“Dan is het alleen nog wachten op Helma”, zei Sanne donderdagavond in de groepsapp. Helma was na haar yogales direct haar Zen-gevoel kwijt toen ze zag dat ze 162!! appjes had gemist. Na teruglezen snapte ze waar het wachten op was en werd het als grapje bedoelde voorstel van Sanne werkelijkheid: WeLoveFeelgood gaat in stijl naar de Hebban Teamdag 2017.

Zondagochtend 11.00 uur: waar kun je zo vroeg in Breda lunchen? Marieke deed haar huiswerk en met tassen vol boeken belandden negen enthousiaste dames bij de Bagels and Beans, direct naast de boekhandel. De nodige boeken waren binnen de kortste keren uitgewisseld. Om 12.00 uur arriveerde ook Diana bij het restaurantje. Na snelle wissel van outfit, de uitroep “Wauw, had ik echt zoveel boeken uitgezocht” en het verorberen van een bagel met ham waren we klaar om Boekhandel The Grand Theatre te betreden.

“Je hebt je niet aan de dresscode gehouden”, zei Daphne net voor onze binnenkomst tegen een van de Hebban-leden. Ze had haar zin nog niet uitgesproken of ze zag bij een blik naar beneden tien in Hebban-roze polo's geklede dames staan. WeLoveFeelgood maakte een grootse entree.

In eerste instantie hadden we alleen maar oog voor de uitverkoop. Tafels met boeken onder de € 10,=. Zet daar niet de koopgrage dames van WeLoveFeelgood bij. Na een uitgebreide zoektocht, een aantal aankopen en natuurlijk een staatsieportret op de trap van de prachtige boekhandel, sloten ook wij ons aan bij het Hebban Team.

“Wat zien jullie er prachtig uit!”, hoorden we regelmatig zeggen. We vielen dan ook wel op. Een rij van tien roze WeLoveFeelgood shirtjes op de eerste rij in de zaal. Alleen dit maakte de dag al waard. Maar het programma was ook niet mis. Hoofdredacteur Sander Verheijen hield een inspirerend eerste praatje en Martijn Lindeboom daagde ons uit om, na een overvloed van cijfertjes genoemd te hebben, op stellingen te reageren.

Na de pauze, met thee die zelfs na twee suikerklontjes nog te sterk voor woorden was, was het tijd voor schrijvers en uitgeverijen. De debutantenpitch werd geleid door Soraya Vink en was erg interessant. De Vlaamse Jef Schokkaert maakte menig lezer nieuwsgierig naar zijn boek Andromeda en maakte indruk door zijn stelling: "Ik ben arm, maar heb wel een risico genomen om dit boek te kunnen schrijven”. Maar ook Elly Biesters, de debutant van Ongemakkelijke mensen wist ons door haar persoonlijkheid te boeien voor haar verhaal. Hekkensluiter Roxanne Wellens raakte de zaal door te vertellen over haar boek Te waar om mooi te zijn dat gaat over onder andere zelfmoord. De leeslijst groeide langzaam.

Het was tijd voor de mystery guest: Hanna Bervoets. Helemaal 'mystery' was ze niet, want het stond zowel op de site van de uitgever (Hanna Bervoets wordt geïnterviewd op de Hebban Teamdag) als op de site van de boekhandel (Hanna Bervoets signeert haar boek Fuzzie). Hanna vertelde samen met haar redacteur Jelte, onder de bezielende leiding van Jasper Henderson, hoe het proces tussen redacteur en auteur gaat. Gedurende een zeer interessant en boeiend interview werd duidelijk hoe bijzonder de band tussen deze twee mensen is. Samen zorgen zij ervoor dat het beste uit het verhaal en de auteur wordt gehaald. Herinneringen werden opgehaald, de sfeer was luchtig en door het zien van deze twee mensen voelde je succes. Prachtige aanvulling op de dag.

Het programma zat er nog niet op. Drie uitgeverijen kregen de kans om drie boeken te pitchen. 

Lisanne Mathijssen van Harper Collins Holland bracht deze titels onder onze aandacht:
- Mirror, Mirror van Cara Delevingne. De Engelse editie verschijnt in oktober, de Nederlandse (Spiegel)  in november.
- Het Cassandra-effect en een nieuw vormgegeven Niet alles is vergeten van Wendy Walker.
- Zwarte bladzijde van Winnie M. Li. Het verschijnt in september.

Jasper Henderson van Lebowski Publishers noemde:
- Tot bloed op het droge van Jerry Goossens (thriller)
- Mijn vader is een vliegtuig van Antoinette Beumer (roman)
- Ik nog wel van jou van Elke Geurts (roman)
Van deze boeken zijn nog geen boekpagina's en covers.

Een mooie afsluiter om aan de borrel te beginnen. Onder het genot van een drankje en een hapje en een niet te versmaden Hollandse bitterbal werd er nog flink nagepraat over alles wat met Hebban te maken heeft. Rond 17.00 uur liep de dag duidelijk ten einde en hadden we nog lang niet alle andere Hebban mensen gesproken. Maar dat is het enige minpuntje dat over deze dag genoemd kan worden. Hebban Crew bedankt!