallende onderdeel van het boek?
Marjolein: Nou ik vind het niet echt sciencefiction, maar als ik wat moet kiezen zou ik zeggen het overleven op Mars.
Janneke: Voor mij was hetgene wat het een sciencefiction tintje gaf eigenlijk alles vanaf het moment dat de raket vertrok. Het overleven in het ruimteschip, het stichten van een kolonie en het vervolg op de eerste raket.
Denk je dat het in de toekomst echt mogelijk wordt om kolonies te stichten buiten aarde, wat zou daar voor nodig zijn?
Marjolein: Ja ik denk dat er al heel wat briljante geesten mee bezig zijn. Het zou super zijn als we een planeet vinden waarop geleefd kan worden. Maar het zou mij niet verbazen als er een kolonie gesticht wordt op een van de planeten in ons sterrenstelsel. Ze zijn zo ver met technologie om leefbare omgevingen te maken dat wij het misschien nog wel zullen zien.
Janneke: Daar ben ik het mee eens. Zeker als je kijkt hoe lang men al bezig is met onderzoeken naar Mars en mogelijke bewoning van de planeet en de aanwezigheid van water. Ik denk dat ik het mooi zou vinden het nog mee te kunnen maken (op televisie dan) in mijn leven.
Voldeed het boek aan de verwachtingen die je vooraf had?
Marjolein: Nee, ik vind het totaal niet in ons genre passen. Echter vind ik het wel een hartstikke goed geschreven boek. Het las lekker weg en hield mij in zijn greep. De woorden "psychologische thriller" die op de voorkant staan kloppen wel.
Janneke: Ik had meer sciencefiction verwacht. Deels past het goed in ons genre maar ik denk dat het een betere aansluiting had gevonden bij het spannende genre en dan inderdaad de wat meer psychologische hoek. Ook is het, vind ik, een aanrader als je van ruimtevaart houdt. Net als Marjolein vond ik het wel een ontzettend goed geschreven boek, Bertina Mulder weet je van begin tot einde geboeid te houden en maakt van het boek een echte pageturner.
