Het maandoverzicht van februari is (gelukkig voor jullie) iets minder uitgebreid dan dat van januari ;-p
Zelf had ik veel meer willen lezen (en bloggen), maar drukke werkdagen, vermoeidheid, last van mijn ogen, ... gooiden (heel wat) roet in het eten/lezen.

Zoals ik vorige keer al aangaf, verschilt mijn aanpak lichtjes van de andere maandoverzichten hier op Hebban.
De meeste Hebbanisten bespreken hun gelezen boeken in de leesvolgorde.
Mijn overzicht is echter eerst op basis van het aantal sterren onderverdeeld en nadien pas op leesvolgorde.
Op het einde van de blog vind je nog enkele cijfers en een aantal algemene zaken die mij tijdens deze maand opgevallen of bijgebleven zijn.
Veel leesplezier!

Deze maand las ik geen enkel 1*-boek!

Deze maand las ik geen enkel 2*-boek!

*** Vergeef me | Lori Nelson Spielman| 364 blz

Het hele land is in de ban van een kettingbrief met ‘vergevingsstenen’: één steen om te vergeven, en één steen om vergeving te zoeken. Het hele land, behalve de populaire talkshowhost Hannah Farr. Toen Hannah twee jaar geleden zo’n zakje met twee stenen ontving, heeft ze het ogenblikkelijk weggestopt; ze wilde niet geconfronteerd worden met haar verdrietige verleden. Maar dan is de populaire bedenkster van de vergevingsstenen te gast in haar show, en onthult Hannah op televisie per ongeluk het verhaal over hoe ze door haar moeder in de steek werd gelaten.

Gedwongen door de producer van haar talkshow en aangemoedigd door haar enthousiaste fans gaat Hannah publiekelijk op zoek naar haar moeder om haar te vergeven en eindelijk rust te vinden. Maar als Hannah dieper in haar verleden duikt, dringt de vraag zich op of de waarheid waar ze zich al twintig jaar aan vasthoudt, wel de échte waarheid is. Is zij wel het slachtoffer, of heeft zij zelf ook schuld? En kan ze ooit het geluk vinden als het haar niet lukt om te vergeven en vergeten?

Schrijfster Lori Nelson Spielman liet met haar debuut Een bijzonder jaar een heel positieve indruk op me achter.
'k Gaf het boek 4* en schreef er begin 2017 een korte recensie over.
Eigenlijk geldt hetgeen ik toen schreef ook voor haar tweede boek Vergeef me: "Hoewel het verhaal nergens nagelbijtend spannend is, weet de schrijfster je toch steeds benieuwd te maken naar het vervolg. Bovendien is haar schrijfstijl zo ongelofelijk vlot, dat het boek leest als een trein ... De scènes vloeien moeiteloos in elkaar over waardoor het lijkt alsof je naar een film zit te kijken."
Toch kon dit boek mij iets minder bekoren en dat had vooral te maken met het het basisidee van de vergevingsstenen dat ik nogal vergezocht en onrealistisch vond en met enkele verhaallijnen die mij soms wat op mijn zenuwen werkten.
Desondanks toch nog een welverdiende 3* voor dit vlotte tussendoortje.
Hoewel Spielmans derde boek Hou me vast mij ietwat minder feelgood lijkt, staat het toch op mijn NTL-lijst. De vlotte en filmische schrijfstijl van deze schrijfster heeft mij immers overtuigd.

*** De meest eenzame walvis ter wereld | auteur: Kim Crabeels + illustrator: Sebastiaan van Doninck | 72 blz

Lilja woont in een vuurtoren, ze is de bewaker van het Noorderlicht. Haar vader is vaak weg, dan doet hij onderzoek op zee. Na elke zeereis krijgt Lilja een schelp. Ze heeft al een hele verzameling.

Op een dag vertelt haar vader over een walvis die altijd alleen zwemt. Andere walvissen kunnen hem niet horen.

Wanneer haar vader weer eens is gaan varen, is het stil in de vuurtoren. Maar dan klinkt er een lied uit een van de schelpen. Zou het de walvis zijn? En zingt hij voor Lilja?

Dit boek werd onder mijn aandacht gebracht door Joke en Katy van de Jeugdliteratuurclub.
Zij schreven een erg geslaagd artikel over dit boek en over walvis 52 die er een rol in speelt.
Het rijke taalgebruik en de poëtische vertelstijl die ze in hun buddyread loven, kon ook mij bekoren. Er zitten immers absolute pareltjes tussen de beschrijvingen.
Toch wist het boek in zijn geheel mij niet volledig te overtuigen. Sommige onderliggende boodschappen vond ik immers behoorlijk negatief (vader laat zijn dochter steeds alleen achter om zijn eigen dromen na te jagen) en hoewel de tekenstijl wel mooi is, wist die mij toch niet echt te ontroeren (wat sommige andere tekenaars wel lukt).
Al bij al een leuk tussendoortje.
Tip: mocht je dit boek (willen) lezen, kijk dan zeker ook eens naar het artikel van de Jeugdliteratuurclub!

**** De blik van Bourlon | Hans Bourlon | 192 blz

In De blik van Bourlon geeft de gedreven ondernemer ons met veel gevoel voor humor en zelfrelativering een inkijk in zijn leven als CEO. Tegelijk legt hij raak en precies de Vlaamse ziel van vandaag bloot. Bourlon zoekt al schrijvend naar waar het echt om draait in het leven en schetst hoe hij in zijn gejaagde bestaan (mede)menselijkheid, zingeving en stilte vindt.

Bourlon beschrijft hoe vooral geluk hem succes heeft gebracht; zijn jeugdvriend is het totaal anders vergaan. Je leert zijn collega's kennen en ontdekt hoe het er achter de schermen van Studio 100 aan toegaat. Je leest over het succes, de tegenslagen en de menselijke drama's die ondernemen soms met zich meebrengt.

Verder vertelt hij over zijn jeugd en de invloed van zijn familie. Hij beschrijft hoe hij door zijn deelname aan De Slimste Mens ter Wereld plots overal herkend werd en wat de hilarische gevolgen daarvan zijn. Onvergetelijk is het verhaal over de visser die hem haarfijn uitlegt waarom hij niet de echte Hans Bourlon kan zijn.

Mijn eerste leesboek van de maand was meteen ook het meest verrassende.
Hans Bourlon is - net als Gert Verhulst - CEO van Studio 100, een in mijn ogen erg overroepen en commerciële reclamemachine. Niet meteen iemand die mijn sympathie spontaan wegdraagt dus ...
En toch wist hij met zijn vlotte pen mijn aandacht vast te houden langsheen de vele columns waarin hij het over vanalles en nog wat heeft. Bovendien kon hij met zijn eerlijke zelfbeschouwingen regelmatig mijn empathie opwekken.
Eigenlijk heeft Bourlon met zijn blik ook die van mij verruimd en dat verdient alvast een pluim en in dit geval ook 4*.

**** 24 dagen | Guillaume Musso | 433 blz

Lisa Ames werkt in een bar in New York, hopend op haar doorbraak als actrice. Op een avond ontmoet ze Arthur Costello, een jonge arts. De twee voelen zich direct met elkaar verbonden. Maar Arthur is niet als andere mannen. Hij biecht al snel aan Lisa op dat hij nooit van haar zal kunnen houden. Door een bizarre speling van het lot, die alles te maken heeft met een oude vuurtoren, lijkt er een vloek op hem te rusten: 'Wat er mij gebeurt is onvoorstelbaar, maar waar...'

Tegen beter weten in besluiten ze om samen de strijd aan te gaan met de meest genadeloze vijand die er bestaat: de tijd.

Dit boek las ik in de oorspronkelijke taal (Frans - titel: L'instant présent) en dus kan ik de vertaling niet beoordelen.
Wat ik wel kan zeggen, is dat dit voor mij tot nu toe het beste boek van Musso is.
Eerder las ik al drie andere boeken van deze schrijver en telkens opnieuw valt mij op hoe vlot zijn schrijfstijl is. Bovendien zit er in al zijn plots enorm veel vaart.
Heb je nood aan een spannend tussendoortje? Dan is Musso de ideale kandidaat.
Las je nog nooit eerder iets van hem? Dan is dit boek ideaal als starter!

**** Het land van de grote woordfabriek | auteur: Agnès De lestrade + illustrator: Valeria Docampo | 36 blz

Een ontroerend prentenboek over het zuinige en zinnige gebruik van woorden en zinnen, en over hoe ogen soms meer vertellen dan woorden. Vanaf 5 jaar.
In het land van de grote woordfabriek kosten woorden handenvol geld. Mensen zijn er dan ook zuinig op. Arme mensen zoeken in vuilnisbakken naar weggegooide woorden. Op sommige zonnige dagen dwarrelen er echter woorden door de lucht. Florian heeft er drie gevangen met zijn vlindernetje: kersenrood, pannenlapje, stoelendans. Drie woorden die hij tegen Siebelle wil zeggen. Rijke Oscar probeert haar in te palmen met een mond vol dure woorden. Wat zal Siebelle van Florians woorden vinden? Vertaald vanuit het Frans door jeugdauteur Siska Goeminne.

Dit originele en sprookjesachtige verhaal staat bol van de symboliek, zowel in woord als beeld.
De warme kleuren en zwierige tekeningen gaven mij een echt feelgood-gevoel.
Mooi voor jong én oud ;-)

 
***** Ik geef je mijn hart | auteur: Pimm Van Hest + illustrator: Sassafras De Bruyn | 52 blz

Een uniek sprookje met waardevolle levenslessen en adembenemende tekeningen. De oosterse sfeer zal je betoveren. Voor alle leeftijden.

Yuto krijgt een bijzonder cadeau. Een cadeau dat zijn leven zal veranderen. Een cadeau dat zal ontroeren, dat zal troosten, dat warmte en beschutting zal geven.
Een cadeau voor het leven. Een cadeau om door te geven.

Dit abstracte en surrealistische verhaal zal vermoedelijk meer op waarde geschat worden door iets oudere lezers.
Op elke bladzijde vind je uitgesneden vormen terug, de ene al mooier en origineler dan de andere. Voor mij persoonlijk is dit het mooiste boek tot nu toe waarin ik deze techniek toegepast zie.
Het virtuoze spel van donkere en lichte kleuren zorgt voor afwisseling en is betoverend mooi.
Een absolute aanrader voor prentenboekliefhebbers die eens wat anders zoeken!

Zelf vind ik het altijd leuk om cijfers en statistiekjes te zien op de blogs van andere Hebbanisten.
Bij deze geef ik jullie dan ook een klein overzichtje van mijn voorbije leesmaand:

Hoewel cijfers natuurlijk wel leuk zijn, zeggen ze zeker niet alles.
Daarom nog wat meer achtergrondinformatie bij de voorbije leesmaand: Wat is mij vooral opgevallen? - Welke boeken zijn mij het beste bijgebleven? - etc. 

Illustratoren
In februari heb ik kennisgemaakt met maar liefst 3 illustratoren waar ik nog nooit eerder van gehoord had.
Vooral de tekenstijl van Valeria Docampo en Sassafras De Bruyn wisten mijn hart te veroveren.
'k Heb dan ook enkele boeken aan mijn NTL-lijst toegevoegd die door hen geïllustreerd zijn.

Sterrenwaarderingen
Wat mij enorm opviel in de reacties op mijn maandoverzicht van januari, is dat verschillende mensen het erg vonden dat ik zo veel 2*-boeken had gelezen.
Omdat ik het blijkbaar niet genoeg kan herhalen dat 2* in mijn opinie niet synoniem is voor 'rotslecht' en om jullie gerust te stellen zal ik dan ook nog even mijn visie hierop herhalen:
2* wil niet zeggen dat er helemaal niets positiefs is aan het boek (zie ook: https://www.hebban.nl/spot/world-of-tau/nieuws/het-regent-sterren ). Voor mij betekent het wel dat er nog verschillende verbeterpunten zijn en dat de minpunten (voor mij persoonlijk) zwaarder doorwogen dan de pluspunten. Helemaal zonde van mijn tijd vind ik het zeker niet, want zo leer ik tenminste wat ik wel en niet fijn vind en bovendien ben ik naar al deze boeken wel nieuwsgierig geweest (zo wou ik al lang eens een boek van Kipling lezen, een prentenboek van Rébecca Dautremer bekijken,...).
Bovendien is het niet omdat ik weinig sterren geef aan een boek dat iemand anders dit niet goed zal vinden. Smaken verschillen nu eenmaal :-)
Verder lees ik elke maand ook enkele prachtige 4* en 5*-boeken. Het zijn vooral die boeken die mij zullen bijblijven ;-)

Oeps ...
Tijdens mijn jaarlijkse uitstap naar de boekenmarkten van Standaard Boekhandel en Lannoo heb ik mijn leesvoorraad een beetje aangevuld. Nou ja, een beetje veel eigenlijk: bijna 30 boeken hebben hun weg naar mijn boekenkast gevonden (27 gekocht en eentje gekregen). Sommige boeken staan al een hele tijd op mijn verlanglijstje, anderen kende ik totaal niet en zullen een volledige ontdekking zijn. Een overzicht volgt nog.
Daarnaast heb ik van Hebban ook 4 boeken ontvangen in het kader van een boekenbloggersklus.
Voor het geval je je afvraagt hoe ik in godsnaam zo veel boeken gelezen wil krijgen: één van mijn nieuwe aanwinsten is een boek over snellezen ;-p