Van 28 januari tot en met 3 februari 2019 vond de allereerste Week van de Leesclub plaats. Tijdens deze week konden lezers zich inschrijven voor drie Hebban Blind Date Leesclubs, waarbij van tevoren niet duidelijk was om welk boek het ging en de lezers zich inschreven op basis van een kort fragment en een aantal steekwoorden. Vijftien enthousiaste deelnemers mochten deelnemen en kwamen er pas na ontvangst achter dat we ‘Laat me niet alleen’ van Sarah Armstrong zouden lezen en bespreken in de leesclub. Nadat de titel bekend was gemaakt, sloten er nog drie lezers aan met een eigen exemplaar.

Het boek

Sarah Armstrong begon haar carrière als journalist, maar legt zich inmiddels toe op het schrijven van romans. Met ‘Laat me niet alleen’ stelt ze haar lezers voor de vraag: wat zou jij doen?

Als Anna nieuwe buren krijgt en de blauwe plekken van hun jonge dochtertje ziet, belt ze de politie en kinderbescherming. Maar niemand luistert. Dus als de 5-jarige Charlie aanbelt en om hulp vraagt, weet Anna dat het op háár aankomt en neemt ze een drastisch besluit.

De leesclub

We hebben het in de leesclubdiscussie gehad over Anna en haar keuzes. Veel konden zich deels in Anna verplaatsen. Ook staan we stil bij wat we zelf zouden doen in een dergelijke situatie. Amarins kan zich Anna’s keuze goed voorstellen, maar zou het zelf waarschijnlijk niet durven. Sander zou waarschijnlijk de instanties blijven waarschuwen en het kind opvangen tot de politie er is. De meeste lezers vinden dat Anna te snel en impulsief heeft gehandeld. Evi en Gea vinden dat Anna eerst met de moeder van Charlie in gesprek had moeten gaan.

Het boek is volledig vanuit Anna’s perspectief geschreven en een aantal lezers miste het perspectief van Charlie. Ook Imara zou graag vanuit het perspectief van Charlie willen lezen, juist vanwege de totaal andere belevingswereld van een kind. Desondanks vond Anne dat het personage Charlie goed is uitgewerkt en dat haar reacties lijken te stroken met haar leeftijd en ervaringen. 

Ook hebben we het gehad over de opbouw en schrijfstijl van het verhaal. Over de schrijfstijl was iedereen tevreden, maar bij de opbouw van het verhaal waren wat kritische opmerkingen te plaatsen. Diana vond dat het verhaal sterk begon en eindigde, maar dat het in het midden helemaal inkakte. Nele vond dat de aanloop van het verhaal langer en uitgebreider aan bod had mogen komen. Rietje merkte op dat de snelheid van het verhaal soms rare sprongen maakte, het verhaal las soms heel snel en dan weer tergend traag. 

Als belangrijkste thema’s werden vooral kindermishandeling, het ingrijpen van hulpinstanties, ouderschap, liefde, vriendschap en angst genoemd. Robin merkt op dat ook het gemis en verdriet van Anna een belangrijke rol spelen in het verhaal en dat deze thema’s voor haar zelfs sterker naar voren kwamen dan de mishandeling van Charlie. De boodschap die Jack uit het verhaal heeft kunnen halen is dat je niet voor eigen rechter kan en mag spelen en dat je bij vermoedens van kindermishandeling moet blijven aankloppen bij de betreffende hulpinstanties totdat er actie wordt ondernomen. Heleen merkt daarbij op dat als je naar het boek op zich kijkt het bijna lijkt alsof het loont om het recht in eigen handen te nemen. 

Het boek heeft sommige lezers kunnen raken en anderen juist niet. Het verhaal heeft Valerie geïntrigeerd op het gebied van kindermishandeling. Ze vond het begin ontroerend en pijnlijk om te lezen. Opvallend aan het verhaal was vooral dat Anna Charlie al snel meenam en dat niemand in haar omgeving ingreep. Elly vond het opvallend dat ze zo weinig tijd heeft geïnvesteerd in het inschakelen van de hulpinstanties.

De verwachtingen en het eindoordeel

De meeste deelnemers verwachtten voor het lezen een spannende en/of aangrijpende roman of een thriller te gaan lezen. Op het einde van de leesclub blikten we terug op onze verwachtingen. Een aantal lezers  was wat teleurgesteld over de spanning en de diepgang van het verhaal. Ook Agnes had meer spanning verwacht, maar was eigenlijk toch ook wel blij dat het niet veel heftiger was. Anja vond dat er naast het hoofdthema veel personages waren die beter hadden kunnen uitgewerkt. Shana vindt het boek ondanks wat minpunten toch een aanrader.

Het boek scoorde bij alle lezers dan ook 3 of meer sterren en de auteur heeft vrijwel alle lezers aan het denken weten te zetten over hoe zij zouden handelen in een dergelijke situaties. Het boek heeft een gemiddelde score van 3,4 sterren behaald.