Het geheime leven van schrijvers
Tiens, een nieuw artikel op deze Hebban-blogspot die in maart 2020 stopgezet werd?
Dat heeft alles te maken met de leesclub rond 'Het geheime leven van schrijvers' van Guillaume Musso.
Wie mijn leesavonturen wil blijven volgen, is uiteraard steeds welkom op mijn gelijknamige blog World of Tau waar gemiddeld 3 à 4 keer per maand gepost wordt.
Aangezien de artikels daar echter uitsluitend in het Engels worden geschreven en de leesclub in het Nederlands wordt gehouden, besloot ik om bij hoge uitzondering nog eens op dit vroegere boekenstekje te posten.
Guillaume Musso is de best verkopende schrijver van Frankrijk.
Toch ontdekte ik hem pas in 2018.
Tijdens een boekenbeurs in februari 2018 sprak de cover van Central Park mij zo erg aan dat het boek toegevoegd werd aan mijn grote wintervoorraad. Mijn eerste kennismaking met Musso was een schot in de roos!
Tijdens een bezoekje aan de fantastische 7 verdiepingen tellende boekhandel 'Furet du Nord' in Rijssel (Frankrijk) eind 2018 twijfelde ik dan ook niet om 4 andere boeken van zijn hand in mijn winkelmandje te leggen. Je ontdekt er meer over in mijn blogartikel Cadeautjes aan mezelf, waar vooral de reacties grappig zijn om terug te lezen.
Dat Guillaume Musso een zeer productieve schrijver is, blijkt uit het feit dat hij al sinds 2004 jaarlijks een boek publiceert.
Sommigen daarvan werden vertaald naar het Nederlands, anderen echter niet.
De titels van die vertalingen zijn soms zeer gelijkend, maar soms ook erg verschillend van het origineel.
Wist je dat enkele boeken zelfs verfilmd werden/worden?
Om zelf het overzicht te kunnen behouden, heb ik even de 19 boeken van Guillaume Musso op een rijtje gezet
(een sterretje betekent dat ik het boek gelezen heb):
- Et après (2004) - verfilmd als Afterwards*
- Sauve-moi (2005)
- Seras-tu là ? (2006) - vertaald als Het grote gemis - Zuid-Koreaanse verfilming
- Parce que je t'aime* (2007)
- Je reviens te chercher (2008)
- Que serais-je sans toi ? (2009)
- La fille de papier (2010)
- L'appel de l'ange* (2011) - vertaald als Bericht uit Parijs (Madeline, deel 1)
- 7 ans après… (2012) - vertaald als Vlucht uit New York
- Demain (2013)
- Central Park* (2014) - vertaald als Central Park
- L'instant présent* (2015) - vertaald als 24 dagen
- La fille de Brooklyn (2016) - vertaald als Het meisje uit Brooklyn
- Un appartement à Paris* (2017) - vertaald als Een appartement in Parijs (Madeline, deel 2)
- La Jeune Fille et la Nuit (2018) - vertaald als Het meisje en de nacht - wordt momenteel verfilmd als tv-serie getiteld The Reunion
- La vie secrète des écrivains* (2019) - vertaald als Het geheime leven van schrijvers
- La vie est un roman (2020)
- Skidamarink (2020, Musso kocht de rechten van zijn debuut uit 2001 terug en heeft een bewerking uitgebracht)
- L'Inconnue de la Seine (2021)
Zijn website vind je op: https://www.guillaumemusso.com/
In de rest van dit artikel komen enkele losse gedachten aan bod die tijdens het lezen van 'Het geheime leven van schrijvers' naar boven kwamen (wees gerust: geen spoilers).
Aangezien het ons te ver zou leiden om vandaag op alles in te gaan, komen sommige overpeinzingen en daaraan gekoppelde voorbeelden en filmpjes in een volgend artikel aan bod.
Creatieve gedachten/gedichten
Wie mijn vroegere blogartikels nog gelezen heeft, weet dat creativiteit één van de sleutelwoorden was.
Zo verscheen er naar aanleiding van de leesclub rond 'Het laatste jaar van Marvellous Ways' van Sarah Winman een artikel met een stiftgedicht.
Het toeval wil dat tijdens de huidige leesclub rond Musso 'black out poetry' (een synoniem voor stiftdichten) ter sprake kwam tijdens een babbel met mededeelneemster Laura. Dit vormde de aanleiding voor een nieuwe uitdaging: een stiftgedicht maken op basis van een bladzijde uit 'Het geheime leven van schrijvers'.
Ontdek de uiterst originele invalshoek van Laura in dit blogartikel!
Hierbij mijn eerste poging:
Geluid
Golvende kracht
Geeft beeld aan
Geestige en
Goede woordkeuze tijdens
Gesprekken van de lezer
Timmeren aan de weg
Eén passage uit het boek riep bij mij meteen het beeld op van Bohse die hier op Hebban 'timmert aan de weg' om gepubliceerd te raken.
Mocht je zijn grappige columns nog niet ontdekt hebben, neem dan zeker eens een kijkje op zijn blog.
Vanaf nu begin je elke vrijdagochtend gegarandeerd met een grote glimlach!
Ook de geanimeerde discussies van zijn volgers zijn de moeite waard (al zeg ik het zelf).
Hoewel je bij gelijk welk artikel kan beginnen, is het aan te raden om eerst de 'oudere' artikels te lezen omdat je dan de vele verwijzingen in de reacties des te meer zal kunnen appreciëren.
Maar om even terug te komen op de betreffende passage:
Tot nu toe was het me nog altijd gelukt mezelf ervan te overtuigen dat deze afwijzingen het voorportaal van mijn succes waren. En om daarin te blijven geloven klampte ik me vast aan grote voorbeelden. Stephen King zei vaak dat Carrie door dertig uitgevers was afgewezen. De helft van de Londense uitgevers vond het eerste deel van Harry Potter 'veel te lang voor kinderen'. Voordat Duin van Frank Herbert 's werelds best verkochte sciencefictionroman werd, was het zo'n twintig keer afgewezen. Francis Scott Fitzgerald had, naar het schijnt, de muren van zijn kantoor behangen met de 122 afwijzingsbrieven van de tijdschriften waaraan hij zijn korte verhalen had aangeboden.
Het geheime leven van schrijvers, p24-25 (Guillaume Musso)
Dus je ziet, Bohse, je bevindt je in zeer goed gezelschap :-D
Wat is het hart van een boek?
Een andere passage die tijdens het lezen opgevallen is:
'De juiste woordkeuze is handig tijdens gesprekken,' zei hij spottend. 'Iedereen kan gebruikmaken van een woordenboek. Denk eens na, wat is nu echt belangrijk?'
'Wat belangrijk is, is dat de lezer het een goed boek vindt.'
Het geheime leven van schrijvers, p27 (Guillaume Musso)
Maar klopt deze bewering wel?
Eén van de redenen die ik aanhaalde in mijn motivatie om aan de leesclub deel te nemen was de volgende:
Elke keer valt mij op hoe uitgebreid de woordenschat van deze schrijver is en hoeveel woorden en uitdrukkingen hij gebruikt die ik, ondanks mijn tweetaligheid, niet ken.
Daarom ben ik zeer benieuwd om te zien of die enorme verscheidenheid ook in de Nederlandstalige vertaling 'Het geheime leven van schrijvers' tot uiting komt.
Spijtig genoeg is het boek op dat vlak een enorme teleurstelling.
De Nederlandstalige vertaling is behoorlijk eentonig en lijkt soms echt geen recht te doen aan het literaire meesterschap van Musso.
Woorden zoals 'pleasen' vallen volledig uit de toon, herhaling van dezelfde woorden in opeenvolgende zinnen terwijl er verschillende synoniemen bestaan (vb: net, pas, juist, onlangs) voelt nogal gemakzuchtig aan, …
Misschien was Musso gewoon niet op zijn best?
Of ligt het toch aan de vertaling zelf en/of het feit dat er maar liefst 2 vertalers dit korte werk naar het Nederlands hebben omgezet?
Mijn nieuwsgierigheid/ergernis is in ieder geval gewekt.
Daarom heb ik mij intussen de Franstalige pocketeditie van dit boek aangeschaft: 'La vie secrète des écrivains'.
Want hier moet ik het fijne van weten!
Een eerste snelle indruk bevestigt al meteen mijn vermoedens: de vertaling vermassacreert het oorspronkelijke werk soms gewoonweg.
Maar laat ons niet op de feiten vooruitlopen.
Komende week lezen mijn moeder en ik de Franstalige versie zij aan zij met de Nederlandstalige vertaling om te zien in hoeverre dit het geval is en welke consequenties dit heeft op onze leeservaring.
De bedoeling is dat we dit allebei gedaan hebben tegen 8 oktober, wanneer de leesclub begint.
Op die manier kunnen we onze meningen met elkaar vergelijken en meer gefundeerde conclusies trekken.
Wordt vervolgd ...
Trailers
Om af te sluiten alvast de trailer van het Franstalige boek dat uitgebracht werd bij Calmann-Lévy:
En de trailer van de pocket-versie van Le Livre de Poche:
Heb je zin om aan te sluiten bij de leesclub met een eigen exemplaar?
Stel je gewoon even voor in het leesclubcafé en babbel gezellig mee.
Altijd welkom!
Hoe meer zielen, hoe meer vreugde ;-)