We hebben weer een nieuwe reeks artikelen die eraan komen. Dit keer over boeken die wij, de leden van de Hebban YA club van 10, minder vonden samen met mensen buiten de club die de boeken wel leuk vonden. Vandaag bespreken we Harry Potter en Het Vervloekte Kind van J.K. Rowling samen met Laurie Lans van Laurie's Bookshelf en Elke. Harry Potter en Het Vervloekte Kind is het script van het toneelstuk dat gaat over Harry Potter, jaren na het laatste boek.

Dit artikel kan spoilers bevatten! 

Laurie: 

Toen in februari 2016 het nieuws kwam dat er een nieuw Harry Potter boek uit zou komen, was ik echt heel blij. Ik hoorde dat het een toneelstuk was, daar had ik nogal wat moeite mee. Maar goed, het is Harry Potter, dus ik bleef heel excited. Had het boek vooruit besteld en kon echt niet wachten tot het dan 31 juli 2016 was.

Toen ik het boek binnen had ben ik meteen gaan lezen. Ik moest erg wennen aan de schrijfstijl, het was namelijk gewoon het script van het toneelstuk. Daar was ik echter snel doorheen en kon ik me op het verhaal concentreren. Het zevende boek van Harry Potter eindigde negentien jaar later en daar ging dit boek weer verder. Harry en Ginny hebben drie kinderen die allemaal naar Hogwarts gaan. Het verhaal draait om Albus, het buitenbeentje van de familie. Hij blijkt gesorteerd te worden in Slytherin, dus niet zoals de rest van de familie in Gryffindor. Albus raakt bevriend met Scorpius Malfoy, de zoon van Draco. Op een dag ontmoeten ze Delphi, de nicht van de in boek vier overleden Carlo. Deze vertelt dat er timeturners op het ministerie liggen, waarmee ze Carlo terug zouden moeten kunnen halen. Dat is hartstikke illegaal, maar net als zijn vader deinst Albus ook niet terug voor avontuur. Albus en Scorpius gaan proberen de timeturner te vinden. Maar een Harry Potter boek zou een Harry Potter boek niet zijn zonder dat er problemen komen. Albus gebruikt de trucjes die zijn vader vroeger ook gebruikte, wat echt fantastisch is. Na een heleboek reizen door de tijd moeten Harry, Ron En Hermione in actie komen om alles wat de jongens hebben aangericht (en dat is nogal wat), te herstellen en op te lossen.

Het is een typisch Harry Potter verhaal, al merk je wel dat J.K. Rowling niet de overhand had in het schrijven van dit achtste deel. Alle magische spreuken en attributen komen voor in dit boek, net als de bekende locaties en uiteraard de moeilijkheden waarin de hoofdpersonen verzeild raken. Die zijn ook als vanouds. Dat Harry, Ron en Hermione alle problemen moeten oplossen is ook absoluut niet nieuw. De personages hebben nog steeds hun oude karaktereigenschappen, maar Draco is godzijdank volwassen geworden. En nog veel belangrijker, een stuk minder arrogant. Hij en Harry werken zelfs samen, wat vroeger echt ondenkbaar zou zijn geweest.

Ondanks dat dit boek in het begin lastig was om te lezen vind ik het echt een fantastisch boek en ik ben echt heel benieuwd hoe het verhaal op toneel uitpakt. Ik hoop echt dat ik nog eens de kans krijg om dit in Londen te gaan zien. Het feit dat het een script is maakt het vaak lastig om te snappen wie nou wat zegt, maar dat went eigenlijk heel snel. De tijdreizen werden ook heel snel duidelijk en dat is wel essentieel voor het verhaal. De titelverklaring is als volgt: omdat Albus niet wordt gesorteerd als een Griffindor, is hij vervloekt volgens hemzelf. Hij is het buitenbeentje van de familie, hij hoort er niet bij. Daarnaast is hij een stuk avontuurlijker en minder braaf dan zijn broer en zusje.

Ik raad iedereen die moeite had met het snappen van het verhaal van dit boek echt aan om het te herlezen, want het is echt heerlijk materiaal om lekker bij weg te dromen en je weer te wanen in die magische wereld, net als vroeger.

Elke:

Net zoals Laurie was ik ontzettend enthousiast voor dit boek. Komop: wie kan er nou tegen Harry Potter op? Hoewel de boeken niet mijn jeugd kenmerkten, vond ik ze ontzettend leuk toen ik mijn liefde voor YA langzaam ontdekte. Ik kon niet wachten op het script! Ondanks dat ik wist dat het een toneelstuk was, en geen echt boek, was ik nog steeds heel erg benieuwd naar dit nieuwe Harry Potter werk. 

Helaas werd ik enorm teleurgesteld. Harry Potter en Het Vervloekte Kind voelde niet aan als een echt deel van de Harry Potter wereld, maar juist als een fanfictie. Een slechte fanfictie (want er kunnen zeker ook goede zijn!) die vol enthousiasme geschreven was door een fan die de wereld kende, maar hem helemaal naar eigen smaak had aangepast. De wereld die me zo ontzettend lief was, werd op een vreemde en onplezierige manier aangetast. Dit voelde persoonlijk als een aanval op de wereld van Harry Potter die me ooit zo bekend was. Ik dacht terug te duiken in de wereld van Hogwarts, Ron, Hermione, Harry en alle anderen, maar in plaats daarvan sloeg die mogelijkheid als een deur in mijn gezicht dicht. 

Persoonlijk zijn er nog wat aspecten die me niet zo aanstonden in dit verhaal. Allereerste vond ik de personages compleet over hoop gegooid. Er werden wat karaktereigenschappen gegeven aan personages die me echt tegenstonden. Nu zou je kunnen zeggen: over de jaren veranderd iemand nog wel eens. Dit is zeker waar, maar sommige veranderingen druisden zo in tegen de eerdere eigenschappen van de personages, dat ik me echt boos voelde. Als voorbeeld neem ik maar Ron en Hermione. Ron werd als een domme clown afgezet. Hij werd constant op zijn plaats gezet door Hermione en de andere personages en maakte eigenlijk alleen maar stomme grappen. Verder kreeg Ron nauwelijks een rol in het verhaal. Dit maakte me erg boos omdat Ron, als lid van 'The Golden Trio', een enorme rol hoort te spelen in dit stuk! Dit stelde me erg teleur. Ook stelde de karakterisering van Hermione me enorm tegen. Ze werd afgezet als iemand die zomaar timeturners bewaarde, terwijl de echte Hermione dit gevaar nooit zou nemen! Zo nalatig zou Hermione nooit geweest zijn. Ook stond Draco me erg tegen. Juist om het omgekeerde. Het leek alsof hij af en toe nog steeds die onvolwassen snotneus was die altijd het laatste woord had. Hij leek heel onvolwassen, terwijl hij juist aan het einde van de serie heel erg was opgegroeid. Kortom: de personages leken onecht, geschreven door iemand die ze totaal niet kende.

Wat me ook niet aanstond waren de fanfictie-achtige trekjes die het boek had. [Spoilers] In het boek krijg je te horen dat Delph de dochter is van Voldemort en Bellatrix, wat ik me totaal niet kon voorstellen. Voldemort heeft nooit, maar dan ook echt nooit, interesse getoond in Bellatrix. En hoewel Bellatrix hem adoreerde, kon ik me totaal niet voorstellen dat ze ooit een kind zouden krijgen. Ik vond dit echt de meest ongeloofwaardige twist in een verhaal die ik ooit had gelezen. Ook was de climax van het verhaal heel erg een anti-climax. Delphi werd gemakkelijk verslagen en haar plannen werden gemakkelijk dwarsgeboomd. Ik heb nooit echt spanning gevoeld, terwijl ik dat, in de andere Harry Potter boeken, altijd voelde.

Een aspect wat ik wel erg leuk vond was de vriendschap tussen Scorpius en Albus. Deze vriendschap maakte het lezen het helemaal waard, omdat het twee fantastische personages waren die lieten zien dat je huizen niet bepalen wie je bent. Ik vond het heel erg leuk, maar ook wel een beetje voorspelbaar, dat de zoons van Draco en Harry beste vrienden waren. Hun vrienschap maakte het lezen een stuk minder erg. 

Zoals je wel kunt lezen, heeft Harry Potter en Het Vervloekte Kind mij flink teleurgesteld. Dit is echter mijn persoonlijke mening, en ik begrijp ook helemaal als je het niet met mij eens bent, met Laurie eens bent, of je eigen mening hebt. Dat is het mooie aan boeken: iedereen heeft een andere smaak en vindt iets anders leuk! Ik raad je dan ook ten zeerste aan, als je dat nog niet gedaan hebt, om het boek te lezen en je eigen mening te vormen. 

Maar dan nu de vraag: wat vonden jullie ervan? Zijn jullie het eens met Laurie of met Elke? Laat het achter in de comments! Bedankt voor het lezen!