Het is tijd voor ronde twee van de Battle of the Books - YA style. Vandaag lezen jullie wat Nina en Maartje van deze twee boeken vinden en welk boek voor hun de winnaar is geworden. 

Dit artikel is geschreven door Nina en Maartje

Over het boek Een bijna eindeloze afstand

"Het maakte niet uit dat ik accentloos Engels sprak. Het maakte niet uit dat ik mensen keer op keer vertelde dat ik hier geboren was, in Amerika, dat Engels mijn eerste taal was, dat mijn neven en nichten in Iran me ermee plaagden dat mijn Farsi middelmatig was en ik het bovendien met een Amerikaans accent uitsprak. Het maakte allemaal niets uit."

Shirin is het zat om altijd maar aangestaard, beledigd of zelfs aangevallen te worden. Ze is niet meer verbaasd dat mensen vreselijk kunnen zijn, alleen maar vanwege haar afkomst, religie en de hijab die ze draagt. Ze is er klaar mee dat mensen haar niet zien om wie ze is, maar altijd direct een oordeel klaar hebben, en denken te weten wat ze denkt of voelt. 

Het is 2002, een jaar na de aanslagen van elf september in New York, en het is een heftige en verwarrende tijd. Shirin sluit iedereen buiten, en verliest zichzelf in muziek en breakdance. Ocean James is de eerste persoon in tijden die haar echt lijkt te willen leren kennen, maar ze komen uit twee schijnbaar onverenigbare werelden. En Shirin heeft de muur om zich heen zo zorgvuldig opgebouwd dat ze niet weet of ze wel in staat is om hem af te breken.

Over het boek Ingesloten

‘Ik leef niet meer volgens een kalender, ik kijk niet meer naar data. Er is alleen toen en nu. Er is alleen wat we ooit waren, en wat we geworden zijn.’

De zeventienjarige Layla Amin en haar ouders worden ’s avonds overvallen door een militaire eenheid die hen meeneemt naar een interneringskamp voor Amerikaanse moslims. Met behulp van haar vriendje buiten het kamp, haar nieuwe vrienden in het kamp en een onverwachte bondgenoot vecht Layla voor haar vrijheid, en begint langzaam maar zeker een revolutie tegen de directeur van het kamp.

Leeservaring

Maartje: Het is wel even in mijn geheugen graven want het is vrij lang geleden dat ik beide boeken las. Met Ingesloten deed ik mee aan een leesclub, het boek van Tahereh Mafi pakte ik zelf op. Beide boeken gaan over moslims en discriminatie. Waar Ingesloten gaat over een wereld in de 'nabije' toekomst waarin de regering besluit om alle moslims als staatsvijand te zien en op te sluiten in kampen, gaat Een bijna eindeloze afstand juist over het verleden. De tijd direct na de aanslagen van 11 september op belangrijke plaatsen in Amerika. Beide boeken laten een duidelijk en verdrietig beeld zien van de consequenties van islamofobie, racisme, xenofobie. De heftigheid van het kamp in Ingesloten, het verlies van alles wat eigen is, staat tegenover de 'kleine' blijken van islamofobie in Een bijna eindeloze afstand. 

Ik schreef over Ingesloten:

Dit boek is een angstaanjagende 'wat als'. Wat als de angst en de vooroordelen voor en over moslims zo groot worden dat de president van Amerika hen kan opsluiten onder het mom van 'krijgsgevangenen' in de oorlog tegen het terrorisme. Wat als de wereld nog net een stapje verder gaat in het over één kam scheren van mensen? Wat als het niet meer uitmaakt wie jíj bent of wat jíj doet, maar dat alleen je religie nog telt?

Al met al een heel belangrijk boek, waarvan ik hoop dat heel veel mensen het zullen lezen en dat een plekje verdient op de verplichte leeslijst van middelbare scholieren.
Voor het belang van het boek geef ik het vijf sterren, voor het verhaal en de uitwerking drie. Gemiddeld een boek dat vier sterren verdient.

Voor mij voelden de personages in Ingesloten wat oppervlakkig en stereotiep aan. Vooral de kampdirecteur is een karikaturale slechterik, inclusief paars aanlopen als hij boos is en met zijn vuist op tafel slaan. Ik denk zeker dat dit boek een heel belangrijk thema aanhaalt en het is ook echt geen slecht boek. Ik heb het met plezier gelezen, maar voor mij heeft Tahereh Mafi een geloofwaardiger verhaal neergezet met sterkere personages en een mooiere manier van beschrijven. 

Het verhaal van Mafi voelt ook positiever, de toon is lichter en natuurlijk is het thema ook wel minder heftig. Maar uiteindelijk deden vooral de meer uitgewerkte personages van Mafi de balans doorslaan naar Een bijna eindeloze afstand. En dat ondanks de wat cliché liefde.

Nina: 

Voor mij is het inderdaad ook even geleden dat ik deze boeken heb gelezen. Ingesloten kreeg van mij 4 sterren en heeft toendertijd echt indruk op mij gemaakt. Dit boek beschrijft een erg heftige situatie waarvan wij ons niet kunnen voorstellen dat het echt gebeurt. Toch is het tegendeel waar. Er zijn genoeg mensen die dagelijks in een kamp moeten zien te overleven en er zijn nog veel te veel mensen die niks liever zien dan mensen die hun niet aanstaan door geloofsovertuigingen of huidskleur op te sluiten in kampen. Dit boek geeft ons de mogelijkheid in te zien wat er kan gebeuren als denkbeelden te ver gaan en kan ons helpen dit soort situaties te voorkomen. Hierdoor vind ik dit boek een erg krachtig verhaal en kan ik niet anders doen dan aanraden om deze te lezen! 

Een bijna eindeloze afstand is zoals Maartje al aangeeft een boek met een totaal andere sfeer. Ook hier komt natuurlijk het thema racisme aan bod maar in een meer eigentijdse en luchtigere omschrijving, zonder extreme gevallen te bespreken. Hiernaast draait dit boek ook meer om zelfontwikkeling, vriendschappen en liefde. Hierdoor is dit boek meer een echte contemporary en lijkt Ingesloten meer een dystopie (ook al heb ik enkele voorbeelden gegeven van de realiteit). Ik voelde zelf meer bij dit boek van Tahereh Mafi en deze gaf ik dus ook 5 sterren. Hiermee is de winnaar voor mij meer dan duidelijk! 

Winnaar

Voor ons is de winnaar duidelijk, en dat is Een bijna eindeloze afstand. Ook op onze socials is uitvoerig gestemd. Het ging nog een tijdje mooi gelijk op, maar ook daar is de uiteindelijke winnaar Een bijna eindeloze afstand.

Dat maakt dat de winnaar van de tweede ronde bekend. Een bijna eindeloze afstand zal het dus opnemen tegen De laatste Namsara in de eerste halve finale. Voor ronde 3 gaan we weer verder met twee geweldige boeken. Namelijk Dit is hoe het ging van Astrid Boonstoppel tegen Wie ik gisteren was van Pamela Sharon. We weten het, dat wordt weer een enorm lastige keus! Stemmen jullie weer mee op onze socials. Ook onder dit artikel kan je nog je mening geven. 

Op wie ga jij stemmen??