Buddy read: Ik geef je de zon - Jandy Nelson
Hallo daar, het is weer zaterdag, dus tijd voor een nieuwe buddy lezen! We zitten nog steeds in september dus ook vandaag lazen we een boek uit eigen kast. Lore en Marleen lazen een YA met een hoog feelgood gehalte, namelijk Ik geef je de zon van Jandy Nelson. Een boek dat erg goed beoordeeld wordt op Hebban en bij veel lezers erg populair is. Bij beide dames stond het boek al langer dan een jaar in de kast, dus hoog tijd om 'm eindelijk eens open te slaan.
Door: Lore & Marleen
Waar gaat het boek over:
Jude en haar tweelingbroer Noah zijn onafscheidelijk, totdat er iets tragisch gebeurt waardoor ze compleet uit elkaar groeien. Noah probeert ondertussen zijn homoseksualiteit een plek te geven, terwijl Jude een verschrikkelijke eerste keer heeft gehad en steeds meer in zichzelf keert.
Wisselend tussen de perspectieven van Jude als ze zestien is, en Noah als hij dertien is, komt de lezer er langzaam achter wat er is voorgevallen en hoe dat deze tweeling voor de belangrijkste jaren uit hun leven uit elkaar heeft gedreven.
Wat vinden we ervan?
Marleen: Wat leuk dat we een keer een buddyread samen lezen, Lore. En dan ook nog een boek dat al zo lang op de plank lag! Ik ben heel erg benieuwd, heb al veel goede reacties gelezen, maar ik ben ook wat teleurstellingen tegengekomen. Heb jij al veel over dit boek gelezen? En hoe lang staat het boek bij jou al in de kast?
Lore: Onze eerste buddyread samen denk ik, gezellig! Ik heb ook al veel meningen gehoord, vooral positieve maar ook een minderheid negatieve. Na het eerste hoofdstuk zit ik nog niet meteen in het verhaal. Het boek staat er al veel te lang eigenlijk, ik kocht het vorig jaar op de boekenmarkt in Deventer.
Marleen: Haha, echt? Ik ook! Ik heb 'm speciaal gekocht omdat toen net een nieuwe druk was verschenen, met hele mooie kleurtjes! Ondanks dat ik de schrijfstijl erg mooi vind, is het soms ook wel een beetje overdreven. Het duurde hierdoor ook wel eventjes voordat ik in het boek zat.
Als je je soulmate ontmoet is het alsof je een huis binnengaat waar je eerder bent geweest: je zult de meubels herkennen, de foto's aan de muur, de boeken in de kast, de inhoud van de laden, en als het moest zou je je weg op de tast kunnen vinden.
Lore: Ik zie net dat ik al over de helft ben. Vlot lezen doet het wel, al vind ik het nog steeds een heel raar verhaal. Ik kan niet stoppen met lezen, maar ik weet ook niet goed wat er juist allemaal gebeurt. Ik mis de samenhang tussen de delen van Noah en Jude. Ze heeft inderdaad een hele mooie schrijfstijl. Ik zat wel meteen in het boek, maar stoorde mij ook aan een paar dingen. Het wisselend perspectief is voor mij een echte meerwaarde. Boeken die dit hebben, hebben altijd een streepje voor.
Marleen: Het is zeker geen standaard YA/Feelgood verhaal. Het duurde ongeveer 150 pagina's voordat ik het in verhaal zat, maar daarna kon ik het inderdaad niet meer wegleggen. Ik moest en zou weten wat er allemaal tussen Jude en Noah is gebeurd en welke geheimen tussen beide speelden.
Lore: Ik kon het boek ook niet meer wegleggen, ik had het heel snel uit. Ik sluit het boek af met een dubbel gevoel. Het is een prachtig verhaal met heel mooie symboliek, maar toch miste ik iets. Ik heb geen idee wat, maar net dat beetje om het een vijf te geven mis ik. Voor mij is het dus een mooie vier sterren geworden.
'Maar misschien bestaat iemand uiteindelijk uit een heleboel mensen,' zeg ik. 'Misschien voegen we die mensen den hele tijd samen.'
Marleen: Ik vond Ik geef je de zon juist heel erg mooi en was echt positief verrast. Aan het begin was ik een beetje huiverig dat het boek zou tegenvallen, maar ik twijfel juist of ik het boek 4 of 5 sterren zou geven!
Lore: Ik zou het boek zeker aanraden aan vrienden. Een boek dat iedereen gelezen moet hebben!
Marleen: En nu hebben we natuurlijk ook nog de vraag of het nou echt YA is of ook een beetje feelgood? Wat vind jij?
Lore: Voor mij is het eigenlijk een perfecte mengeling. Het is zeker een YA, de typische tienerproblemen met het zoeken naar je eigen identiteit wordt heel mooi beschreven. Ik sloot het boek ook af met een echt feelgood gevoel. Diversiteit dat mooi verwoord wordt en dan met een feelgood einde. Ik zou het dus zowel aan mijn feelgood als aan mijn YA vrienden aanraden! Jij?
Marleen: Ja absoluut! Het is zeker een YA maar met een hoog feelgoodgehalte! Ik schaam me een beetje dat het zo lang heeft geduurd voordat ik 'm uitlas!
