De film The light between oceans is gebaseerd op het gelijknamige boek van M.L. Stedman uit 2012. Toen de film uitkwam in 2016 werd het boek opnieuw uitgegeven en voor de heruitgave werd de filmposter gebruikt als omslag. Het boek trok meteen mijn aandacht. Ik weet het: 'Don't judge a book by its cover' maar wow deze vond ik zo mooi! Maar dat zegt natuurlijk nog niets over de inhoud. Hoog tijd om daar verandering in te brengen. Ik las eerst het boek en keek daarna de film. Lees je mee?

Door: Janneke

Het verhaal

Het is 1926, en Tom en Isabel Sherbourne bemannen een afgelegen vuurtoren voor de kust van Australië. Het is een stil en eenzaam leven voor het jonge, ongewenst kinderloze stel. Tot er na een storm in april een reddingsboot aanspoelt met twee mensen erin: een dode man en een springlevende baby. In de wetenschap dat het nog zes maanden duurt voordat hun aflossing zal arriveren, begraaft Tom de man en ontfermt Isabel zich over de baby, een meisje. Al snel krijgt Isabel een sterke band met haar. Ze haalt Tom over om net te doen alsof het hun kind is, maar door deze leugen komt hun relatie onder druk te staan. De spanning neemt nog verder toe wanneer ze na twee jaar terugkeren naar het vasteland. Daar worden ze geconfronteerd met veel vragen van hun vrienden en familie, en met een wanhopige vrouw op zoek naar haar dochtertje...

Het boek 

Ik kies er bijna altijd voor om het boek eerst te lezen voordat ik de film kijk. Als ik het verhaal door de film al ken, heb ik vaak niet het geduld om het boek te gaan lezen. Bovendien ben ik na het lezen van het boek nieuwsgierig hoe ze het verfilmd hebben en welke uitvoering van het verhaal beter is. The light between oceans of in het Nederlands Het licht van de zee verscheen voor het eerst in 2012. Ik koos ervoor om het Engelse e-book te lezen, omdat ik had verwacht dat de beschrijvingen in dit boek veel mooier zouden overkomen in het Engels. Achteraf was ik heel blij met deze keuze want het is een prachtig verhaal om langzaam te lezen. Het tempo van het verhaal is laag en dat komt goed over als je er echt de tijd voor neemt om het te lezen. Vooral het eerste deel waarin Tom Sherbourne aan het bijkomen is van de verschrikkingen van vier jaar in de Eerste Wereldoorlog en eigenlijk alleen maar op zoek is naar eenzaamheid. De beschrijvingen maakt de lezer bewust van de vreselijke tijd die hij heeft meegemaakt en doen je met Tom meeleven. Wanneer hij Isabel tegenkomt gun je ze niets anders dan een gelukkig leven en je leest hoe Tom langzaam weer wat tot leven komt dankzij Isabel. Hij doet alles voor haar zoals haar gelukkig maken met het babymeisje dat onverwachts aanspoelde. De tweestrijd waar hij in terechtkomt is heel moeilijk om te lezen. Zijn hoofd zegt dat hij het gevonden kind aan moet geven, maar zijn hart wil Isabel gelukkig zien.

In het tweede deel van het boek speelt de echte moeder van het dochtertje ook een grote rol en wordt de lezer geconfronteerd met de situatie van beide moeders. Dat deel spreekt minder tot de verbeelding, maar zet je wel aan het denken.  

De film

The light between oceans kwam als film uit in 2016 en de hoofdrollen worden gespeeld door Michael Fassbender en Alicia Vikander. Zoals ik al zei was ik erg onder de indruk van de prachtige filmposter en begreep toen pas dat het een verfilming van een boek was. Na het lezen van het boek was ik erg benieuwd of ze de rustige en beschrijvende stijl van het boek goed over konden brengen. En ik kan niet anders zeggen dat na het lezen van het boek de film zeker niet teleurstelde! Fassbender bracht zonder woorden de emoties die in het boek beschreven worden over in de film. De prachtige beelden van de natuur, bijvoorbeeld het eiland waar Tom en Isabel wonen, worden in de film tot leven gebracht. De film was echt prachtig en net als bij het boek kon ik een traantje op het einde niet voorkomen.

Eindoordeel

Ik ben echt heel erg onder de indruk van zowel het boek als de film en vind het moeilijk om te kiezen welke beter is. Dus dat doe ik gewoon niet maar zeg: kijk de film of lees het boek of allebei! Want ze zijn allebei echt heel mooi en bijzonder. De voorspelbaarheid van het verhaal doet niet af aan de kwaliteit want een spanningselement is niet de kracht van dit verhaal. Zelfs tijdens het lezen wordt het einde al vrij snel duidelijk, maar dat maakt niet uit want je zit midden in de emotionele achtbaan van de hoofdpersonages en je eigen geweten wordt ook flink op de proef gesteld. Dat het niet altijd goed of kwaad is, komt in dit verhaal heel erg naar voren. Beide moeders handelen zoals zij denken dat het beste is en wat het beste voor het kindje is. Wat zou ik zelf doen in zo’n situatie? Dat vraag je je af tijdens het lezen van het boek of het kijken van de film en eerlijk gezegd heb ik geen idee. Maar het zet je aan het denken en doet je realiseren dat niet altijd alles zo zwart wit is.  

Trailer