Buddy read: Voor altijd - Harriet Evans
In september lezen we uit eigen boekenkast en dat is een mooie gelegenheid om te kijken welke boeken we uit onze eigen voorraad boeken kunnen buddylezen.
Lore en Nathalie hadden Voor altijd van Harriet Evans nog ongelezen in de boekenkast staan en lazen die samen.
Korte samenvatting
Wanneer Natasha Kapoor naar Cornwall afreist om de begrafenis van haar grootmoeder bij te wonen, wordt ze herenigd met haar grote en ingewikkelde familie. Natasha krijgt het oude dagboek van haar tante Cecily, die op haar vijftiende door een tragisch ongeval om het leven kwam.
Eenmaal terug in haar appartement in Londen moet Natasha ook weer terug naar de realiteit. Haar baan als juwelenontwerper en haar bijna-exman. Maar het verhaal vol liefde, rivaliteit en hartzeer uit Cecilys dagboek laat haar niet los. Zullen Cecilys woorden Natasha inspireren om een nieuwe draai aan haar leven te geven en te kiezen voor ware liefde?
Nathalie:
Leuk om dit boek samen met jou te lezen. Ik vind Harriet Evans heerlijke romantische boeken schrijven. Ik verwacht deze keer dan ook weer zo’n lekker zwijmelverhaal. Ik heb haar boeken leren kennen dankzij het Boekenfestijn. Stiekem hoop ik dat er bij het Boekenfestijn in Utrecht deze maand weer een ander boek van haar ligt, want daar zet ik zo mijn joker voor in. Heb jij al eerder iets van Harriet Evans gelezen?
Het eerste gedeelte van Voor altijd zijn drie verschillende stukken: een proloog uit het verleden, dan een stukje vanuit Natasha in het heden en daarna weer terug naar het verleden via een dagboek van Cecily. Ik vind dit leuk gedaan en het wekt mijn nieuwsgierigheid, ik wil door blijven lezen.
Lore:
Ik had nog nooit eerder iets van Harriet Evans gelezen. Ik liet mij dus helemaal verrassen. Ik kwam het boek ook tegen op het boekenfestijn en besloot het daar te kopen. Ik had zelfs nog nooit van haar gehoord, maar ik wou het er toch op wagen.
De eerste drie stukken zijn heel leuk gedaan. Hierdoor zie je het verhaal meteen op drie verschillende manieren. Dit maakte me wel nieuwsgierig. Ondanks deze nieuwsgierigheid kwam ik echter niet goed in het verhaal. Het duurde me te lang voor er iets gebeurde. Het verhaal vorderde ook heel traag, had jij deze gevoelens ook?
Nathalie:
Ik had me vooraf op ingesteld dat het iets trager zou kunnen lezen, van de andere boeken die ik van haar heb gelezen was dat ook zo, maar toen was het zeker de moeite waard om door te blijven lezen. Ik vond het bij dit boek juist meevallen, dat traag op gang komen van het verhaal, maar dat kan een mind-set van mij zijn geweest.
Ik blader steeds naar het proloog en lees dit stukje opnieuw en opnieuw. Wie waren deze twee personen? Vraag ik me steeds vaker af. Heb jij dat ook?
Het ene moment denk ik: ja, die en die zijn het, maar een hoofdstukje later heb ik weer twee anderen in gedachten. Ik ben heel benieuwd wie uiteindelijk de personen uit het proloog zijn.
Hihi, dit is eigenlijk de voornaamste reden dat ik door blijf lezen. Toen het perspectief weer terug ging naar Natasja baalde ik eventjes, had best nog wel meer willen lezen over de zomer van 1963 in huize Summercove te Cornwall. Lijkt mij als tiener heerlijk vertoeven daar in de zomervakanties: een mooi groot huis waar iedereen welkom is, een privé strand en veel vrijheid van die ouders.
Lore:
Wat gek! Toen ik dit net las, wist ik zelfs helemaal niet meer wat er in de proloog gezegd werd. Geef me eventjes, ik ga het snel eens lezen! Nu herkende ik het meteen en kon het meteen plaatsen in het boek. Al heeft het me tijdens het verhaal niet echt bezig gehouden.
Ik wou ook nog even in Summercove blijven! Ik had ook graag de hele zomer beleefd vanuit het verleden en niet vanuit het dagboek. De stukken uit het verleden trokken me meer aan. Het dagboek bleef voor mij wat aan de oppervlakte. Summercove lijkt me echt de perfecte plaats om op te groeien. Ik zou er zo naartoe willen.
Voor mij had het hele boek gewoon verleden mogen zijn. Voor mij was het leven van Natasja geen echte meerwaarde voor het boek. Deze delen lazen voor mij ook veel moeizamer. Spijtig want de rest van het verhaal kon me wel bezighouden.
Nathalie:
Ik moest even weer in Natasja’s verhaallijn komen, maar zat daar ook zo weer in en vind dit juist ook een leuk gedeelte en onmisbaar in het boek. De twee verhalen vind ik mooi in elkaar verweven en de mysterieuze dood van Cecily houdt me geboeid in het hele verhaal. Ook de personages en de verhoudingen vind ik mooi neergezet: er hangt een broeierige sfeer die op springen staat. Gaat het nog goedkomen in deze familie?
Ik vond dit weer een heerlijk romantisch zwijmelboek van Harriet Evans. En zaterdag ga ik naar Boekenfestijn, hopend dat ik een nog door mij ongelezen boek van haar vind. Zou jij na dit boek nog een ander boek van haar willen lezen, wetende nu, dat haar andere boeken ook iets traag op gang komen?
Lore:
ik twijfel een beetje. Ik ben niet helemaal overtuigd en zal niet snel meer een boek kopen vrees ik. Als ik het zou tegenkomen op het Boekenfestijn zou ik het natuurlijk nog wel een kans geven! Ik hou niet zo van boeken die traag op gang komen dus dat houd me wat tegen. Maar ik wil ook mijn mening niet baseren op 1 boek, dus er zal er ergens in de toekomst nog wel eentje een kans krijgen.
Ondanks het trage op gang komen spreekt het verhaal wel aan. Ik eindig dus met een gemengd gevoel.
Conclusie: leuk romantisch verhaal, maar het verhaal komt iets langzamer op gang.
