Misschien heb je het al eerder voorbij zien komen op verschillende pages, maar sinds kort werken de verschillende clubs samen aan één artikel. Samen lezen ze een boek dat je kunt onderbrengen onder meerdere genres. Vandaag lezen YA en Feelgood samen donkerblauwe woorden, een YA met een hoog Feelgood gehalte. Zeg nou zelf, een boek dat zich afspeelt in de boekhandel kun je toch niet anders dan Feelgood noemen?

Door: Femke & Claudia (YA) en Lore & Marleen (FG)

Marleen: Wat vinden jullie van de cover? Ik waande me helemaal in een ouderwetse boekwinkel met die mooie cover en kon ook niet wachten om er in te beginnen.

Claudia: De cover is ontzettend mooi en origineel, het boek sprak me alleen al door de cover enorm aan

Lore: Ook ik vind de cover echt heel leuk! In het begin had ik het eerder als tegels gezien, maar toen ik doorhad dat het boeken waren, kon ik niet wachten om het verhaal te ontdekken!

Femke: De cover vind ik heel mooi met al die blauwtinten en sprak me ook aan vanwege de boeken. Wat ik ook mooi vind is die boekenpagina’s met een zon uit het hoofdstuk steeds, dat was tussen de hoofdstukken door leuk om te lezen en ziet er ook mooi uit op de rug! 

Marleen: Ik vind de cover ook lekker vrolijk en schattig. Ik hoop op een lief en leuk boek met natuurlijk de perfecte setting! We lezen dit boek samen met YA en FG, vinden jullie dat het boek onder beide genres valt? En waarom?

Femke: YA ja, in feelgood ben ik niet echt thuis maar ik zou zeggen niet helemaal omdat het pas tegen het einde 'goed' komt maar het is wel voorspelbaar in die zin dat je weet dat t goed komt. Dat vond ik wel een beetje jammer, want je verwacht wel dat henry en rachel samenkomen alleen de vraag is wanneer en hoe. Maar het zijn leuke karakters dus dat is leuk om te volgen. Wat vonden jullie van de personages?

Claudia: Het is zeker YA omdat het gaat over jongere personages, die vele momenten voor het eerst beleven (zoals liefde). Ik vind het zeker ook een feelgood; het boek is hartstikke schattig en leuk en je hart wordt er helemaal blij van. Ik vond vooral Henry een ontzettend leuk personage, heel erg grappig en lief. Daarbij is hij een jongen die veel van lezen houdt, wat een enorme plus is.

Lore: Ik vond het vooral YA. Al kan ik er ook wel een beetje feelgood in vinden. De evolutie van Rachel van volledig teruggetrokken naar toch terug kunnen leven vond ik heel mooi neergezet. Dit gaf mij toch wel een feelgood gevoel om te zien dat ze toch over haar verdriet heen komt. Ik vond het bij de personages heel hard opvallen dat er heel veel zij-personages zijn die ook een belangrijk aandeel hebben en ook op hun manier een groot deel van het verhaal bepalen.

Claudia: Iets waar ik benieuwd naar ben: schrijven/markeren jullie in jullie boeken? De tweedehands boekenwinkel in dit boek staat vol met boeken waarin is geschreven namelijk. Ik doe dit zelf niet, ik plak er wel vaak post it notes in bij leuke quotes etc. De enige momenten waarbij ik ooit in een boek heb geschreven waren boeken die ik voor school moest lezen.

Lore: Absoluut nooit, mijn boeken zijn een beetje mijn kindjes. Een kleine kreuk op de rug van het lezen kan ik aan, maar voor de rest moeten ze perfect blijven. Ik denk wel dat als ik in een winkel zou komen waar er al zo'n kast aanwezig is, dat ik mee zou doen. Dan kan ik de fun er wel van inzien. Maar mijn eigen boeken zijn heilig!

Femke: Nee ik doe dat ook niet, maar vind het wel wat hebben in het geval van die winkel. Volgens mij is het of alles of niets; een heel mooi netjes boek of juist een gelezen boek en  zo gemarkeerd, je houdt van het een of van het ander lijkt me.

Marleen: Ik heb hetzelfde een beetje als Lore, maar tijdens het lezen kreeg ik wel sterk de neiging om een pen of arceerstift te erbij te pakken! Aan wie zouden jullie het boek aanraden?

Femke: Ja, ik ook de stijl vond ik heel mooi! Aan mensen die niet van lezen houden want je wordt echt enthousiast van de hele boekenwinkelsfeer die er is en dan zullen ze misschien ook van lezen houden hopelijk? Ik vond hoe het afloopt met de boekwinkel ook heel goed. En de ontwikkeling van henry die eerst alleen maar aan amy denkt en op een gegeven moment weet dat zij het niet is en de boekenwinkel en rachel belangrijker voor hem zijn ook heel goed!

Lore: Ik zou het boek eerlijk gezegd niet meteen aan iemand aanraden. Ik ben met hoge verwachtingen begonnen, maar ik vond het toch wat tegenvallen.

Femke: Ik vond het ook wel een beetje tegenvallen: het was leuk, maar niet zo "Oooh, dit is zo leuk en zo lief en zo goed en maakt me zo blij" boek terwijl ik wel hoge verwachtingen had. Maar toch vond ik het wel een goed boek, alleen was het het niet helemaal voor mij, helaas. 

Marleen: Ik herken dat helemaal, het was een fijn verhaal voor tussendoor maar niet iets wat je drie weken later nog herinnert. 

Claudia: Helemaal mee eens. Ik vond het een leuk boek maar niet heel bijzonder. Ik denk dat het vooral leuk was omdat het zich in een boekenwinkel afspeelt en die sfeer daar was heel erg leuk vond ik. Ik zou het juist niet aan mensen die niet van lezen houden aanraden, aangezien ik denk dat zij de hele boekenwinkelsfeer niet goed kunnen waarderen.

Femke: Inderdaad Marleen! En ja, ik snap wel wat je zegt, Claudia, maar ik hoop stiekem gewoon dat meer mensen lezen door zo'n boek waarin boeken zo centraal staan waardeer ik het lezen en boekwinkels wel nog meer! :) 

Lore: Absoluut waar! Boekenwinkels zijn zoo geweldig. Ik zou meteen in de boekenwinkel in het verhaal willen zijn!

Maar is het nou feelgood of YA?

Wij, Marleen en Lore, zouden het boek eerder onder YA plaatsen. Het boek heeft de typische kenmerken van een YA verhaal. De personages zijn jong-volwassenen die nog wat worstelen met zichzelf en zich tijdens het verhaal ontwikkelen. YA heeft niet altijd het typische liefdesverhaal, maar vaak vindt je dat ook terug bij YA, ook in dit geval. Rachel en Henry groeien in het verhaal naar elkaar toe doordat ze hun verleden leren te verwerken. Dit aspect gaf voor ons dan ook een beetje het feelgood gevoel. Door het verlies van Cal krijgt het verhaal een andere toon mee. Toch is er wel wat feelgood aanwezig. Het verwerkingsproces van Rachel heeft hier een groot aandeel in. Ook George gaf ons een absoluut feelgood gevoel. Zo'n schattige kleine zus die de liefde leert kennen, kan niet anders dan je blij maken. 

In Donkerblauwe woorden staat een boekwinkel centraal. Hierdoor zal elke lezer de fijne sfeer in het boek herkennen. Het is een leuk boek als tussendoortje, maar het heeft geen verhaal dat echt blijft hangen. Voor de genre melange is er een gemakkelijke conclusie te maken: Donkerblauwe woorden is een YA met een vleugje feelgood.