Opera? Niets voor mij!
Jarenlang ben ik hiervan overtuigd geweest.
Tot Benjamin Lacombe mij - net als Carmen - in zijn strikken wist te vangen.

Eén van mijn voornemens dit jaar (een artikel hierover volgt nog) is om kennis te maken met het werk van tekenaars zoals Rébecca Dautremer, Torben Kuhlmann,…

En dus ook met de illustraties van Benjamin Lacombe.
Vorig jaar las ik Ondine en dit jaar stonden Verliefde vlinders en Carmen reeds op mijn menu.
Over het algemeen ben ik gecharmeerd door de tekenstijl van Lacombe, een enkele uitzondering te na gesproken.
Zijn schrijfstijl kan mij echter meestal minder bekoren doordat hij niet altijd het “show, don’t tell”-principe volgt.

In Carmen verzorgt hij echter enkel de illustraties en is de tekst afkomstig van Prosper Mérimée (1803-1870).
Deze klassieker vormde o.a. de inspiratiebron voor de gelijknamige opera van Bizet en vertelt het volgende verhaal:

De soldaat José wordt tot over zijn oren verliefd op de zigeunervrouw Carmen.
Hij heeft alles voor haar over, maar hun liefde is vanaf het begin gedoemd …
Carmen is vrij geboren, en Carmen zal vrij sterven.

Het moet gezegd dat Benjamin Lacombe dit verhaal uit 1845 prachtig heeft vormgegeven: vibrante kleuren, mooi uitgewerkte details, terugkerende patronen vol symboliek (zoals de spin),…
Dit boek is dan ook een ware streling voor het oog.
Maar oordeel vooral zelf:

Ook het meer dan 170 jaar oude verhaal weet de lezer nog mee op sleeptouw te nemen.
Of de doelgroep (young adults) hier even positief over zal zijn, is de vraag.
Maar misschien kan het tekenwerk van Lacombe nét dat duwtje in de rug betekenen dat het ook voor mij was om dit boek in de hand te nemen?

‘k Hoop het alvast, want ik was zo betoverd dat ik zelfs op zoek gegaan ben naar Youtube-filmpjes van de opera.
Nooit had ik verwacht dat ik dat zou doen. En in tegenstelling tot vroeger vond ik het nog best boeiend om onderstaande filmpjes te bekijken/beluisteren en elementen terug te zien uit het boek (zoals de appelsien die Carmen aan het eten is):

Misschien is het met opera wel zoals met whisky?
In het begin smaakt dat slecht. Maar eens je er enkele keren van geproefd hebt, begin je het steeds meer te appreciëren en warempel zelfs lekker te vinden. 

Dat Carmen niet enkel mij, maar ook de Jeugdliteratuur Club wist te overtuigen, kan je in dit mooie artikel lezen.

Wist je trouwens dat er tijdens een speciale voorstelling een samenwerking was tussen Benjamin Lacombe (illustrator en schrijver) en Rafael Amargo (danser en choreograaf)?
Kijk en geniet:

En jij?
Laat jij je vangen door Carmen en/of Benjamin Lacombe?

Bron banner: pexels.com / pixabay.com