Het is tijd voor ronde drie van de Battle of the Books - YA style. Vandaag lezen jullie wat Natasha en Maartje van deze twee boeken vinden en welk boek voor hun de winnaar is geworden. 

Dit artikel is geschreven door Natasha en Maartje

Over het boek Dit is hoe het ging

Dit is het verhaal van Cato Schmidt. Cato heeft alles: fijne ouders, lief zusje, leuk bijbaantje en vriendinnen uit het groepje populairste meisjes van de school. Maar Cato worstelt. Met zichzelf en met haar pijnlijke verleden. Als haar perfecte leven barstjes begint te vertonen, keert Cato steeds meer in zichzelf. De enige bij wie ze terecht kan is Adrian, haar vriend die ze online heeft leren kennen. Hij zal haar nooit laten vallen. Toch?

Over het boek Wie ik gisteren was

Als Yara te horen krijgt dat ze lijdt aan CVS (chronisch vermoeidheidssyndroom), weigert ze zich daar zomaar bij neer te leggen. Ze is zeventien, ze wil niet ziek zijn, en al helemaal niet chronisch. 
Haar ouders, haar broertje Corey en zus Tessa proberen haar te helpen, maar Yara laat niemand toe. In plaats daarvan verliest ze zichzelf in Evol, een hyperrealistisch spel waarin je zelf de hoofdrol speelt. In deze virtuele wereld is Yara niet ziek en kan ze zijn wie ze wil zijn. Ze ontmoet er de knappe Amir, met wie ze op zoek gaat naar de oplossing voor de mysterieuze rook die de stad en haar inwoners bedreigt. Stukje bij beetje raakt Yara meer en meer betrokken bij de gebeurtenissen in de stad. 
In het echte leven ontmoet ze Finn, die haar uit de virtuele wereld probeert te trekken en haar in wil laten zien dat ze ook met CVS een leuk leven kan hebben.
Terwijl Yara's familie en vrienden zich zorgen maken om haar gezondheid, kiest Yara ervoor om zich te blijven verliezen in deze alternatieve werkelijkheid. Zal ze uiteindelijk nog terug willen keren naar de realiteit?

Leeservaring

Maartje: 

Dit is hoe het ging is het eerste boek dat ik las van Astrid Boonstoppel en ik kan niet anders zeggen dan dat het erg goed bevallen is. Van Pamela Sharon las ik al eerder De geur van groen en omdat ik dat boek met veel interesse en plezier las had ik hoge verwachtingen van haar tweede boek. Beide boeken gaan over jonge mensen die het niet gemakkelijk hebben. Beide boeken gaan over beïnvloedbaarheid, internet en hebben een titel die verwijst naar het verleden. Toch zijn het heel verschillende verhalen. Waar Dit is hoe het ging veel meer een spannend boek is, een soort van thriller, is Wie ik gisteren was veel meer een onderzoek naar het chronisch vermoeidheidssyndroom en de wereld van de artificiële intelligentie. 

Cato, de hoofdpersoon in Dit is hoe het ging, vertelt haar verhaal achteraf. Dit zorgt voor een bijzondere spanningsopbouw vanaf het begin:

Maar toch. Dit is mijn verhaal. Mijn waarheid, en voor niemand anders. Noem het een uitleg, om een idee te geven waarom ik ga doen wat ik ga doen: een onuitwisbare indruk achterlaten. Omdat ik het wil.

Astrid Boonstoppel beschrijft het leven van Cato heel realistisch. Het wordt nergens overdreven en vanaf bladzijde één is het verhaal intrigerend, geloofwaardig en akelig. Een verhaal over pestproblematiek en internetrelaties dat onder je huid gaat zitten. 

Wie ik gisteren was is een verhaal dat je meeneemt vanaf het moment dat de hoofdpersoon Yara, de diagnose CVS krijgt. Yara heeft er moeite mee om deze ziekte te accepteren en verliest zich in een online game: Evol. Langzaam neemt Evol steeds meer van haar tijd in beslag en moet Yara kiezen tussen de werkelijke wereld en de wereld van de artificiële intelligentie. Ik vond dit boek weer heerlijk lezen, maar vond vooral de stukken die zich afspelen in de realiteit de moeite waard. De stukjes die zich afspelen in de virtuele wereld Evol vond ik wat verwarrend en gewoon minder interessant. Wat Pamela Sharon goed kan is zich inleven in de wereld van iemand met een ziekte of handicap. Het verhaal voelt heel realistisch en is daardoor een goede en leuke manier om kennis te maken met de wereld van iemand die anders is dan jij. 

Ondanks dat ik denk dat jonge, én oudere mensen het boek van Pamela Sharon zeker moeten lezen omdat het een goed inzicht geeft in CVS en de gevolgen ervan, kies ik toch voor Dit is hoe het ging. De schrijfstijl in dit verhaal zorgde ervoor dat ik alle bladzijden op het puntje van mijn stoel zat. Dit was anders bij Wie ik gisteren was. Waar ik helemaal mee kon in het verhaal over Yara in de realiteit, moest ik me door de stukken over Evol heenworstelen. Voor mij wint dan ook Dit is hoe het ging. 

Natasha: 

Ook voor mij was Dit is hoe het ging het eerste boek dat ik las van Astrid Boonstoppel. Het verhaal is geschreven vanuit de ik-figuur, Cato Schmidt. Astrid Boonstoppel heeft het zo geschreven dat het lijkt alsof Cato het verhaal echt aan jou vertelt. Dit zorgt ervoor dat je direct het verhaal ingezogen wordt. Na de proloog kun je niet meer stoppen met lezen. Cato schijnt het perfecte leven te hebben en toch gaat ze iets doen wat niet bij dat leven past. Stukje bij beetje kom je te weten wat Cato in het verleden heeft meegemaakt. En waarom ze die levensveranderende beslissing maakt. Ook lees je hoe Adrian haar helpt; hij ziet de wereld anders en geeft dat inzicht mee aan de naïeve, goedgelovige Cato. Met alle gevolgen van dien… Het verhaal is aangrijpend, hartverscheurend en gemeen. Omdat het verhaal zo realistisch is, kun je haar keuze bijna begrijpen. Bijna. De psychologische spanning is perfect uitgewerkt in dit boek, want het dreigende gevaar spat van de pagina’s af. Het plot is verrassend, shockerend en zorgt voor kippenvel.

Met Wie ik gisteren was maakte ik kennis met Pamela Sharon als auteur. Ik had namelijk nog geen boek van haar gelezen. Ook dit verhaal is geschreven vanuit de ik-figuur. Yara. Je volgt Yara vanaf het moment dat haar ziektebeeld eindelijk een naam krijgt: CVS. Pamela Sharon weet een goed beeld neer te zetten van iemand met een chronische ziekte. Vanaf de buitenkant lijkt er niets mis met haar en daardoor denken haar klasgenoten dat er niets aan de hand is; ze krijgt toch gewoon extra tijd om te leren? Om aan de werkelijkheid te ontsnappen, begint Yara met het spel Evol: een levensechte game waarin ieder personage werkelijk lijkt te bestaan. Yara beschrijft de gebeurtenissen in het spel alsof ze er echt rondloopt. Die beschrijving vond ik erg leuk. Maar wanneer ze in de realiteit gevoelens begint te ontwikkelen voor een van de karakters, verloor ik mijn interesse een beetje. Yara wéét namelijk dat het een spel is; dat zegt ze ook steeds tegen zichzelf. Gelukkig hield ik nog wel belangstelling voor haar niet-digitale leven waarin zij Finn leert kennen en haar ouders een geheim hebben.

Beide boeken zijn zeker het lezen waard, maar Dit is hoe het ging hield mij van begin tot eind in zijn greep en daarom kies ik voor het boek van Astrid Boonstoppel.

Winnaar

Ondanks dat voor ons Dit is hoe het ging de duidelijke winnaar was, kwam uit de stemrondes op social media een andere uitslag. Dit allemaal bij elkaar genomen is de uiteindelijke winnaar, met 4 stemmen verschil Wie ik gisteren was.  

Ronde 4

Nog 1 ronde te gaan voordat al deze geweldige boeken het tegen elkaar gaan opnemen in de halve finales. Voor ronde 4 hebben we weer 2 mooie YA fantasy boeken uitgezocht, namelijk Een vloek zo eenzaam van Brigid Kemmerer en Heks & Jager van Shelby Mahurin. Dit zou wel eens een hele lastige ronde kunnen worden!

Op wie ga jij stemmen??