Kunnen jullie het geloven? We zijn eindelijk aan het einde gekomen van onze read-a-long! *snik* Wij hadden nóóit kunnen dromen van zoveel enthousiasme, dus héél erg bedankt voor al jullie input, leuke comments en intense discussievragen! Wij vonden het héél leuk om dit met jullie te delen, en hopen dat jullie deze laatste keer ook nog mee doen. We zijn inmiddels aangekomen bij Harry Potter and the Deathly Hallows, het zevende én laatste deel in de Harry Potter-serie van J.K. Rowling, waarin Harry Voldemort voor goed zal moeten verslaan: want de een kan niet overleven zolang de ander leeft... 

UPDATESCHEMA: 

26 maart: Beginnen met lezen

29 maart: Hoofdstuk 1 tot en met 6

Elke: Ben ik de enige die het wel enigszins schattig vond dat Dudley zich wel zorgen maakte om Harry? Dat vond ik een best bijzonder moment... maar ik vond het dan ook weer zo harteloos dat zijn oom en tante echt geen ene kik gaven. Kom op, het is wel je neefje! Ik zal het nooit begrijpen. En Mad-eye die dood is schokt me nog steeds wel een beetje, aangezien hij inderdaad overkomt als een personage dat echt onverwoestbaar is ofzo - heel erg surrealistisch. Mundungus is ook zo'n eikel - pardon voor mijn woorden - maar ik geef hem wel een beetje de schuld... En Hedwig - dat vind ik echt vreselijk... zo zielig.

Het is dan ook weer zo bizar om te lezen dat ze dan bezig zijn met de bruiloft van Bill en Fleur, vooral omdat ze net zo'n heftige gebeurtenis hebben meegemaakt. Ik snap Molly ook wel dat ze Ron, Hermione en Harry veilig wil houden in haar huis, maar ze hebben niet echt een keus... Ron met z'n Ghoul. Echt een vreemd plan. Ik vind het wel leuk dat Hermione allerlei boeken heeft meegenomen om de Horcruxes beter te bestuderen... dat vind ik zo typisch... Oké, ik ga nu verder lezen! 

Claudia: Dit boek begint weer heftig; dit keer met een scene met Voldemort. En Snape en Draco zijn er ook bij! Ik kan gewoon nog steeds niet geloven dat Snape voor Voldemort werkt; ergens vertrouwde ik hem echt! Maar ik denk dat ik er aan moet geloven dat hij toch echt slecht is; hij heeft Harry namelijk weer verraden door te vertellen wanneer hij van plan was van huis weg te gaan. Lief dat Harry de Dursley’s nog steeds wil beschermen, ondanks alles wat ze hem hebben aangedaan. Van Dudley had ik overigens ook niet verwacht dat hij zo lief afscheid van Harry zou nemen. Het is wel een bescheiden afscheid voor al die tijd dat Harry daar heeft gewoond, maar Dudley heeft nog nooit iets van zijn dankbare gevoelens aan Harry laten blijken, dus het is wel heel bijzonder!

En dan moeten ze zorgen dat Harry veilig naar een andere plek kan komen. Wat een spannende scenes! Hagrid en Harry samen op de motor, achtervolgd door Death Eaters en zelfs Voldemort. Gelukkig is de barriere erg effectief; zelfs Voldemort komt er niet doorheen. Maar Mad-Eye en Hedwig zijn wel dood gegaan… Ik hoop echt dat er niet nog meer mensen komen te overlijden; we hebben er al zo veel verloren! Ik snap dat Harry erg bezorgd is over zijn vrienden en niet wil dat ze met hem meegaan, het voelt toch een beetje alsof het zijn schuld is als hen iets overkomt. Maar ik snap Hermoine en Ron ook heel goed; Harry is toch hun beste vriend en ze kiezen er zelf voor om mee te gaan. Ik vind het wel heel dapper van ze. Zou jij het aandurven om op een missie te gaan voor je beste vriend, met een grote kans dat je het niet overleefd? 

1 april: Hoofdstuk 7 tot en met 11

Elke: Ik vind het altijd zo bijzonder om te lezen dat Dumbledore Hermione en Ron ook wat heeft nagelaten. Bij Harry verwachte ik het ook - zelfs toen ik het de eerste keer las. Maar van Ron en Hermione niet per se, want tja, ze kenden Dumbledore niet zo goed. De Deluminator vind ik zo'n interessant ding... maar ik snapte eerst dus niet waarom Ron die kreeg. En die boekjes, dat ook niet echt.Tja, daar komen we later natuurlijk achter. 

Gelukkig kan de bruiloft doorgaan zonder dat de Death Eaters hen lastig vallen, maar ja, dat gebeurd natuurlijk pas na de bruiloft. Dat het ministerie geïnfiltreerd is, zal geen van ons verbazen. Dat was echt een kwestie van tijd, vooral na het lezen van het eerste hoofdstuk. Ik snap niet dat Ron, Hermione en Harry zo optimistisch blijven - ik zou zelf een beetje moedeloos worden van tegenslag na tegenslag. Gelukkig komen ze er dan wel weer achter wie R.A.B. is én wie het medaillon heeft gestolen - Mundungus. Dat was niet echt een verrassing. Maar dat Umbridge hem heeft... brrr... die wilden we eigenlijk nooit meer terugzien. Hoe zou jij reageren als je te horen kreeg dat Umbridge hét medaillon had dat je nodig had? Ik zou echt bang worden, die vrouw is echt bijna nog erger dan Voldemort.

Claudia:Zoals Elke al zei, vind ik het ook erg vreemd dat de bruiloft zo tussen alles door is. Natuurlijk is het leuk dat Bill en Fleur gaan trouwen, maar Harry heeft wel belangrijkere dingen te doen. De tante van Ron is ook een beetje gestoord zeg! Maar we krijgen zo wel nieuwe, interessante informatie over Dumbledore en zijn verleden te horen.

En we weten wie R.A.B. is! Het is Sirius’ broer. Dat had ik niet verwacht. Wat een heftig verhaal dat Kreacher verteld, zeg! Voldemort is echt een vreselijke man, dat hij een elf zomaar gebruikt om dit te doen. Kreacher heeft het er ook echt heel moeilijk mee en dat laat wel zien hoe loyaal de elven zijn. Ik vraag me af of het Harry, Ron en Hermoine gaat lukken de originele Horcrux terug te vinden, aangezien Mundungus hem ook niet heeft… Maar Umbridge! Ik had niet verwacht (maar wel gehoopt) haar nooit meer terug te zien. Wat was zij een vreselijke vrouw zeg! Ik ben benieuwd hoe het trio dit gaat aanpakken.

5 april: Hoofdstuk 12 tot en met 17

Elke: Ik ben wel blij dat Harry Umbridge heeft aangevallen om het medaillon te verkrijgen... anders had ik geen idee hoe hij dat zou doen, zeker niet in het Ministerie. Het was wel grappig om ze mee te maken als 'andere personen', aangezien hun acteerskills nogal nihil zijn. Vooral die van Ron - die kan Arthur nauwelijks niet 'pap' noemen ha! Ik snap echter wel dat het ontzettend frustrerend is dat ze nog geen ene centimeter zijn opgeschoten met het vernietigen van de Horcruxes. Maar ik vind het dan ook weer zo naar dat Ron Harry daar de schuld van geeft - alsof Harry er wat aan kan doen dat Dumbledore hem nauwelijks instructies of tips heeft gegeven. Af en toe erger ik me wel ook aan Hermione... ze is best wel een enorme kluns af en toe en is zo stilletjes. Ze had best tussenbeide kunnen komen, maar dat doet ze dan niet genoeg. Tja, misschien word ik gewoon een beetje chagrijnig van haar personage in dit boek.

Harry's stuk in het hoofdstuk Godric's Hollow vond ik zó zielig... dat hij moet huilen en allerlei monumenten over zijn familie ziet. Dat lijkt me persoonlijk ook erg emotioneel. En vooral ook dat hij na het gevecht met Nagini meemaakt hoe zijn ouders zijn gestorven. Dat lijkt me al helemaal heftig. Persoonlijk zou ik dat beeld ook niet in mijn hoofd willen hebben... Zou jij liever wél zien, vanuit de ogen van de moordenaar, hoe je ouders vermoord werden? Of het nooit zien, en dus ook niet weten wat er is gebeurd en hoe ze gestorven zijn? Ik ga dan toch voor de tweede optie... dat is echt gewoon een nachtmerrie - je wil toch niet zien hoe je ouders zijn vermoord? 

Claudia: Umbridge is nog steeds een vreselijk mens; ze is totaal niet veranderd. Niet dat ik dat had verwacht van haar, maar toch… Ik was weer even vergeten hoe erg ik haar haatte. Zo’n fijn gevoel toen Harry haar ging aanvallen! Dat had ze zeker verdiend. En ze hebben de locket ook gevonden! Het lijkt mij erg moeilijk om net te doen alsof je iemand anders bent; ik denk dat je zelf best snel vergeet dat je in een ander lichaam zit. En ze hebben natuurlijk veel minder kennis en informatie; antwoorden geven lijkt me dan ook zeker niet gemakkelijk. Ook zo raar als je dan, net als Ron, je vader tegenkomt, en hoe hij dan met veel haat naar ‘Harry’ kijkt.

Wel heel erg stom dat ze nu Grimmauld Place kwijt zijn; of althans, er niet meer terug kunnen. Het was hun enige veilige plek, en natuurlijk ook een stukje van Sirius dat Harry nu weer kwijt is. Dumbledore is echt ontzettend slim geweest met het maken van een nep-zwaard! En daarmee kunnen ze de Horcruxes vernietingen. Ik ben benieuwd waar ze het zwaard gaan vinden. Ik ga er natuurlijk wel van uit dat ze dat doen ;). Ik had niet verwacht dat Ron ze zou verlaten… Ik snap dat het moeilijk is en dat het lang duurt, maar hij had beloofd om Harry te helpen. Maar ja, Harry heeft inderdaad niet echt een plan, en ze weten niet waar ze verder moeten zoeken naar de Horcruxes… Het lijkt een beetje een onmogelijke missie. Toen ze uitendelijk bedachten dat het zwaard bij Bathilda lag in Godric’s Hollow dacht ik echt dat ze hem daar zouden vinden. Maar helaas; hij ligt er niet, maar we krijgen wel een spannende scène met ‘Bathilda’. En eindelijk krijgen we het hele verhaal te zien van de vreselijke avond waarop James en Lily vermoord werden. Dat lijkt me vreselijk; je eigen ouders zien doodgaan. Maar misschien kan hij het hierdoor ook wat meer afsluiten, nu hij weet wat er precies gebeurd is. Ik vraag me wel af wat Harry nu gaat doen, nu hij geen eigen toverstok meer heeft.

8 april: Hoofdstuk 18 tot en met 23

Claudia: Wat zielig dat Harry denkt dat Dumbledore niet om hem geeft omdat hij niet alles aan Harry heeft verteld over zijn verleden. Ik vond Dumbledore echt een ontzettend lieve man en volgens mij had hij altijd het beste met Harry voor. Wat leuk dat Ron weer terug is en het trio is herenigd! Ik snap wel dat Hermoine boos op Ron is, maar ik weet zeker dat ze hem zal vergeven. En ze hebben eindelijk het zwaard te pakken! Wel bijzonder dat ze ‘hulp’ kregen van de ree… Ik vraag me af wie ervoor gezorgd heeft dat deze er was. Ook leuk dat de verschillende dingen die Ron en Hermoine hebben gekregen van Dumbledore nu terugkomen en toch wel nuttig zijn. Zou de Resurrection Stone echt in de snitch zitten die Harry heeft gekregen?

Wel ontzettend slim dat ze mensen kunnen opsporen die Voldermorts naam gebruiken. Zoals Ron al zei, alleen de mensen die serieus iets tegen Voldemort willen doen gebruiken zijn echte naam, en het zijn deze mensen die volgens de Death Eaters gepakt moeten worden. Lovegood... ik had niet verwacht dat ze naar hem zouden gaan. Eindelijk iets wat de titel van dit boek verraad... the Deathly Hallows. Een erg interessant concept; ik denk ergens wel dat het waar is, hoewel Hermoine het maar niet lijkt te geloven. Zou Harry met de drie Hallows Voldemort kunnen verslaan? En dan gebeurt er iets vreselijks! Dobby mag niet dood zijn! Hij heeft Harry altijd ontzettend goed geholpen en hij was altijd erg lief. Ik wil niet dat er nog meer personages doodgaan! Dit is echt niet leuk!

Elke: Ik ben het helemaal eens met Claudia, het is echt enorm zielig dat Harry dat denkt. Maar sowieso is het natuurlijk wel een beetje apart dat Dumbledore hem zo weinig heeft verteld. De enige verklaring daarvoor is natuurlijk dat Dumbledore hem wilde beschermen én dat hij gewoon heel privé ingesteld was. Wat ik dan wel weer grappig vind, is dat Harry Ron bijna meteen vergeeft, maar Hermione totaal niet. Terwijl Harry en Ron eigenlijk ruzie hadden. Typisch Hermione haha! Het gaat dus eindelijk de goede kant op, lijkt het. Ron is terug, ze hebben het zwaard van Griffoendor én de Deluminator en de boekjes van Hermione komen eindelijk te pas. 

Eigenlijk is het best gek dat ze niet meteen aan Xenophilius Lovegood dachten bij het zien van het symbool in het boek, toch? Want Harry heeft het symbool al eerder bij hem gezien en dan moet hij er wel veel vanaf weten! Wel echt naar dat het dan wéér fout gaat en ze naar Malfoy Manor gaan... jeetje. En dan Dobby... ik vind het altijd zo'n zielig moment dat hij wordt vermoord. Arme Dobby... hij was altijd zo behulpzaam en lief, hij verdiende zo'n dood echt niet. Ik hoop gewoon dat Harry Voldemort nu echt verslaat... want er gaan zo veel mensen dood. Ah, J.K. waarom doe je ons dit aan?!

12 april: Hoofdstuk 24 tot en met 30

Elke: Deze hoofdstukken waren weer iets langzamer, wat in principe niet erg is hoor! Maar het is wel heel anders dan de vorige, spannende ontsnapping uit Malfoy Manner. Ik vond het wel heel erg leuk dat we meer van de goblins en toverstokken te weten komen, omdat daar niet zo veel informatie over was in de voorgaande boeken. Maar ja, dat Griphook hen daarna te slim af is, vond ik dan weer grappig omdat Harry hem eigenlijk óók wilde verraden. De draak is ook best wel zielig, dat hij daar zo vast wordt gehouden als waakhond... 

Maar dan zijn ze terug in Hogsmeade - yay! Dat vind ik ook écht leuk, omdat Hogwarts toch echt de plek is waar het allemaal begon. Het is daarom passend dat het daar allemaal eindigt ofzo? Wel jammer dat Aberforth het zo somber in ziet, maar volgens mij is hij ook een beetje een pessimist - heel anders dan Albus. Wel is hun familiegeschiedenis heel naar en somber, dus tja, ze zijn allemaal een beetje vreemd denk ik dan. Maar de studenten zijn wel positief en hebben hoop! Neville, Luna, Ginny, Dean, Seamus! Ze zijn allemaal top. Ook vind ik het ZO TOF dat Harry Crucio gebruikt om McGonnagal te verdedigen. Echt erg dat ik dat goedkeur, maar het gaf me zó veel voldoening. En dat Snape moet vluchten... hehe, dat vind ik ook leuk! Wat vonden jullie ervan dat Harry een onvergeeflijke vloek gebruikt? Vonden jullie het, net als ik, best wel bevredigend. Of helemaal niet oké?

Claudia: Ik vraag me af waarom Dumbledore nooit iets over de Hallows heeft verteld aan Harry; Harry lijkt zelf te denken dat ze heel belangrijk zijn, in tegenstelling tot Hermoine die er nog niet zo veel van geloofd. En wat een spannende missie om in te breken in Gringotts! Het zit ze ook allemaal niet mee daar — wat aan de andere kant ook best logisch is, aangezien er veel waardevolle spullen en bergen met geld opgeborgen liggen daar. Ik vind het erg knap dat het ze gelukt is om succesvol in te breken én weg te komen met de Horcrux; wel jammer dat ze het zwaard kwijt zijn geraakt aan Griphook. 

Interessant dat we weer iets lezen vanuit het perspectief van Voldemort. Ook leuk dat we iets meer te weten komen over Dumbledore’s verleden. Wat een zielig verhaal dat Aberforth vertelt over Ariana en hun moeder. Je krijgt zo wel een beetje een ander beeld van Dumbledore; ik zag hem altijd als een erg lieve en zorgzame man, maar in het verleden is hij niet altijd zo geweest.

De Carrows zijn zelfs nog erger dan Umbridge; dat kan ik me bijna niet voorstellen! Wat een vreselijke plek moet Hogwarts nu zijn met hen en Snape als headmaster. En ze zien Neville weer! Ik had niet van hem verwacht dat hij zo in opstand zou komen. Zoals Elke ook al zei, vind ik het ook erg leuk dat ze weer terug in Hogwarts zijn waar het allemaal begon. Deze laatste hoofdstukken vond ik ontzettend leuk om te lezen en ook heel erg spannend! Helaas betekent dit wel dat het einde nabij is…

15 april: Hoofdstuk 31 tot en met 37 + EINDOORDEEL

Elke: Fred... Lupin... Tonks... Ik moet elke keer weer huilen als ik merk dat Harry naar de grote hal gaat en al die lichamen ziet. Dat lijkt me inderdaad zó erg, dat je je eigenlijk realiseert dat deze mensen indirect gestorven zijn voor jou. Maar ze hadden het waarschijnlijk niet anders gewild, zo dapper waren ze allemaal. Ik vind het ook altijd zo zielig voor Teddy, omdat hij net als Harry zal opgroeien zonder ouders. Maar ja, hij heeft tenminste wel een liefhebbende peetvader... en een peetfamilie, dus zijn situatie is in ieder geval rooskleuriger. Snape's dood zag ik, toen ik het boek voor het eerst las, wel aankomen. Het is zo'n ambivalent personage - je haat hem of je houdt van hem - en daardoor was hij bijna gedoemd om sowieso te sterven. Voldemort is wel echt een idioot die denkt dat hij alles weet. 

Harry is hem te slim af - met de Elder Wand, met zijn 'dood', met het verhaal over Snape en Dumbledore. Dat is toch wel ontzettend bevredigend om te lezen. En dan dat Harry hem dood... tja, dat is dan toch echt hét moment waar we allemaal op zaten te wachten. Ik las deze paar hoofdstukken dus echt als een trein. Het was ontzettend spannend, tragisch en snel tegelijk. Er zat een soort noodzaak achter deze hoofdstukken, om het verhaal voor eens en altijd af te sluiten met hét belangrijkste moment uit de gehele serie. Dat vond ik ontzettend bijzonder. Maar mijn favoriete scène was wel die met Dumbledore als Harry zich net heeft opgeofferd. Het is prachtig om te horen dat Dumbledore zich zo opensteld en zijn eigen fouten toekent. Dat gesprek vond ik ontzettend bijzonder, en ik vind het ook jammer dat het niet in de film zit. 

En dan tja, het einde van de boeken. Zo vreemd om het nu wéér te lezen. Ik vind deze scène, oftewel epiloog, veel leuker dan in de film. Victoire en Teddy. James en Albus. Het moment met Draco. Ron's grappen. Ik vind het zo bijzonder dat alle personages nog hun essentie terugvinden in die paar pagina's, en dat je écht merkt dat hun kinderen hun spiegelbeelden zijn. Echt bijzonder.

Claudia:

Wat lief dat Ravenclaw, Gryffindor en Hufflepuff allemaal Harry Potter gaan helpen door tegen Voldemort en de Death Eaters te vechten. Ze waarderen Harry enorm; deze missie is natuurlijk zeker niet ongevaarlijk en anders zouden ze dat niet gedaan hebben denk ik. Nee! Fred is dood! Dat had ik echt niet verwacht; waarom moeten er ook zoveel personages doodgaan in deze boeken? En Lupin en Tonks ook... Het enige fijne van het lezen van het laatste boek is dat er niet meer personages dood kunnen gaan, Rowling doet ons steeds zo veel verdriet aan hiermee! En dan vermoort Voldemort Snape. Wat vinden jullie van deze dood? Heeft hij het verdient? Dan krijgen we het hele verhaal te zien van Snape en zijn verleden; en Dumbledore heeft zelf aan Snape gevraagd om hem te vermoorden. Ik heb Snape altijd wel gemogen; hij kwam vaak over als een slechterik maar ik heb nooit kunnen geloven dat hij ook echt slecht was. Het was voor mij een hele geruststelling dat hij uiteindelijk wel voor Dumbledore werkte en niet voor Voldemort; zo slecht had ik hem namelijk echt niet ingeschat.

En dan een grote shock! Een deel van Voldemort leeft in Harry en Voldemort kan dus nooit helemaal dood zijn zolang Harry nog leeft!? Fijn dat Harry Dumbledore nog kan spreken. Ik vind de teksten die Dumbledore zegt altijd erg mooi. Na het gesprek met hem zijn er ook zoveel dingen duidelijk geworden! En dan het moment waar we al die tijd op hebben gewacht… Het gevecht van Harry tegen Voldemort. En ja hoor, Voldemort is eindelijk verslagen! Grappig om de epiloog te lezen, 19 jaar later. Harry en Ginny zijn samen met super lieve kinderen, net als Ron en Hermoine. Heel erg leuk gedaan, en wat ben ik blij dat ze allemaal nog leven; je weet maar nooit wat voor dramatisch einde deze boeken nog hadden kunnen krijgen!

EINDOORDEEL

Elke: Ik hou het kort dit keer, omdat mijn stukje al ontzettend lang was. Deel 7 is nu officieel mijn favoriete boek. Het was spannend, tragisch, leuk en héél erg veel tranen zijn ontsnapt uit mijn ogen. (Het waren de uien, ik zweer het!) Alles komt samen in één boek, en de noodzaak van Harry's queeste wordt als maar duidelijker. De tragische doden van Fred, Lupin, Tonks maar ook Snape raken je hard en daardoor wordt het boek alsmaar versterkt. Harry Potter and the Deathly Hallows is hét boek in de serie dat alles bevat: spanning, een epische lading, humor, verdriet, en een denderend slot waar je 'u' tegen zet. Daarom geef ik dit ook weer... 5 sterren.

Claudia: 

Ik vond dit een ontzettend leuk boek; het zat vol spanning en actie en het einde was heel goed uitgewerkt. Voldemort is ein-de-lijk verslagen en Harry, Ron, Hermoine (en Ginny) leven nog lang en gelukkig. Helaas zijn er wel veel goede personages gestorven in deze serie; ik kan nog steeds niet geloven dat Sirius dood is, en de dood van Dobby vond ik ook ontzettend zielig. Als ik een favoriet boek moet kiezen uit deze serie, kies ik toch voor Harry Potter and the Goblet of Fire (4). Ik moet alles nog even laten bezinken, maar ik denk dat dit deel op nummer twee komt. Nu is het voor mij tijd om de films te kijken en (hopelijk) zo nog verder te kunnen genieten van deze leuke en interessante personages. 

Eindnotitie:

Elke: Ik wil alle Hebbanleden die mee hebben gedaan ontzettend bedanken. Door jullie werd deze read-a-long super leuk en was het echt een feest om de boeken samen te lezen. We hebben gediscussiëerd, gelachen om droge one-liners uit de boeken, gehuild om de doden van onze favoriete personages, en nog veel meer. Het was zó leuk om dit met jullie te delen. Heel erg bedankt, en wie weet tot de volgende read-a-long... 

Claudia: Wat ontzettend jammer dat deze read-a-long tot een einde is gekomen. Ik heb er enorm van genoten, veel meer dan ik had verwacht! Heel erg bedankt voor jullie input ook, de discussies maakte het lezen van de boeken nog leuker. Het lezen van deze serie was een enorme positieve ervaring. Hopelijk hebben jullie deze read-a-long ook leuk gevonden!