De verdwijning van Agatha Christie
Wie heeft nog nooit gehoord van haar wereldberoemde verhalen?
Moord op de Nijl, En toen waren er nog maar… , Moord in de Oriënt Express,…
Maar ken je ook de persoon achter Agatha Christie?
Deze fascinerende vrouw, die een rijk gevuld leven heeft geleid, licht in haar autobiografie alvast een tipje van de sluier op.
Over één ding zwijgt ze echter in alle talen: haar 11-daagse verdwijning in 1926.
De reden van deze verdwijning en hetgeen zich in die elf dagen heeft afgespeeld, daar hebben we tot op de dag van vandaag nog steeds het raden naar.
Er bestaan wel een aantal theorieën, maar geen enkele daarvan is bewezen.
Deze intrigerende gebeurtenis vormde meer dan 10 jaar geleden het uitgangspunt van een schrijfwedstrijd van uitgeverij Luitingh-Sijthoff: “Wat zou er in die 11 dagen gebeurd zijn?”
Heb je af en toe al eens een totaal nieuwe hobby uitgeprobeerd?
Wel, ik doe dat regelmatig en kan je verzekeren dat het vaak een enorm leuke en verrijkende ervaring is.
Zo kwam ik indertijd ook terecht bij een nieuwe bezigheid, namelijk ‘deelnemen aan schrijfwedstrijden’.
Aangezien mijn eerste schrijfwedstrijd meteen een schot in de roos bleek (10e plaats op meer dan 160 inzendingen), had ik de smaak te pakken. En dus keek ik uit naar een andere boeiende wedstrijd. Die rond Agatha Christie zag er interessant uit, maar de inzending moest zo’n 8.000 woorden tellen en de inzendtermijn was bijna verlopen.
Toen ontstond er echter een leuk idee: wat als ik iemand kon overtuigen om het verhaal met z'n tweeën te schrijven?
Zo kwam het dat mijn moeder en ik gezellig samen begonnen te brainstormen.
Langzaam maar zeker kreeg het geheel vorm en werd er een schema opgesteld. Sommige stukken werden uitsluitend door mijn moeder geschreven en sommige uitsluitend door mij. Andere stukken schreven we dan weer volledig tesamen.
De longlist hebben we dan misschien niet gehaald, maar de ervaring om als moeder en dochter samen dit project tot een goed einde te brengen gaf ons wel enorm veel voldoening en daar kijk ik tot op de dag van vandaag nog steeds vol enthousiasme op terug!
Het verhaal ligt hier maar stof te vergaren, dus waarom het niet eens hier op mijn Hebban-blog plaatsen?
Zoals ik hier al vertelde, voorzien we met het B-team elke vrijdag een artikel om zo de tijdelijke blogpauze van Bohse te overbruggen. Dit vervolgverhaal over Agatha Christie past dus perfect in ons project.
Zou ik alles nu nog op dezelfde manier schrijven als toen? Misschien niet. Want intussen heb ik veel meer leeservaring, terwijl ik destijds in een jarenlange leesdip zat.
Maar al bij al was het heel fijn om dit verhaal na al die jaren eens terug boven te halen en zelf te herontdekken. Daarom werden er geen veranderingen aangebracht en wordt het gewoon geplaatst zoals we het toen geschreven hebben.
Mocht je je afvragen wat er allemaal waar is in dit verhaal: heel veel.
Mijn moeder las vooraf de autobiografie van Agatha Christie, dus de meeste mensen en gebeurtenissen die vermeld worden zijn gebaseerd op gekende feiten. Op die manier vormt dit vervolgverhaal een fijne inleiding tot het boeiende leven van deze opmerkelijke dame.
Verder hebben een aantal krantenartikels onze fantasie wat gestimuleerd, zodat we er een mooi geheel van konden maken.
Veel leesplezier!
Klik op onderstaande linkjes om naar de betreffende aflevering te gaan:
