Herken je dat? Dat er auteurs zijn van wie je alles wilt lezen? Die je altijd weten te boeien en waarvan alle boeken ook liefst in een eerste druk in je boekenkast staan? De leden van We Love Lit laten jullie maandelijks kennismaken met hun favoriete auteurs. Deze maand legt Helena uit waarom Maarten 't Hart haar favoriete auteur is.

Toen ik voor het eerst literatuurles kreeg op de middelbare school, vond mijn opa het ook tijd om mij kennis te laten maken met zijn favoriete schrijvers. Eén van de eerste boeken die ik van hem mocht lenen was 'Ik had een wapenbroeder' van Maarten 't Hart. Mijn opa was echt een liefhebber van 't Hart, ondanks het feit dat een ouderling die ooit bij hem op huisbezoek kwam vol afschuw had gevraagd wat de boeken van die 'godloochenaar' bij mijn opa in de kast deden. Dit huisbezoek is overigens verder minder dramatisch verlopen dan het huisbezoek dat beschreven wordt in 'Een vlucht regenwulpen'.

Terugkijkend is mijn liefde voor deze schrijver eigenlijk met dat boek begonnen. Ik genoot zo van de humoristische stijl en de thematiek van 't Hart, dat ik al snel alle romans die er tot dan toe van hem verschenen waren had gelezen. Toen ik later trouwde met een man die ook een groot liefhebber was en nog steeds is, was het plaatje compleet. Nog steeds worden nieuwe romans door ons aangeschaft, gelezen, aanbevolen en uitgeleend.

Maarten 't Hart (1944) is van huis uit bioloog. Hij debuteerde in 1971 onder een pseudoniem, maar is vooral bekend geworden door zijn roman 'Een vlucht regenwulpen'. Veel van zijn werken bevatten autobiografische elementen, onder meer over zijn jeugd in Maassluis (hij groeide op in een gereformeerd milieu), zijn liefde voor klassieke muziek en dan met name voor Bach, zijn liefde voor literatuur en zijn ervaringen als bioloog. 't Hart is echt een onafhankelijk denker die zijn lezers meeneemt in zijn redeneringen. Het zijn juist die terugkerende thema's die het voor mij zo prettig maken om de boeken te lezen. De liefde voor Bach en klassieke muziek, die in zoveel van zijn boeken beschreven wordt, spreekt mij enorm aan. Hoe lang het ook geleden is dat je een boek gelezen hebt, sommige scenes blijf je gewoon voor je zien; het bezoek van de ouderlingen in 'Een vlucht regenwulpen', het volkstuinencomplex uit 'De droomkoningin', de grafdelvende vader uit 'De aansprekers' en de papegaai uit 'Het psalmenoproer'. De kritische vragen die gesteld worden, bijvoorbeeld in het meer recente boek 'Magdalena' vind ik briljant; je wordt als lezer uitgedaagd om mee te denken. Of je het met 't Hart eens bent of niet is irrelevant, het denkproces op zich is al interessant genoeg; lang nadat je gestopt bent met lezen, merk je nog steeds dat een boek je op de één of andere manier bezig houdt.

Naast de romans heeft 't Hart ook vele essays geschreven, maar ook novellen, verhalenbundels en biografieën. Hilarisch vond ik 'Het dovemansorendieet - Over de zin en onzin van gewichtsverlies'. Een favoriet boek van deze schrijver heb ik niet echt, maar als je eens iets anders van deze schrijver wilt lezen dan de overbekende Regenwulpen, dan kan ik 'De jacobsladder' of 'De droomkoningin' echt aanbevelen.