“Ik voel me zeer vereerd en ik ben net als jullie ook verzot op feelgood”, is het eerste wat Sophie Kinsella zegt als ze hoort dat ze is uitverkozen tot Auteur van de Maand april bij We Love Feelgood. Die liefde voor dit genre is natuurlijk niet zo vreemd als je bedenkt dat ze inmiddels al een behoorlijk aantal rasechte feelgoods op haar naam heeft staan.

Door: Helma

Wat misschien niet iedereen weet, is dat Sophie Kinsella geboren is als Madeline (Maddy) Wickham. Ze begon haar schrijverscarrière onder haar eigen naam en haar debuut ‘The Tennis Party’ was direct een succes. Er volgden nog zes romans onder haar eigen naam, maar toen begon het te kriebelen en wilde ze een heel ander soort boek schrijven.

“Toen ik het idee kreeg voor de eerste ‘Shopaholic’ wilde ik een verhaal schrijven dat qua toon nogal afweek van mijn eerdere boeken: jonger, grappiger en geschreven vanuit een ik-persoon. Om de lezers van mijn eerdere boeken niet in verwarring te brengen, besloot ik het te schrijven onder een pseudoniem”, legt Sophie het hoe en waarom van deze stap uit.“Daar kwam bij”, vertelt ze verder, “dat ik totaal niet kon inschatten of ‘Shopaholic’ zou aanslaan. Dus ik dacht bij mezelf, nou ja, als het een flop wordt, weet tenminste niemand dat ik het heb geschreven”. Dat het verre van een flop werd, maar een groot succes, leert inmiddels de geschiedenis en na ‘Shopaholic’ brak ze definitief door als feelgoodschrijfster onder haar pseudoniem Sophie Kinsella.

Studieswitch

Sophie heeft in haar leven trouwens meerdere opmerkelijke keuzes gemaakt. Na de middelbare school koos ze aanvankelijk voor een studie in muziek, maar stapte ze later over naar een totaal andere richting: Politics, Philosopy and Economics. “Ik heb eigenlijk mijn hele leven muziek gemaakt en het neemt ook nu nog steeds een belangrijke plaats in mijn leven in. Muziek studeren was dus een heel logische keuze voor me”, legt ze uit. “Ik had gewoon zelfs nooit een andere studie overwogen. Op het moment dat ik dat besefte kreeg ik de onweerstaanbare behoefte om me in een totaal andere richting dan muziek verder te ontwikkelen. Met name filosofie trok me enorm aan. Ik ben namelijk dol op logisch en abstract denken en redeneren en ik heb er dan ook nooit spijt van gehad dat ik uiteindelijk voor deze richting heb gekozen”.

Uit het leven gegrepen

De personen uit haar boeken hebben allemaal wel trekjes van werkelijk bestaande personen. “Maar het is natuurlijk niet zo dat ik iemand die ik ken gewoon herkenbaar in een boek ‘neerplop’. Trouwens, er steekt sowieso in al mijn heldinnen een klein stukje van mezelf. Meestal is dat dan een van mijn eigen gekke gebreken.Zo heb ik bijvoorbeeld de tic dat ik vind dat ik toch maar mooi geld bespaard heb als ik die mooie trui voor de helft van de prijs kan kopen”, biecht ze lachend op.

“Ik ben ook aardig gedisciplineerd als ik schrijf”, zegt ze als haar schrijfproces ter sprake komt. “Het is mijn doel om rond de 1.000 woorden per dag te schrijven. Het enige dat ik dan echt nodig heb, is koffie, koffie en nog meer koffie”.

Haar inspiratie voor de verhalen doet ze op door om zich heen te kijken. Sophie: “Ik heb altijd mijn radar aanstaan, zoals ik dat noem, door om me heen te kijken en ik ben eigenlijk altijd wel, bijna onbewust, op zoek naar interessante verhalen. Nou is het ook weer niet zo dat ik alle kranten doorspit of zo, maar ik zie en hoor natuurlijk wel van alles”. Als voorbeelden noemt ze het gebrek aan betaalbare woonruimte in Londen, het bijna obsessieve gedrag van mensen om zich maar zo leuk mogelijk voor te doen via de social media en de populariteit van glamping onder haar eigen vrienden. “Dit zijn allemaal onderwerpen waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt in ‘My not so perfect life’”, geeft ze aan. Vooral de ‘picture perfect’ van de social media wordt door Sophie in ‘My not so perfect life’ gehekeld: “Je moet nooit vergeten dat niemand een perfect leven heeft, hoe geweldig ze het ook voorspiegelen. Dus de wijze les is om daar nooit in te trappen”.

Haar boeken zijn inmiddels vertaald in meer dan 40 verschillende talen en uitgegeven in meer dan 60 landen. Omdat ze het volste vertrouwen heeft in de uitgevers die haar vertegenwoordigen, bemoeit ze zich praktisch niet met de vertalingen. “De uitgevers hebben er tenslotte zelf ook belang bij dat mijn boeken kwalitatief goed vertaald worden en ik vertrouw er gewoon op dat ze mijn belangen goed verdedigen. Ik ben er dan ook van overtuigd dat de vertalers prima werk leveren en uiteraard ben ik ze daar heel dankbaar voor”, zegt ze zonder aarzelen. “Een enkele keer neemt een vertaler contact met me op voor aanvullende toelichting op een tekst of een woord en daar geef ik dan natuurlijk graag antwoord op”.

Zelf leest ze allerlei verschillende genres boeken. “Ik hou van allerlei boeken: van Agatha Christie tot hedendaagse schrijvers als Ann Patchett, maar mijn all-time favoriet is toch wel Jane Austen”, bekent ze.

Dierbaar

Als we haar tot slot vragen wie haar favoriete persoon uit haar eigen boeken is, roept ze bijna vertwijfeld uit: “Wat een moeilijke vraag! Ik zou het echt niet weten, want er is in al mijn boeken wel iets aan de hoofdpersoon waar ik dol op ben. Maar als ik maar één boek zou mogen redden uit een brandend huis dan kies ik toch voor het eerste Shopaholic boek. Om de simpele reden dat dat het boek was waarin ik een nieuwe weg insloeg en vormgaf aan de persoon Becky Bloomwood. Een karakter dat voor mij inmiddels voelt als een oude, zeer dierbare vriend”.