Paul Wormsbecher legt ons het volgende voor: 

Het boek kent twee verhaallijnen: In het heden de confrontatie tussen Alma en Charlène en in het verleden de komst van Alma in Charlènes leven door de relatie met haar vader....
Toch zijn beide verhaallijnen in de tegenwoordige tijd geschreven...zou daar een reden voor zijn?

Stelling:

Marion Pauw heeft beide verhaallijnen in de tegenwoordige tijd geschreven om het verhaal meer indringend en confronterend te laten zijn.

- Wat zou er tegen zijn om de zaken in het verleden ook in de verleden tijd te schrijven?
- Waarom wordt de ik-persoon gebruikt en niet beschouwend geschreven?

Afbeelding: Rail lines to Auschwitz