De sleutel naar kerst

Door Kirstin Rozema

Margriet staat voor het dressoir met in haar beiden handen een foto. Op de ene foto staat het oude dorpsschooltje, hún schooltje, waar ze Wim zolang geleden leerde kennen. De grote appelboom neemt een belangrijke plek in op het schoolplein. In die boom heeft Wim destijds hun initialen gekerfd.

De tweede foto is er één uit een brochure, die laat zien hoe het dorpsschooltje straks gaat worden. Een complex met vijf grote appartementen, waarvan er een van hen gaat zijn. Een droom, die eindelijk uit gaat komen. Ze gaan wonen op de plek waar al die jaren hun hart al lag. En straks, dat zal over een paar uur zijn. Dan gaan ze met alle bewoners de huurovereenkomsten tekenen en krijgen ze eindelijk de sleutel. Een gedachte die haar vlinders in haar buik geeft. Een gedachte die weer een lach op haar gezicht tovert. Die haar doet mijmeren en haar aan het plannen zet. Die haar spontaan hard doet meezingen met de kerstliedjes die vanaf deze week non-stop worden gespeeld op de radio.

Lees hier het volledige kerstverhaal van Kirstin Rozema