De Buddy read van september staat in het teken van boeken uit eigen boekenkast die er ongelezen staan. Deze week lazen Marieke en Sanne een boek dat bij beiden in de lijst ongelezen boekenkast boeken te vinden was.

Korte samenvatting
Mexico, 1910. Op een haciënda woont Mama Elena met haar drie dochters Tita, Rosaura en Gertrudis. De levens en liefdes van de drie zusters worden door Laura Esquivel op weergaloze wijze beschreven in haar klassieke liefdesroman. In deze geïllustreerde editie zijn de maaltijden van de jongste dochter Tita bewerkt tot twaalf recepten om zelf te maken, met uitgebreide kookaanwijzingen. In nauw overleg met Laura Esquivel hebben Mecky van den Brink en Her Jobse de betovering van het verhaal weten te vangen in onverwachte beelden van het hedendaagse Mexico. Zij bewerkten foto s en materialen van Mexicaanse markten, doopfeesten, huwelijken en begrafenissen, en zo ontstond een uniek boek.

Het boek is voor het eerst in Nederland verschenen in 1991, in 2010 kwam een nieuwe uitgave en een jubileum uitgave in 2017.

De buddy-read
Marieke: Hé Sanne. Leuk dat we allebei dit boek op de plank hebben staan. Staat het bij jou al lang te verstoffen? Ik heb het boek gekocht tijdens Bookstoreday in april, dus dat valt nog best wel mee. Ik heb het toen gekocht omdat het in de aanbieding was, en omdat ik de cover zo mooi vond.

Sanne: Ja oeps, hier staat hij ook al even! Ik heb hem in april gekocht en inmiddels is hij mee op reis geweest naar vakanties in Denemarken en Frankrijk. Uiteindelijk heb ik hem thuis op mijn eigen luie bank gelezen. De cover vond ik ook erg aansprekend, maar ik was ook benieuwd naar de combinatie van een feelgoodverhaal met recepten. Wist je dat het boek een heruitgave is en voor het eerst verscheen in '91? Kon je dat tijdens het lezen merken?

Marieke:
Ja dat van die heruitgave had ik gelezen, maar ik heb daar tijdens het lezen niets van gemerkt. Het scheelt dat het zich afspeelt in Mexico, daar is het leven toch al anders, dus in hoeverre het ouderwets is merk ik dan niet. Daarbij vind ik het een tijdloos verhaal. Liefde, mysterie en recepten, dat kan in alle tijden.
Ik moest er wel even inkomen, pas na het tweede hoofdstuk wist het verhaal met te pakken, en daarna wilde ik eigenlijk ook niet meer stoppen. Was jij gelijk weg in het verhaal?

Sanne:
Ik moest er ook wel inkomen en even wennen. De schrijfstijl is vlot, maar toch anders dan anders. Er gebeuren ook hele merkwaardige dingen in het boek. Haast sprookjesachtig! Ook vond ik het erg bijzonder hoe er weetjes over gerechten en recepten in het boek zijn verweven. Heb jij nog recepten uitgeprobeerd, Marieke?

Marieke:
Haha, nee, die recepten leken me nogal onmogelijk. De vreemde aanduidingen van de hoeveelheden snapte ik niet (achterin staat wel een verklarende lijst, maar die vond ik pas later). En ook de ingrediënten zijn te exotisch, daar begin ik niet aan. Als je in Mexico woont op een haciënda en er is een kokkin, dan is het een heel ander verhaal.
Heeft er wel eens een Mexicaans gerecht bij jou op tafel gestaan?

Sanne:
Toevallig heb ik net gisteravond tortilla's gegeten, maar dat was niet echt authentiek Mexicaans.

Marieke:
Tortilla's is behoorlijk Mexicaans volgens mij. Ik kan ze bij mij thuis ook altijd blij maken met Mexicaanse pannenkoekjes en Doritos en dip. We dwalen lekker af van het boek zo, haha.

Sprookjesachtig, ik vind dat wel een mooie omschrijving van het boek. De hoofdstukken zijn ook meer korte verhalen met een rode lijn van De liefde van Tita en Pedro. Dat maakt het lezen makkelijk, je kan een hoofdstuk lezen en het boek dan even wegleggen.
Als iemand mij zou vragen om het boek kort te omschrijven, dan zou ik daar best moeite mee hebben. Maar in drie woorden: mysterieus Mexicaans liefdesverhaal. Heb jij nog een betere omschrijving in drie woorden?

Sanne:
Ik kan me goed vinden in jouw omschrijving, Marieke. In deze roman zitten zoveel elementen gevangen. Het heeft humor, het staat barstensvol gerechten en recepten, er gebeuren zeer bijzondere dingen. Het heeft iets weg van een sprookje en je bent dan ook zo door het boek heen. Ik heb er van genoten en ben blij dat hij nu uit mijn 'wil ik nog lezen'-kast is verdwenen.  

Conclusie:
Een boek over liefde en de kracht en magie van (Mexicaanse) recepten. Voor wie eens een boek wil lezen dat zeer zeker feelgood is, maar totaal anders, met een tintje magie en aparte humor, dan is dit een aanrader.

Lees hier de recensie van Sanne en hier die van Marieke.