In deze maand staat op onze spot de historische roman centraal. Daarom trakteren we jullie op buddyreads met historische romans. Eerder kletsen Marieke en Sanne al over De erfenis van Mozart geschreven door Femke Roobol. Marieke deed dat nog eens dunnetjes over met Lore toen ze samen Roeien naar de Volewijck van Suzanne Wouda lazen. Vandaag is het de beurt aan Mandy en Helma met Nachtblauw van Simone van der Vlugt.

Samenvatting

Na de dood van haar man wordt Catrijn huishoudster bij de familie Van Nulandt. Ze is er op haar plek en kan de vrouw des huizes ondersteunen tijdens haar schilderlessen. Catrijns verleden achtervolgt haar echter en ze moet op zoek naar een andere betrekking. Ze komt terecht bij Evert van Nulandt in zijn plateelfabriek in Delft, waar haar schildertalent op waarde wordt geschat.

Er breken woelige tijden aan. Catrijn overleeft in 1654 de Delftse donderslag die de binnenstad in puin legt ternauwernood en daarna staat ze voor een levensbepalende keuze tussen haar hart en haar hoofd. Wacht ze op haar grote liefde, die voor jaren de zee op gaat, of kiest ze voor de man die haar zekerheid kan bieden?

Simone van der Vlugt verweeft het meeslepende verhaal van Catrijn met een intrigerende periode uit de Nederlandse geschiedenis: de Gouden Eeuw, waarin handel, wetenschap en kunsten een enorme vlucht namen.

Wat vonden wij ervan?

Helma: Leuk Mandy, dat wij ook een keer samen een buddyread doen. Dat was er nog niet van gekomen. Dit was mijn eerste kennismaking met de historische romans van Simone van der Vlugt en ik moet eerlijk zeggen: het smaakt naar meer. Ik vond het erg leuk om zoveel historische werkelijk bestaande personages tegen te komen in het boek. Ik heb bijvoorbeeld nooit geweten dat de beroemde schilder Johannes Vermeer uitbater van een herberg was. Maar ook de opkomst van de plateelbakkerijen in Delft, de uitbraak van de pest en de Delftse donderslag zijn prachtig verweven in het fictieve verhaal van Catrijn. Wat vond jij daarvan?

Mandy: Ook ik vind het ontzettend leuk dat ik eindelijk samen met jou een boek op mag pakken. Ik was net als jij nog niet bekend met haar historische romans, maar ik heb wel al thrillers van haar gelezen en ook al eerder een jeugdboek. Dat haar schrijfstijl fijn is, wist ik dus al, maar zo heerlijk de geschiedenis in duiken, dat had ik eigenlijk al veel eerder moeten doen! Naast dat het fijn weg leest, leer je dus ook nog wat bij, de perfecte combinatie. Ben jij trouwens ooit al eens in Delft geweest? Ik wel en heb daar zelfs het 'echte' Straatje van Vermeer bezocht. Dat in combinatie met de details die zij beschrijft zorgt er echt voor dat het verhaal helemaal tot leven komt.

Helma: Mijn oudste zoon studeert en woont in Delft, maar tot mijn schande ben ik nog niet verder gekomen dan de straat waar hij woont en het plein in het centrum. Maar voor dit jaar staat er zeker een toeristisch tripje op de agenda. Door dit boek ben ik nog nieuwsgieriger geworden naar het Straatje van Vermeer en de Porceleyne Fles. Wat vond jij van Catrijn? Ik kon wel begrijpen dat ze als vrouw in de tijd waarin ze leefde niet op haar grote liefde kon gaan zitten wachten. Ze was wel een sterke vrouw, maar in die tijd had je als vrouw alleen gewoon helemaal niets te betekenen. En ze had het slechter kunnen treffen, vind je ook niet?

Mandy: Oh, zeker doen hoor! Het is een heel mooie stad! Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik van Catrijn moet vinden. Je haalt bij mij gelijk het enige mindere puntje van het boek aan en dat is dat ik Catrijn te modern en vrijgevochten vond voor die tijd, waardoor ik af en toe wat moeite kreeg met de geloofwaardigheid van het verhaal. Ik ben het met je eens dat ze een paar keer flink mazzel heeft gehad door de mensen die zij ontmoette en gebeurtenissen waaraan zij wist te ontkomen. Dat zorgde er ook wel voor dat het steeds spannend bleef, maar af en toe had ze wel iets minder 'feministisch' mogen zijn van mij. Ik twijfelde nog over een ander iets bij dit verhaal en dat was de schrijfstijl. Ergens leest het heel prettig, want het is eenvoudig en je vliegt er echt doorheen. Aan de andere kant had ik af en toe het idee dat ik een kinderboek las. Eenvoudig is prettig, maar kinderlijk eenvoudig... Hoe heb jij dit ervaren?

Helma: Ik had niet direct het gevoel dat ik een kinderboek aan het lezen was, maar ik begrijp wel wat je bedoelt. Haar schrijfstijl is heel toegankelijk en inderdaad soms iets te eenvoudig. Catrijn maakt eigenlijk best wel heftige dingen mee, maar ik voelde er niet echt emotie bij. Het bleef allemaal net even iets te zakelijk en afstandelijk. Wat ik een beetje vreemd in het verhaal vond is dat ze vlucht voor de pest, en op het erf van ouders in paniek alles verbrandt als ze in aanraking met de pest komt en dan vervolgens wel dat kleine meisje dat de pest heeft gaat verzorgen. Na het overlijden van het meisje gaat ze dan nog de broer van dat meisje afleveren bij zijn oom en tante. Ik vond dit eigenlijk weinig tot niets toevoegen aan het eigenlijke verhaal. Had jij dat ook?

Mandy: Ja, die mening deel ik met je. Zeker omdat die jongen nergens meer terug komt in het verhaal en dus inderdaad verder geen bijdrage heeft. Er komen sowieso best veel personages in voor. De ene duidelijk beter uitgewerkt en met een grotere bijdrage aan het verhaal dan anderen. Toch heb ik wel echt met veel plezier dit boek gelezen. Het is behoorlijk veelzijdig. Liefde, spanning, geschiedenis en een stukje cultuur: dit boek heeft voor ieder wat wils.

Helma: Ik ben het helemaal met je eens. Hoewel ik niet echt geraakt werd door het verhaal, heb ik het net als jij toch met veel plezier gelezen en ben ik wel nieuwsgierig geworden naar haar andere historische romans.