Na ons wekelijks verwend te hebben met zijn humoristisch schrijftalent op Rommelen in de marge, is voor Bohse de tijd gekomen om even een tijdelijke blogpauze in te lassen.
Toen hij vorig jaar een gelijkaardige pauze aankondigde in zijn epiloog, besloten een aantal volgers het B-team op te richten om een wekelijks praatplekje te creëren en het wachten op nieuwe columns wat draaglijker te maken.
Ook dit jaar organiseren we dit tijdelijke project opnieuw en neemt het B-team dus even het stokje over zodat er elke vrijdag een artikel online komt te staan.

Oorspronkelijk dacht ik deze week het eerste deel van een vervolgverhaal over de 11-daagse verdwijning van Agatha Christie te plaatsen.
Maar B-teamlid Sacha had zo'n leuk cadeautje in petto dat ze het verdient om de spits af te bijten!

Talent

Het is fijn als iemand in je gelooft. Zelfs of misschien wel zeker als je dat zelf minder doet. Nou ben ik niet bepaald een onzeker iemand. Ik ben me bewust van mijn talenten die ik gebruik voor mijn werk en zo nu en dan in mijn persoonlijke leven. En net als iedereen snap ik goed dat er nog wel meer ergens diep in mij zullen schuilen. Iedereen heeft talenten op meerdere vlakken. Dus waarom ik niet? Groot of klein of nog in de ei-fase. Smachtend om verder ontwikkeld te worden.

Nou wordt er binnen het B-team regelmatig gebrainstormd over wat de talenten zijn waar ik hierboven bij de start over sprak. Ik geniet daarvan. Soms wat olie op het vuur gooien van het merk DOA. Dat ik daarmee dan voortdurend op een bepaalde manier een gastrol krijg in de verhalen van Bohse, Joseph, Tau en Glawen vind ik heerlijk. Ik ga hier ook zeker niet beweren dat dat beeld een onterecht beeld is. Het is absoluut een belangrijk facet van wie ik ben. Maar wel een facet. Niet het hele plaatje.
Een van de redenen dat ik zo van lezen hou is de ontdekkingsreis naar nieuwe facetten van de personages. Ik geniet als er iets aan wordt toegevoegd. Als het personage een groei doormaakt. Zeker als het een onverwacht facet is. Spannend om te voelen hoe een schrijver zijn best heeft gedaan om deze wending toch natuurlijk en logisch te laten aanvoelen. Zoals de ontwikkelingen van het karakter Bohse. Zoals hij zelf zegt is dit wel gebaseerd op de auteur zelf maar toch krijgen wij als lezers steeds een nieuw inzicht in de denkwereld van deze man. Dat de manier waarop zijn hersenen werken mij de laatste jaren heeft gefascineerd zal voor iedereen duidelijk zijn. Het is een mengvorm van kinderlijkheid en complexiteit die mij doet verlangen naar meer. Zo erg zelfs dat het aanvoelt als een fysiek verlangen. In begrijpelijk Nederlands; zijn woorden winden mij op.

Nou ben ik ook op het vlak van auteurs alles behalve trouw en eenkennig. Er zijn wel meer auteurs die bij mij de juiste knoppen weten te vinden. Man en vrouw. Zelf auteur of ‘slechts’ met commentaar onder de blogs. Ik geniet van de doorkijkjes die me gegund worden in iemands denkwereld. Op zo’n moment smelten de denkwerelden van de ander en van mij ineen tot een gezamenlijke fantasie. Een heel intieme samensmelting die voor mij bijna letterlijk voelbaar is.
Wat goed geschreven woorden met mij kunnen doen is met geen pen te beschrijven. Toch ben ik dat nu al een aantal alinea’s aan het proberen. Waarom in hemelsnaam? Omdat iemand mij ervan probeert te overtuigen dat ik dat ook zal gaan kunnen: dat wat anderen met hun woorden bij mij oproepen zelf in anderen teweegbrengen. Er werd een talent in mij waargenomen dat ik zelf nog niet als al te aanwezig ervaar. Ik noem geen namen maar het begint met een T en eindigt op een twee-letterige uitroep van pijn.

Ik vind lezen heerlijk. Niet alleen vanwege de verhalen zelf. De avonturen of de romances. Maar voornamelijk vanwege het cadeau dat de auteur mij geeft. Waardevolle intieme presentjes. Mijn pakje is nog klein. Slecht verpakt en de strik zit scheef. En ik geef het ietwat schuchter maar graag.
Het laatste dat ik wil zeggen. Ga alsjeblieft niet roepen hoe mooi het pakje was en hoe bijzonder het cadeau. De kans dat ik dat geloof is nihil. Maar als jullie het met een glimlach tot het einde hebben kunnen uitlezen ben ik al heel tevreden. Ook ik kan groeien. Dankzij jullie.